era [łac.], sposób liczenia lat, którego punktem wyjścia jest ważne wydarzenie;
epoka [gr. epochḗ ‘zatrzymanie’, ‘zawieszenie’], w chronologii początek (data początkowa) ery, np. urodzenie Chrystusa w erze chrześc. lub hidżra w erze muzułm.; okres, w którym trwały lub dominowały określone stosunki społ., gosp., polit. lub kulturalne.
epoka - formalna jednostka geochronologiczna podziału dziejów Ziemi , mająca od kilku do kilkudziesięciu milionów lat. Epoka wchodzi w skład okresów, dzieli się natomiast na wieki.
era - formalna jednostka geochronologiczna (czasowa) odpowiadająca jednostce chronostratygraficznej o nazwie eratem. Jest częścią większej jednostki geochronologicznej – eonu; dzieli się natomiast na okresy
era [łac.], sposób liczenia lat, którego punktem wyjścia jest ważne wydarzenie;
epoka [gr. epochḗ ‘zatrzymanie’, ‘zawieszenie’], w chronologii początek (data początkowa) ery, np. urodzenie Chrystusa w erze chrześc. lub hidżra w erze muzułm.; okres, w którym trwały lub dominowały określone stosunki społ., gosp., polit. lub kulturalne.
epoka - formalna jednostka geochronologiczna podziału dziejów Ziemi , mająca od kilku do kilkudziesięciu milionów lat. Epoka wchodzi w skład okresów, dzieli się natomiast na wieki.
era - formalna jednostka geochronologiczna (czasowa) odpowiadająca jednostce chronostratygraficznej o nazwie eratem. Jest częścią większej jednostki geochronologicznej – eonu; dzieli się natomiast na okresy