Malarstwo i rzezba wszystkich epok poczawszy od starozytnosci az do okresu miedzywojennrgo....licze na wasza pomoc bo ciezko jest mi to samemu zrobic ;/ z gory dzieki ;)
sharon333
SZTUKA STAROŻYTNA Sztuka starożytnego Egiptu Rozwijała się przede wszystkim na terenie Egiptu, lecz silny wpływ wywarła na sztukę basenu Morza Śródziemnego. Jej początki sięgają początku IV tysiąclecia p.n.e. MALARSTWO : głównie malarstwo ścienne, związane nierozerwalnie z architekturą rysunki na papirusach ARCHITEKTURA : monumentalne budowle skalne grobowce: - mastaby - piramidy - grobowce wykuwane w skale wielkie świątynie RZEŹBA : w kamieniu w drewnie posągi władców, dostojników i urzędników RZEMIOSŁO ARTYSYCZNE : naczynia biżuteria wyroby ze szkła meblarstwo CHARAKTERYSYCZNE CECHY - SPEŁNIAŁA FUNKCJĘ PROPAGANDY WIZUALNEJ - NIEPRZERWANA CIĄGŁOŚĆ, TRWAŁOŚĆ I JEDNOLITOŚĆ FORM ARTYSTYCZNYCH GŁÓWNE ZABYTKI : - Sfinks - piramida Cheopsa w Gizie - świątynie w Luksorze i Karnaku Sztuka starożytnej Grecji Mianem tej sztuki określa się twórczość Greków na Półwyspie Bałkańskim, wyspach Morza Egejskiego, w Azji Mniejszej, południowej Italii, na Sycylii oraz wybrzeżach Morza Śródziemnego i Czarnego. Poprzedziła ją sztuka mykeńska. Okres I - archaiczny MALARSTWO : malarstwo różnobarwne na ceramice ARCHITEKTURA : domy i małe świątynie w typie megaronu początek budownictwa monumentalnego od VII w RZEŹBA : drobne figurki z terakoty rzeżby z brązu i kości słoniowej Okres II - klasyczny MALARSTWO : sztalugowe ścienne pojawiają się sceny rodzajowe i iluzjonizm czerwonofigurowe zdobnictwo wazowe ARCHITEKTURA : synteza 3 porządków: - jońskiego - doryckiego - korynckiego miasta na planie prostokąta monumentaliza- cja budowli użytko- wych (stadiony, teatry) nowy typ budowli sakralnych - tolosy RZEŹBA : kanon postaci ludzkiej w ruchu rzeźby w brązie, kamieniu, marmurze, granicie, alabastrze akty kobiece CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - UMIAR - HARMONIA - LOGIKA - JEDNOŚĆ KOMPOZYCJI Okres III - hellenistyczny MALARSTWO : ścienne sztalugowe ukazujące pejzaż, martwą naturę ARCHITEKTURA : rozkwit budownictwa użytkowego (np. latarnie morskie) domy z perystylem RZEŹBA : pojawia się niesamowita ekspresja i realizm CHARAKTERYSTYCZNE CECHY RÓŻNORODNOŚĆ TEMATYCZNA - BARDZIEJ LAICKA I UNIWERSALNA Okres IV - rzymski GŁÓWNE ZABYTKI i OSIĄGNIĘCIA : - latarnia w Faros - rzeźby: "Nike", "Grupa Laokoona", "Dyskobol" GŁÓWNI TWÓRCY : - Fidiasz (r) - Myron (r) - Parrasjas (m) - Hippodamos (a) Sztuka starożytnego Rzymu Jest to sztuka państwa rzymskiego: miasta - Rzymu, prowincji oraz Italii. Najważniejszym ośrodkiem był Rzym, ale pełny obraz kanonów obowiązujących od VI w. p.n.e do początków V w. n.e dały miasta takie jak Pompeje i Herkulanum. Sztuka ta podatna była na różnorakie wpływy: w okresie królewskim dominowały wpływy sztuki etruskiej; w czasie republikańskim zaczęły napływać kanony greckie, a styl obowiązujący w cesarstwie był zlepkiem kultury hellenistycznej z tą, panującą na prowincjach rzymskich. MALARSTWO : monumentalne malarstwo ścienne ARCHITEKTURA : pojawiają się nowe materiały budowlane: cegła wypalana, cement zastosowanie sklepienia monumentalne świątynie budynki użyteczności publicznej (termy, akwedukty, łaźnie, teatry) łuki triumfalne domy z atrium oraz podmiejskie wille piętrowe domy czynszowe rezydencje cesarzy mauzolea RZEŹBA : przewaga rzeźby portretowej historyczne sceny w formie płaskorzeźby GŁÓWNE ZABYTKI : - willa Hadriana w Tivoli - pałac Dioklecjana w Splicie - mauzoleum Hadriana w Rzymie - Panteon w Rzymie - Forum Romanum SZTUKA RENESANSU naczej zwana sztuką odrodzenia. Powstała we Włoszech w XV w. MALARSTWO : pojawia się tempera, malarstwo olejne fresk portret, pejzaż dążono do pełnoplastycznego odtworzenia postaci w trójwymiarowej przestrzeni ARCHITEKTURA : nowe układy przestrzenne budowli (centralne budole z kopułami) nowożytne typy budowli świeckich - pałac miejski stosowanie antycznych porządków architektonicznych i dekoracyjnych rozkwit urbanistyki (miasta zakładane na regularnym planie geometrycznym) RZEŹBA : realistyczne popiersia portretowe posąg konny akty medalierstwo CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - ODWOŁYWANIE SIĘ DO WZORÓW ANTYKU - ZWROT KU NATURZE - KULT CZŁOWIEKA WSZECHSTRONNIE WYKSZTAŁCONEGO GŁÓWNE ZABYTKI I OSIĄGNIĘCIA : - kaplica zygmuntowska na Wawelu - "Dama z łasiczką" - "Mona Lisa" - "Szkoła ateńska" GŁÓWNI TWÓRCY : - Leonardo da Vinci - Donato Bramante - Michał Anioł - Raffaello Santi (Rafael) SZTUKA BAROKU Ten kierunek kultury europejskiej zapoczątkowany we Włoszech, później objął swym zasięgiem też niektóre kraje Ameryki Łacińskiej. Trwał od II poł. XVI w. do I poł. XVIII w. MALARSTWO : religijne o tematyce mistyczno-symboliczno-martyrologicznej sceny mitologiczne, alegoryczne, historyczne portret pejzaż, martwa natura tematyka rodzajowa grafika (miedzioryt i akwaforta) ARCHITEKTURA : fasady parawanowe, wieże, kopuły, plany eliptyczne typ pałacu między dziedzińcem a ogrodem RZEŹBA : sztukaterie rzeźby w kamieniu i drewnie pomniki, nagrobki, posągi CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - DYNAMIKA - BOGACTWO - EFEKTY ŚWIATŁOCIENIOWE - ŁĄCZENIE ARCHITEKTURY, MALARSTWA I RZEŹBY GŁÓWNE ZABYTKI : - Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie - Pałac w Wilanowie - pałac wersalski GŁÓWNI TWÓRCY : - Rembrandt - D. Zimmermann SZTUKA ROKOKO Ten styl europejski uważany jest często za ostatnią fazę baroku. Trwał w latach 1720-80. MALARSTWO : sceny fete galante i fete champetre ARCHITEKTURA : architektura wnętrz RZEŹBA : snycerstwo dekoracyjne CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - ZWIĄZEK Z KULTURĄ DWORSKĄ - TENDENCJE SENTYMENTALNE - SIELANKOWOŚĆ - LEKKOŚĆ I WYKWINTNOŚĆ FORMY - MOTYWY EGZOTYCZNE GŁÓWNI TWÓRCY : - J.H. Fragonard - G. Boffrand SZTUKA OŚWIECENIA W epoce oświcenia sztuka nie miała jednolitego charakteru stylowego ani ideowego. Wpływały na nią rozbieżne poglądy filozoficzne, moralne i polityczne. Zaistniały natomiast liczne przemiany instytucjonalne : - akademizacja nauczania i profesjonalizacja twórczości artystycznej - kształtowanie się świeckich form mecenatu prywatnego i publicznego - organizacja nowych sposobów odbioru sztuki (muzea, wystawy publiczne) - wydzielenie się nauki o pięknie i estetyce - powstanie naukowej historii sztuki i archeologii - powstanie krytyki artystycznej CHARAKTERYSTYCZNA CECHA - CHĘĆ DOTARCIA DO ŹRÓDEŁ I POWROTU NIESKAŻONEGO STANU NATURALNEGO IDĄCA W PARZE W ZAKWESTIONOWANIEM WARTOŚCI CYWILIZACJI SZTUKA KLASYCYSTYCZNA Zwana krócej klasycyzmem. kierunek w literaturze, sztuce i muzyce. Nurt ten wystąpił już w XVII w., lecz najpełniej zaczął kształtować się w XVIII w. II poł. XVIII w. nazwana została epoką wczesnego klasycyzmu. We Francji stylem Ludwika XVI, w Wielkiej Brytanii - Georgian Style lub stylem Adamów, w Polsce stylem Stanisława Augusta. W I poł. XIX w. wyróżnia się styl empire i regencji. MALARSTWO : tematyka historyczna, mitologiczna i alegoryczna portret ARCHITEKTURA : centralne plany budowli portyki, fronty stosowanie klasycznych porządków architektonicznych i detali nowe typy budowli: szkoły, kamienice, domy bankowe i handlowe RZEŹBA : tematyka historyczna, alegoryczna portretowa architektoniczna (fryzy, tympanony) CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - NAWIĄZANIE DO ANTYCZNEJ SZTUKI GRECKIEJ I RZYMSKIEJ ORAZ PÓŹNEGO RENESANSU - DOSKONAŁOŚĆ GŁÓWNE ZABYTKI : - Łazienki w Warszawie - Brama Brandenburska GŁÓWNI TWÓRCY : - D. Merlini - M. Bacciarelli - J.A.D. Ingres SZTUKA ROMANTYZMU Romantyzm to szeroki i wieloznaczny termin stosowany do różnych przejawów sztuki. Trwał w latach 1760-1850. Nie ma cech odrębnego stylu, jest raczej wyrazem podstawy uczuciowej i artystycznej. Źródłami nowych tematów stały się mitologie celtyckie, germańskie, ludowe podania, narodowe legendy, poezja nieklasyczna i współczesna. MALARSTWO : wyobrażenia fantastyczne symbolika nowa ranga malarstwa pejzażowego i historycznego ARCHITEKTURA : nieregularne budowle epoki historyzmu stylizowane naturalne założenia ogrodowe (parki krajobrazowe) RZEŹBA : typowa romantyczna tematyka dynamiczna forma CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - ODRZUCENIE PRZEKONANIA O RACJONALNYM CHARAKTERZE SZTUKI - ZWROT KU INTUICJI I WYOBRAŹNI - RÓŻNORODNOŚĆ FORM ARTYSTYCZNYCH GŁÓWNI TWÓRCY : - P. Michałowski - E. Delacroix - F. Goya SZTUKA REALISTYCZNA Odnosi się praktycznie tylko do malarstwa. Kierunek artystyczny w XIX w. Występował też momentami w innych epokach. Obrazy przedstawiały głównie życie codzienne, pejzaże, martwe natury, sceny rodzajowe i obyczajowe. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - ODTWARZANIE NA PODSTAWIE BEZPOŚREDNIEJ OBSERWACJI - PRZECIWSTAWIAŁ SIĘ AKADEMIZMOWI GŁÓWNI TWÓRCY : - J.F. Millet - J. Chełmoński - A. i M. Gierymscy IMPRESJONIZM Kierunek w malarstwie i rzeźbie. Trwał od ostatniego trzydziestolecia XIX w. do początków XX w. Był reakcją na akademizm. Na impresjonizm wpłynęło malarstwo romantyzmu i barwny drzeworyt japoński. Nazwa wzięła się od tytułu obrazu Claude'a Moneta "Impresja - wschód słońca", zaprezentowanego na wystawie w Paryżu. Tematyka obrazów impresjonistów to: pejzaż, martwa natura, rzadziej kompozycje figuralne. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - MALARSTWO PLENEROWE UTRWALAJĄCE BEZPOŚREDNIE WRAŻENIA ZMYSŁOWE - SWOBODNA TECHNIKA - NOWA KONSTRUKCJA OBRAZU - SZKICOWOŚĆ GŁÓWNI TWÓRCY : - C. Monet - A. Renoir - E. Degas POSTIMPRESJONIZM Postimpresjonizm to zjawisko występujące we Francji w latach 1896-1905. Stanowiło odwrót od impresjonizmu, choć ten kierunek odznaczył swoje piętno na twórczości wielu postimpresjonistów. Charakterystyczne dla postimpresjonizmu była różnorodność poszukiwań artystycznych poszczególnych malarzy i grup. GŁÓWNI TWÓRCY : - Paul Cezanne - Paul Gauguin FOWIZM Fowizm jest to kierunek w malarstwie francuskim, jedna spośród kilku, reakcja przeciwko impresjonizmowi. Nazwa wzięła się od nazwy wystawy prac "Cagedes Fauves" ("Stado dzikich bestii"). CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - KOMPOZYCJA Z PŁASKICH PLAM - BARWNOŚĆ - RYSUNEK GRANICZĄCY Z DEFORMACJĄ GŁÓWNI TWÓRCY : - H. Matisse - R. Duty EKSPRESJONIZM Kierunek w sztuce, literaturze, muzyce, teatrze, filmie na początku XX w. Istniał głównie w Niemczech. Opozycja wobec impresjonizmu, estetyzmu i naturalizmu. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - POSZUKIWANIE PRAWD ABSOLUTNYCH I UNIWERSALNYCH - TENDENCJE MISTYCZNE, PACYFISTYCZNE - DYNAMICZNY KONTRAST - GROTESKA I KARYKATURA GŁÓWNI TWÓRCY : - Vincent van Gogh - James Ensor ABSTRAKCJONIZM Zwany inczej sztuką abstrakcyjną, bezprzedmiotową lub nieprzedstawiającą. Jeden z kierunków sztuki plastycznej XX wieku. Główne nurty to abstrakcja organiczna i geometryczna. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - GRA LINII, KOLORU, BRYŁ, PŁASZCZYZN - REZYGNACJA Z PRZEDSTAWIANIA OBSERWACJI NATURY SURREALIZM Zwany inaczej nadrealizmem. Awangardowy kierunek w sztuce, filmie oraz literaturze. MALARSTWO : kolaż fumaż formy naturalistyczne formy bliskie abstrakcji CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - TWORZENIE WIZJI RZECZYWISTOŚCI NADREALNEJ - INTERPRETACJA STANÓW PODŚWIADOMOŚCI - GROTESKA, CZARNY HUMOR, PARODIA, NONSENS GŁÓWNI TWÓRCY : - S. Dali - M. Duchamp - J. Miro KUBIZM Kierunek w malarstwie i rzeźbie, zapoczątkowany we Francji. Sztuka XX wieku. Dzieli się na 3 fazy : I okres - prekubistyczny II okres - kubizm analityczny: - odrzucenie perspektywy - rozbicie przedmiotu na elementy zgeometryzowane III okres - kubizm syntetyczny: - synteza przedmiotu przez swobodne zestawienie różnych elementów (m.in. kolaż) - maksymalnie zgeometryzowany rysunek GŁÓWNI TWÓRCY : - P. Picasso - G. Braque DADAIZM Awangardowy ruch literacko-artystyczny. Rozwijał się w latach 1916-1923 w Szwajcarii, Francji, Niemczech. Wyrósł na podłożu buntu przeciwko wojnie oraz współczesnej cywilizacji mieszczańskiej. Polega na swoistym infantylizmie, stąd też nazwa tego kierunku ( dziecięce "dada' - zabawka). Dadaizm wyraża bezsens i chaos rzeczywistości. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY - WŁASNA KONCEPCJA SZTUKI - SWOISTY PRYMITYWIZM I INFANTYLIZM - STOSOWANIE TECHNIKI KOLAŻU I FOTOMONTAŻU GŁÓWNI TWÓRCY : - M. Duchamp - F. Picabia
Sztuka starożytnego Egiptu
Rozwijała się przede wszystkim na terenie Egiptu, lecz silny wpływ wywarła na sztukę basenu Morza Śródziemnego. Jej początki sięgają początku IV tysiąclecia p.n.e.
MALARSTWO :
głównie malarstwo ścienne, związane nierozerwalnie z architekturą
rysunki na papirusach
ARCHITEKTURA :
monumentalne budowle skalne
grobowce:
- mastaby
- piramidy
- grobowce wykuwane w skale
wielkie świątynie
RZEŹBA :
w kamieniu
w drewnie
posągi władców, dostojników i urzędników
RZEMIOSŁO ARTYSYCZNE :
naczynia
biżuteria
wyroby ze szkła
meblarstwo
CHARAKTERYSYCZNE CECHY
- SPEŁNIAŁA FUNKCJĘ PROPAGANDY WIZUALNEJ
- NIEPRZERWANA CIĄGŁOŚĆ, TRWAŁOŚĆ I
JEDNOLITOŚĆ FORM ARTYSTYCZNYCH
GŁÓWNE ZABYTKI :
- Sfinks
- piramida Cheopsa w Gizie
- świątynie w Luksorze i Karnaku
Sztuka starożytnej Grecji
Mianem tej sztuki określa się twórczość Greków na Półwyspie Bałkańskim, wyspach Morza Egejskiego, w Azji Mniejszej, południowej Italii, na Sycylii oraz wybrzeżach Morza Śródziemnego i Czarnego. Poprzedziła ją sztuka mykeńska.
Okres I - archaiczny
MALARSTWO :
malarstwo różnobarwne na ceramice
ARCHITEKTURA :
domy i małe świątynie w typie megaronu
początek budownictwa monumentalnego od VII w
RZEŹBA :
drobne figurki z terakoty
rzeżby z brązu i kości słoniowej
Okres II - klasyczny
MALARSTWO :
sztalugowe
ścienne
pojawiają się sceny rodzajowe i iluzjonizm
czerwonofigurowe zdobnictwo wazowe
ARCHITEKTURA :
synteza 3 porządków:
- jońskiego
- doryckiego
- korynckiego
miasta na
planie prostokąta
monumentaliza-
cja budowli użytko-
wych (stadiony, teatry)
nowy typ budowli
sakralnych - tolosy
RZEŹBA :
kanon postaci ludzkiej w ruchu
rzeźby w brązie, kamieniu, marmurze, granicie, alabastrze
akty kobiece
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- UMIAR
- HARMONIA
- LOGIKA
- JEDNOŚĆ KOMPOZYCJI
Okres III - hellenistyczny
MALARSTWO :
ścienne
sztalugowe ukazujące pejzaż, martwą naturę
ARCHITEKTURA :
rozkwit budownictwa użytkowego (np. latarnie morskie)
domy z perystylem
RZEŹBA :
pojawia się niesamowita ekspresja i realizm
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
RÓŻNORODNOŚĆ TEMATYCZNA
- BARDZIEJ LAICKA I UNIWERSALNA
Okres IV - rzymski
GŁÓWNE ZABYTKI i OSIĄGNIĘCIA :
- latarnia w Faros
- rzeźby: "Nike", "Grupa Laokoona", "Dyskobol"
GŁÓWNI TWÓRCY :
- Fidiasz (r)
- Myron (r)
- Parrasjas (m)
- Hippodamos (a)
Sztuka starożytnego Rzymu
Jest to sztuka państwa rzymskiego: miasta - Rzymu, prowincji oraz Italii. Najważniejszym ośrodkiem był Rzym, ale pełny obraz kanonów obowiązujących od VI w. p.n.e do początków V w. n.e dały miasta takie jak Pompeje i Herkulanum. Sztuka ta podatna była na różnorakie wpływy: w okresie królewskim dominowały wpływy sztuki etruskiej; w czasie republikańskim zaczęły napływać kanony greckie, a styl obowiązujący w cesarstwie był zlepkiem kultury hellenistycznej z tą, panującą na prowincjach rzymskich.
MALARSTWO :
monumentalne malarstwo ścienne
ARCHITEKTURA :
pojawiają się nowe materiały budowlane: cegła wypalana, cement
zastosowanie sklepienia
monumentalne świątynie
budynki użyteczności publicznej (termy, akwedukty, łaźnie, teatry)
łuki triumfalne
domy z atrium oraz podmiejskie wille
piętrowe domy czynszowe
rezydencje cesarzy
mauzolea
RZEŹBA :
przewaga rzeźby portretowej
historyczne sceny w formie płaskorzeźby
GŁÓWNE ZABYTKI :
- willa Hadriana w Tivoli
- pałac Dioklecjana w Splicie
- mauzoleum Hadriana w Rzymie
- Panteon w Rzymie
- Forum Romanum
SZTUKA RENESANSU
naczej zwana sztuką odrodzenia. Powstała we Włoszech w XV w.
MALARSTWO :
pojawia się tempera, malarstwo olejne
fresk
portret, pejzaż
dążono do pełnoplastycznego odtworzenia postaci w trójwymiarowej przestrzeni
ARCHITEKTURA :
nowe układy przestrzenne budowli (centralne budole z kopułami)
nowożytne typy budowli świeckich - pałac miejski
stosowanie antycznych porządków architektonicznych i dekoracyjnych
rozkwit urbanistyki (miasta zakładane na regularnym planie geometrycznym)
RZEŹBA :
realistyczne popiersia portretowe
posąg konny
akty
medalierstwo
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- ODWOŁYWANIE SIĘ DO WZORÓW ANTYKU
- ZWROT KU NATURZE
- KULT CZŁOWIEKA WSZECHSTRONNIE
WYKSZTAŁCONEGO
GŁÓWNE ZABYTKI I OSIĄGNIĘCIA :
- kaplica zygmuntowska na Wawelu
- "Dama z łasiczką"
- "Mona Lisa"
- "Szkoła ateńska"
GŁÓWNI TWÓRCY :
- Leonardo da Vinci
- Donato Bramante
- Michał Anioł
- Raffaello Santi (Rafael)
SZTUKA BAROKU
Ten kierunek kultury europejskiej zapoczątkowany we Włoszech, później objął swym zasięgiem też niektóre kraje Ameryki Łacińskiej. Trwał od II poł. XVI w. do I poł. XVIII w.
MALARSTWO :
religijne o tematyce mistyczno-symboliczno-martyrologicznej
sceny mitologiczne, alegoryczne, historyczne
portret
pejzaż, martwa natura
tematyka rodzajowa
grafika (miedzioryt i akwaforta)
ARCHITEKTURA :
fasady parawanowe, wieże, kopuły, plany eliptyczne
typ pałacu między dziedzińcem a ogrodem
RZEŹBA :
sztukaterie
rzeźby w kamieniu i drewnie
pomniki, nagrobki, posągi
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- DYNAMIKA
- BOGACTWO
- EFEKTY ŚWIATŁOCIENIOWE
- ŁĄCZENIE ARCHITEKTURY, MALARSTWA I
RZEŹBY
GŁÓWNE ZABYTKI :
- Kolumna Zygmunta III Wazy w Warszawie
- Pałac w Wilanowie
- pałac wersalski
GŁÓWNI TWÓRCY :
- Rembrandt
- D. Zimmermann
SZTUKA ROKOKO
Ten styl europejski uważany jest często za ostatnią fazę baroku. Trwał w latach 1720-80.
MALARSTWO :
sceny fete galante i fete champetre
ARCHITEKTURA :
architektura wnętrz
RZEŹBA :
snycerstwo dekoracyjne
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- ZWIĄZEK Z KULTURĄ DWORSKĄ
- TENDENCJE SENTYMENTALNE
- SIELANKOWOŚĆ
- LEKKOŚĆ I WYKWINTNOŚĆ FORMY
- MOTYWY EGZOTYCZNE
GŁÓWNI TWÓRCY :
- J.H. Fragonard
- G. Boffrand
SZTUKA OŚWIECENIA
W epoce oświcenia sztuka nie miała jednolitego charakteru stylowego ani ideowego. Wpływały na nią rozbieżne poglądy filozoficzne, moralne i polityczne.
Zaistniały natomiast liczne przemiany instytucjonalne :
- akademizacja nauczania i profesjonalizacja twórczości artystycznej
- kształtowanie się świeckich form mecenatu prywatnego i publicznego
- organizacja nowych sposobów odbioru sztuki (muzea, wystawy publiczne)
- wydzielenie się nauki o pięknie i estetyce
- powstanie naukowej historii sztuki i archeologii
- powstanie krytyki artystycznej
CHARAKTERYSTYCZNA CECHA
- CHĘĆ DOTARCIA DO ŹRÓDEŁ I POWROTU
NIESKAŻONEGO STANU NATURALNEGO IDĄCA W
PARZE W ZAKWESTIONOWANIEM WARTOŚCI
CYWILIZACJI
SZTUKA KLASYCYSTYCZNA
Zwana krócej klasycyzmem. kierunek w literaturze, sztuce i muzyce. Nurt ten wystąpił już w XVII w., lecz najpełniej zaczął kształtować się w XVIII w.
II poł. XVIII w. nazwana została epoką wczesnego klasycyzmu. We Francji stylem Ludwika XVI, w Wielkiej Brytanii - Georgian Style lub stylem Adamów, w Polsce stylem Stanisława Augusta. W I poł. XIX w. wyróżnia się styl empire i regencji.
MALARSTWO :
tematyka historyczna, mitologiczna i alegoryczna
portret
ARCHITEKTURA :
centralne plany budowli
portyki, fronty
stosowanie klasycznych porządków architektonicznych i detali
nowe typy budowli: szkoły, kamienice, domy bankowe i handlowe
RZEŹBA :
tematyka historyczna, alegoryczna
portretowa
architektoniczna (fryzy, tympanony)
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- NAWIĄZANIE DO ANTYCZNEJ SZTUKI GRECKIEJ
I RZYMSKIEJ ORAZ PÓŹNEGO RENESANSU
- DOSKONAŁOŚĆ
GŁÓWNE ZABYTKI :
- Łazienki w Warszawie
- Brama Brandenburska
GŁÓWNI TWÓRCY :
- D. Merlini
- M. Bacciarelli
- J.A.D. Ingres
SZTUKA ROMANTYZMU
Romantyzm to szeroki i wieloznaczny termin stosowany do różnych przejawów sztuki. Trwał w latach 1760-1850. Nie ma cech odrębnego stylu, jest raczej wyrazem podstawy uczuciowej i artystycznej.
Źródłami nowych tematów stały się mitologie celtyckie, germańskie, ludowe podania, narodowe legendy, poezja nieklasyczna i współczesna.
MALARSTWO :
wyobrażenia fantastyczne
symbolika
nowa ranga malarstwa pejzażowego i historycznego
ARCHITEKTURA :
nieregularne budowle epoki historyzmu
stylizowane naturalne założenia ogrodowe (parki krajobrazowe)
RZEŹBA :
typowa romantyczna tematyka
dynamiczna forma
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- ODRZUCENIE PRZEKONANIA O RACJONALNYM
CHARAKTERZE SZTUKI
- ZWROT KU INTUICJI I WYOBRAŹNI
- RÓŻNORODNOŚĆ FORM ARTYSTYCZNYCH
GŁÓWNI TWÓRCY :
- P. Michałowski
- E. Delacroix
- F. Goya
SZTUKA REALISTYCZNA
Odnosi się praktycznie tylko do malarstwa. Kierunek artystyczny w XIX w. Występował też momentami w innych epokach.
Obrazy przedstawiały głównie życie codzienne, pejzaże, martwe natury, sceny rodzajowe i obyczajowe.
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- ODTWARZANIE NA PODSTAWIE BEZPOŚREDNIEJ
OBSERWACJI
- PRZECIWSTAWIAŁ SIĘ AKADEMIZMOWI
GŁÓWNI TWÓRCY :
- J.F. Millet
- J. Chełmoński
- A. i M. Gierymscy
IMPRESJONIZM
Kierunek w malarstwie i rzeźbie. Trwał od ostatniego trzydziestolecia XIX w. do początków XX w. Był reakcją na akademizm. Na impresjonizm wpłynęło malarstwo romantyzmu i barwny drzeworyt japoński. Nazwa wzięła się od tytułu obrazu Claude'a Moneta "Impresja - wschód słońca", zaprezentowanego na wystawie w Paryżu.
Tematyka obrazów impresjonistów to: pejzaż, martwa natura, rzadziej kompozycje figuralne.
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- MALARSTWO PLENEROWE UTRWALAJĄCE
BEZPOŚREDNIE WRAŻENIA ZMYSŁOWE
- SWOBODNA TECHNIKA
- NOWA KONSTRUKCJA OBRAZU
- SZKICOWOŚĆ
GŁÓWNI TWÓRCY :
- C. Monet
- A. Renoir
- E. Degas
POSTIMPRESJONIZM
Postimpresjonizm to zjawisko występujące we Francji w latach 1896-1905. Stanowiło odwrót od impresjonizmu, choć ten kierunek odznaczył swoje piętno na twórczości wielu postimpresjonistów. Charakterystyczne dla postimpresjonizmu była różnorodność poszukiwań artystycznych poszczególnych malarzy i grup.
GŁÓWNI TWÓRCY :
- Paul Cezanne
- Paul Gauguin
FOWIZM
Fowizm jest to kierunek w malarstwie francuskim, jedna spośród kilku, reakcja przeciwko impresjonizmowi.
Nazwa wzięła się od nazwy wystawy prac "Cagedes Fauves" ("Stado dzikich bestii").
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- KOMPOZYCJA Z PŁASKICH PLAM
- BARWNOŚĆ
- RYSUNEK GRANICZĄCY Z DEFORMACJĄ
GŁÓWNI TWÓRCY :
- H. Matisse
- R. Duty
EKSPRESJONIZM
Kierunek w sztuce, literaturze, muzyce, teatrze, filmie na początku XX w. Istniał głównie w Niemczech. Opozycja wobec impresjonizmu, estetyzmu i naturalizmu.
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- POSZUKIWANIE PRAWD ABSOLUTNYCH I UNIWERSALNYCH
- TENDENCJE MISTYCZNE, PACYFISTYCZNE
- DYNAMICZNY KONTRAST
- GROTESKA I KARYKATURA
GŁÓWNI TWÓRCY :
- Vincent van Gogh
- James Ensor
ABSTRAKCJONIZM
Zwany inczej sztuką abstrakcyjną, bezprzedmiotową lub nieprzedstawiającą. Jeden z kierunków sztuki plastycznej XX wieku.
Główne nurty to abstrakcja organiczna i geometryczna. CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- GRA LINII, KOLORU, BRYŁ, PŁASZCZYZN
- REZYGNACJA Z PRZEDSTAWIANIA
OBSERWACJI NATURY
SURREALIZM
Zwany inaczej nadrealizmem. Awangardowy kierunek w sztuce, filmie oraz literaturze.
MALARSTWO :
kolaż
fumaż
formy naturalistyczne
formy bliskie abstrakcji
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- TWORZENIE WIZJI RZECZYWISTOŚCI NADREALNEJ
- INTERPRETACJA STANÓW PODŚWIADOMOŚCI
- GROTESKA, CZARNY HUMOR, PARODIA, NONSENS
GŁÓWNI TWÓRCY :
- S. Dali
- M. Duchamp
- J. Miro
KUBIZM
Kierunek w malarstwie i rzeźbie, zapoczątkowany we Francji. Sztuka XX wieku.
Dzieli się na 3 fazy :
I okres - prekubistyczny
II okres - kubizm analityczny:
- odrzucenie perspektywy
- rozbicie przedmiotu na elementy zgeometryzowane
III okres - kubizm syntetyczny:
- synteza przedmiotu przez swobodne zestawienie różnych elementów (m.in. kolaż)
- maksymalnie zgeometryzowany rysunek
GŁÓWNI TWÓRCY :
- P. Picasso
- G. Braque
DADAIZM
Awangardowy ruch literacko-artystyczny. Rozwijał się w latach 1916-1923 w Szwajcarii, Francji, Niemczech. Wyrósł na podłożu buntu przeciwko wojnie oraz współczesnej cywilizacji mieszczańskiej. Polega na swoistym infantylizmie, stąd też nazwa tego kierunku ( dziecięce "dada' - zabawka). Dadaizm wyraża bezsens i chaos rzeczywistości.
CHARAKTERYSTYCZNE CECHY
- WŁASNA KONCEPCJA SZTUKI
- SWOISTY PRYMITYWIZM I INFANTYLIZM
- STOSOWANIE TECHNIKI KOLAŻU I
FOTOMONTAŻU
GŁÓWNI TWÓRCY :
- M. Duchamp
- F. Picabia