Question

Wytłumaczy mi ktoś tak dokładnie zaimki bo nie ogarniam zabardzo

Answer 1

Zaimek to część mowy, która nie oznacza tylko wskazuje przedmioty, zjawiska ich cechy oraz różne okoliczności. Np. zaimki: to, tam tak, który, co nie mają pełnego znaczenia, jeśli są oderwane od sytuacji mówienia lub od całej wypowiedzi. Zaimek zastępuje (zamienia)inną część mowy:  - np. zaimek ona może zastępować różne rzeczowniki, jak dziewczyna, Anna, nauczycielka; - np. zaimek taki może zastąpić przymiotniki: różowy ostry, smutny; - np. zaimek tyle może zastąpić liczebniki: dwadzieścia, trzysta, półtora. Nazwa zaimek znaczy właśnie to, co występuje „za imię”, „zamiast imienia” (imię to część mowy odmienna przez przypadki). W związku z tym zaimek pełni w zdaniu takie same funkcje jak części mowy, które zastępuje, czyli może być podmiotem, dopełnieniem, przydawką oraz okolicznikiem.                 Ze względu na to jakie części mowy zastępują, dzielimy zaimki na: -rzeczowne, np.: ja, wy, kto, co, nic; - przymiotne, np.:  ten, tamten taki, jaki, który, mój, czyj, nasz; - liczebne, np.: tyle, ile, kilka; - przysłowne, np.: tu, tam, gdzie, kiedy, wtedy, jak, tak. Zaimki rzeczowne odmieniają się przez przypadki, a niektóre przez liczby i rodzaje. Zaimki przymiotne, podobnie jak przymiotniki, odmieniają się przez przypadki, rodzaje i liczby, zaimki liczebne przez przypadki i rodzaje, natomiast zaimki przysłowne nie odmieniają się, podobnie jak przysłówki.                 Ze względu na bardziej szczegółowe funkcje wśród zaimków wyróżniamy: - wskazujące (ten, tamten, ów, to, taki, tak, tyle)-  jednoznacznie wskazują na przedmiot, o którym się mówi, na jego cechy, albo na okoliczności czynności lub stanu, o którym się mówi; - osobowe (ja ty, my, on, wy) wskazują na uczestników aktu mowy, czyli nadawcę, odbiorcę oraz na to, o czym się mówi (tego, o kim się mówi); - pytajno-względne (kto, co, który, jaki, gdzie, ile, jak, czyj) służą do zadawania pytań (w niektórych ujęciach wydziela się osobno grupę zaimków pytajnych i osobno grupę zaimków względnych, są one takie same, ale mają różne funkcje, np. zaimek który może być pytajny albo względny); - dzierżawcze (mój, twój, swój, nasz, wasz, jego, jej)wskazują na przynależność określonego przedmiotu do danej osoby; - zwrotne (się, swój) odnoszą się jednocześnie do obiektu czynności oraz do tego, kto wykonuje czynność; - nieokreślone (ktoś, coś, jakiś, ktokolwiek, pewien, kilka) wskazują w sposób ogólnikowy, niekonkretny; - przeczące (nikt, nic ,niczyj ,żaden, nigdy, nigdzie) wskazują na nieistnienie tego, o czym się mówi; - upowszechniające (każdy, wszyscy, zawsze, wszędzie) wskazują na każdy element danego zbioru.