Question

Życie codzienne w Grecji i Rzymie

Na Poniedziałek SZYBKO!!!!

Answer 1

Wychowanie i nauka
W Atenach od rodziców wymagano, by uczyli swe dzieci czytać, pływać oraz by zadbali o ich sprawność fizyczną. Kiedy ukończyły siedem lat oddawano ich pod opiekę pedagogów, których celem była kalokagatia (wychowanie człowieka wszechstronnego o sprawnym ciele i umyśle). Nauka była prowadzona przez trzech nauczycieli: paidotryba, kitarzystę i gramatystę. Ateńskie szkoły były prywatne i uczono w nich muzyki, gimnastyki, pisania oraz czytania. Nauka trwała do szesnastego roku życia, lecz dzieci z bogatszych rodzin mogły ją przedłużyć i kształcić się u sofistów i mistrzów. Zajmowali się oni filozofią i retoryką oraz przygotowywali swoich uczniów do życia publicznego. Pomimo, że wykształcenie było płatne, to Ateńczycy zapewniali, że w ich społeczeństwie nie mam analfabetów.

Według Platona założenie rodziny i posiadanie dzieci dawało udział w nieśmiertelności. W Grecji założenie rodziny było traktowane jako obowiązek względem państwa, a jej niezałożenie uważano za hańbę dla obywatela i karano go w różnoraki sposób (np. możliwe było wytoczenie sprawy sądowej za uchylanie się od obowiązku małżeństwa, a w Sparcie niezamężnym mężczyznom kazano w zimie nago okrążać agorę).

Kultura i sztuka Greków oraz Rzymian

Artyści z Hellady mieli własny pogląd na świat, a człowieka postawili w samym centrum swoich zainteresowań. Rzymianie? Byli raczej mniej oryginalni, gdyż rozwinęli schedę po Grekach i sprawili, że sztuka Grecka i Rzymska jest do dzisiejszych czasów uważana za fundament obecnej kultury. Co stanowiło o wyjątkowym charakterze Greckiej sztuki? Na pewno kultura minojska. Pełna świata, jasnych elementów, lekka i przyjemna w oglądaniu szybko zadomowiła się w Grecji. Pojawiła się także sztuka pałacowa, której dziełem był wspaniały pałac Minosa w Knossos. Istniała także sztuka mykeńska, która miała wielki wpływ na kulturę Greków. Powstała na południu Grecji. Ciężka, obronna, potężna nie była tak przyjemna dla oka jak minojska.
Budowano głównie cytadele, w kształcie rotundy, koła. Budynki złożone były z wielu tysięcy bloków o nieregularnych kształtach, które przylegały do siebie ściśle.

Wyróżnione zostały porządki:


Dorycki
Charakteryzował się brakiem ozdób, brakiem podstawy kolumny, która przez to wydawała się niższa. Bardzo surowy.


Joński
Ten porządek zapoczątkował budowanie podstawy w kolumnach, obowiązywały także proste ozdoby w górze kolumny, często spiralne.


Koryncki
Było to dekoracyjne rozwinięcie porządku Jońskiego. Częstym motywem były rośliny; liście akantu. Najbardziej urozmaicony i ciekawy porządek.

Jeżeli chodzi o malarstwo Greckie, to nie było dobrze rozwinięte. Do naszych czasów zachowały się głównie obrazy i rysunki na glinianych wazach. Grecy i my także wyróżniamy 5 typów malarstwa na ceramice:
· Geometryczne
· Orientalizujące
· Czarno figurowe
· Czerwono figurowe
· Pasowe
Począwszy od 334r.p.n.e. Podboje Aleksandra Wielkiego rozprzestrzeniły kulturę Greków na cały Bliski Wschód, od Egiptu aż po zachodnie Indie.
Te wielkie państwa po upadku imperium Aleksandra stały się ważniejszymi ośrodkami kultury niż Grecja. Warto jednak pamiętać, że duch kultury hellenistycznej różnił się znacznie od tego zwykliśmy nazywać stylem klasycznym. W stylu hellenistycznym nie ukrywano brzydoty, bólu i strachu. Zdarzały się postaci groteskowe, coraz więcej miejsca poświęcano uczuciom, oddawanym często ze skrajnym realizmem. Sztuka hellenistyczna była niezwykle patetyczna. Możni zamawiali u artystów monumentalne dzieła, a ci ostatni wprost uwielbiali obnosić się kunsztem.
Również Rzymianie podziwiali i naśladowali sztukę Greków. Rozpowszechnili ją w całym swoim imperium, tak, że dotarła nawet do tak odległych krajów jak Brytania. Wielkie arcydzieła antycznej Grecji znamy jedynie dzięki rzymskim kupcom, którzy handlowali ich kopiami nawet wtedy, gdy nie było już oryginałów.