1) w państwach-miastach starożytnej Grecji forma rządu powstała w wyniku zamachu stanu. Tyrania wczesnogrecka (VII-VI w. p.n.e.) była formą przejściową między oligarchią rodową a demokracją. Tyrani wywodzili się zazwyczaj z arystokracji, a do władzy dochodzili przy poparciu ludu, jednak nie przyczyniali się do zwiększania jego praw. Dla wielu miast rządy tyranów były okresem wspaniałego rozwoju kulturalnego i gospodarczego.
Do najwybitniejszych tyranów tego okresu należeli: Kypselos i Periander(Korynt), Trazybulos (Milet), Polikrates (Samos), Klejstenes (Sykion),Pizystrat i jego synowie (Ateny), Gelon i Hieron (Syrakuzy - Sycylia). Od V w. p.n.e. w Grecji (głównie w Atenach) rosła niechęć do tyranii. Tyrania późnogrecka (koniec IV-II w. p.n.e.) związana była z wojskami najemnymi, stanowiącymi oparcie tyrana. Typowa tyrania ówczesna to rządy Dionizjosa I i Hierona II w Syrakuzach (Sycylia).
2) potocznie - władza powstała bezprawnie przez uzurpację. Wszelkie samowolne rządy, sprawowane przez jednostkę lub grupę, ze stosowaniem przemocy lub terroru.
Drakon (VII w. p.n.e.), prawodawca ateński, twórca pierwszego spisanego kodeksu prawa karnego i cywilnego. W 621 p.n.e. otrzymał specjalne pełnomocnictwa do ogłoszenia praw. Kompetencje jego ograniczały się wyłącznie do wymiaru sprawiedliwości. Uregulował postępowanie sądowe w sprawach dotyczących rozlewu krwi, ustanawiając sąd apelacyjny.
Tyrania (z greckiego tyrania - władza jednostki),
1) w państwach-miastach starożytnej Grecji forma rządu powstała w wyniku zamachu stanu. Tyrania wczesnogrecka (VII-VI w. p.n.e.) była formą przejściową między oligarchią rodową a demokracją. Tyrani wywodzili się zazwyczaj z arystokracji, a do władzy dochodzili przy poparciu ludu, jednak nie przyczyniali się do zwiększania jego praw. Dla wielu miast rządy tyranów były okresem wspaniałego rozwoju kulturalnego i gospodarczego.
Do najwybitniejszych tyranów tego okresu należeli: Kypselos i Periander(Korynt), Trazybulos (Milet), Polikrates (Samos), Klejstenes (Sykion),Pizystrat i jego synowie (Ateny), Gelon i Hieron (Syrakuzy - Sycylia). Od V w. p.n.e. w Grecji (głównie w Atenach) rosła niechęć do tyranii. Tyrania późnogrecka (koniec IV-II w. p.n.e.) związana była z wojskami najemnymi, stanowiącymi oparcie tyrana. Typowa tyrania ówczesna to rządy Dionizjosa I i Hierona II w Syrakuzach (Sycylia).
2) potocznie - władza powstała bezprawnie przez uzurpację. Wszelkie samowolne rządy, sprawowane przez jednostkę lub grupę, ze stosowaniem przemocy lub terroru.
Drakon (VII w. p.n.e.), prawodawca ateński, twórca pierwszego spisanego kodeksu prawa karnego i cywilnego. W 621 p.n.e. otrzymał specjalne pełnomocnictwa do ogłoszenia praw. Kompetencje jego ograniczały się wyłącznie do wymiaru sprawiedliwości. Uregulował postępowanie sądowe w sprawach dotyczących rozlewu krwi, ustanawiając sąd apelacyjny.
tyrania to władza jednostki powstała bezprawnie przez uzurpacje.
Tyran okrutny i bezwzgledny władca sprawujący władze absolutną wymuszajacy na poddanych posluszeństwo za pomoca terroru.
Drakon tworca pierwszego spisanego kodeksu prawa karnego i cywilnego
Prawa drakońskie zasady najwyższego rygoru surowości. Bardzo okrutne i brutalne