Question

Z analizuj i z intepretuj wiersz Juliana Tuwima "Strofy o późnym lecie". Z góry dzięki.

Answer 1

 

Analiza

Wiersz jest kierowany do czytelników.

Wiersz składa się z 12 czterowersowych zwrotek.

Każda z tych zwrotek zawiera fragment obrazu „późnego lata”, które szykuje się do odejścia, aby zrobić miejsce następnej porze jesieni:

„Zobacz, ile jesieni!

W utworze występuje dynamizacja – ujmowanie świata w ruchu.

Zastosowano w utworze personifikacje, czyli przedstawienie zjawisk, natury, zwierząt i roślin w postaci osobowej, ludzkiej zaczerpnięta z mowy potocznej:

Siano suche i miodne

W tym wierszu również zastosowane są porównania:

„(…) pełno jest w cebrze wina (…)”, „(…) obłoki leżą w stawie, jak płatki w szklance wody (…)

i epitety:

trawa bujna; winna, jabłeczna pora, czerwienna , trawiasta, liściasta; pękatego gąsiora; ziele wężowe; gibkiej miedzi; siano suche i miodne, wonią powieje: słońce głęboko,

oraz przenośnie:

trawa… prosi, by kosić; lato…na półkach słodem się burzy; jabłeczna pora w szkle pękatego gąsiora; ziele wije się; siano …westchnie…, znowu się uspokoi;  obłoki leżą w stawie.

 

Jest także zastosowana elipsa, która polega na opuszczaniu pewnych członków zdania, wpływa na zwięzłość:

„Nazłociło się liści,

Że koszami wynosić”.

Rymy w tekście są niedokładne, krzyżowe (abab).