Wyszukaj w internecie encyklopediach lub literaturze popularnonaukowej informacje na temat postaw marszalkaa Philipe'a Petaina i generala Charles'a Gaulle'a w czasie II wojny swiatowej . KTory z nich postepowal wedlug ciebie slusznie z punktu widzenia interesow Francji ? Uzasadnij swoje zdanie .
z gory dzieki ;)
na ok pol strony z zeszytu ;)
z gory dzieki ;)
na ok pol strony z zeszytu ;)
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Odznaczył się w bitwie nad Marną (5-9 września 1914 roku), gdzie dowodził dywizją.
W roku 1915 objął dowództwo Francuskiej Armii Północnej i Południowo-Wschodniej. Podczas I wojny światowej wsławił się bohaterską obroną Verdun, trwającą od lutego do grudnia 1916 roku, zwłaszcza odbiciem fortu Vaux, za co został oficerem Wielkiej Legii Honorowej i dowódcą grupy środkowej. Od tego momentu rozpoczęła się rozwijać jego błyskawiczna kariera. 15 maja 1917, po nieudanym natarciu generała R.G. Nivelle'a nad Aisne został Wodzem Naczelnym armii francuskiej. W lipcu 1917 autor ofensywnych działań armii francuskiej w lesie Houthulst. W październiku 1917 podejmuje udany atak na pozycje niemieckie wokół fortu Malmaison. Sprawował dowództwo na froncie zachodnim do zakończenia wojny.
Po I wojnie światowej został wykładowcą w wyższej szkole wojskowej w Ecole Superieure de Guerre. Od tego czasu pełnił urząd marszałka Francji. W 1920 roku został przewodniczącym Rady Wojennej. W latach 1925-1926 tłumił powstanie przeciw Francuzom w Maroku. Od 1926 do 1931 był wiceprzewodniczącym Najwyższej Rady Wojennej i głównym inspektorem armii. Od roku 1934 sprawował funkcję ministra wojny. Jego defensywna koncepcja obrony w znacznej mierze przyczyniła się do stworzenia linii Maginota.
Philippe Pétain podczas I wojny światowej2 marca 1939 został mianowany ambasadorem Francji w Madrycie, 20 marca złożył listy uwierzytelniające gen. Francisco Franco w Burgos. Nominacja Petaina była uznaniem przez rząd Francji militarnego rezultatu hiszpańskiej wojny domowej.
Na początku września 1939 Petain próbował bezskutecznie ostrzec rząd RP o istniejących planach internowania go w Rumunii zainicjowanych przez grupę polityków francuskich (Leon Noël)
Podczas II wojny światowej najpierw wicepremier w rządzie Paula Reynaud (od 17 maja 1940), następnie premier Francji (od 16 czerwca 1940). 22 czerwca 1940 roku zawarł separatystyczne zawieszenie broni z Niemcami. 10 lipca 1940 Zgromadzenie Narodowe (połączone izby francuskiego parlamentu) z pominięciem Prezydenta Republiki Alberta Lebrun uchwaliło przekazanie nadzwyczajnych pełnomocnictw premierowi Petain . Na podstawie tych pełnomocnictw Petain ogłosił się Szefem Państwa Francuskiego. Siedzibą centralnej administracji Francji zostało uzdrowisko Vichy (rząd Vichy). Był szefem tego rządu do 1944 roku, choć de facto od końca 1942 roku (niemiecka okupacja terytorium Vichy po inwazji aliantów w Afryce Północnej) był już tylko marionetką w ręku Niemców.
Podczas wojny prowadził politykę kolaboracji z okupantem, nie wciągając jednak kraju bezpośrednio do działań wojennych. Po inwazji aliantów w Normandii zgłosił w sierpniu 1944 wysłannikowi generała de Gaulle gotowość przekazania władzy. Został przez Niemców internowany i wywieziony do Niemiec. Odmówił wykonywania obowiązków głowy państwa, pozostając w areszcie domowym.
W kwietniu 1945 powrócił dobrowolnie ze Szwajcarii do wolnej już Francji, gdzie został zdegradowany, a następnie skazany na śmierć przez rozstrzelanie. Z powodu podeszłego wieku Pétaina (89 lat) i jego zasług dla Francji w I wojnie światowej generał Charles de Gaulle ostatecznie zamienił mu karę na dożywotnie więzienie na wyspie Île d'Yeu, u zachodniego wybrzeża Francji
Charles de Gaulle- francuski polityk i teoretyk wojskowości, w czasie II wojny światowej stał na czele emigracyjnego rządu Francji, kontynuującego walkę z Niemcami hitlerowskimi. W latach 1959-1969 był prezydentem Francji i twórcą nowej konstytucji ustanawiającej półprezydencki system rządów. Przed II wojną światową był znany głównie jako propagator idei masowego użycia broni pancernej. Napisał kilka książek. Człowiek Roku 1958 według magazynu Time.
Moim zdaniem de Gaulle postąpił słusznie. Gdyż współpraca z wrogiem (kolaboracja) jest niedopuszczalną opcją i zdradą.