Wyszukaie mi jeszcze bohaterów z mitu ? wg są tam jeszcze i te co są wyszukane to musze wyjaśnić kto to był itp.
BarbzNickii
ZEUS- Zeus (także Dzeus, stgr. Ζεύς Zeús, nowogr.. Δίας Días, łac. Iupiter, Iuppiter) – w mitologii greckiej najwyższy z bogów. Był szóstym dzieckiem Rei i Kronosa. Brat Hestii, Demeter, Hery (również jej mąż), Posejdona i Hadesa. Władca błyskawic. Uosobienie najwyższej zasady rządzącej Wszechświatem. Władca wszystkich bogów i ludzi. Jego atrybutami były złote pioruny, orzeł i tarcza zwana egidą Wychowały go nimfy górskie i koza Amaltea.
Hera- Hera (gr. Ἥρα Hēra, łac. Hera, Iuno, Juno, Junona) – w mitologi greckiej trzecia córka Kronosa i Rei, żona Zeusa. Według niektórych źródeł była trzecią małżonką władcy bogów, po Metydzie (Metis) i Temidzie. Była również Zeusową siostrą, królową Olimpu, boginią niebios i płodności, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa, piękna i rodziny.
Afrodyta- Afrodyta (gr.. Ἀφροδίτη Aphrodítē, łac. Aphrodite, Venus) – w mitologi greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów.
Hefajstos- Hefajstos (gr. Ἥφαιστος Hephaistos, łac. Vulcanus) – w mitologi greckiej bóg ognia, kowali i złotników. Hefajstos był synem Zeusa i Hery. Opiekun rękodzielników. W mitologi rzymskiej jego odpowiednikiem jest wulkan.
Atena- Atena (gr. Ἀθήνη Athene, Ἀθηναίη Athenaie, łac.. Minerva) – w mitologi greckiej bogini mądrości, sztuki, wojny sprawiedliwej oraz opiekunka miast, m.in. Aten i Sparty. Jest jedną z dwunastu głównych bogów olimpijskich. Jej atrybutami były: włócznia i tarcza. Jej świętym zwierzęciem była sowa, a rośliną- oliwka. Jej rzymskim odpowiednikiem jest Minerwa.
1 votes Thanks 1
jerzymarzetaZeus Zeus to naczelne bóstwo panteonu greckiego, pochodzenia indoeuropejskiego. Był uznawany za bóga wszelkich zjawisk atmosferycznych, ale był także opiekunem rodziny, również państwa, gwarantujący wolność polityczną i sprawiedliwość społezcną. Jednocześnie poręczyciel przysiąg i układów, syn Kronosa (stąd zwany Kronidą) i Rei, brat Posejdona, Hadesa, Hestii, Demeter i Hery, jednocześnie swej małżonki. Został ocalony przez matkę, pokonał (przy pomocy rodzeństwa) ojca, tytanów i gigantów, podzielił się z braćmi władzą nad światem, zatrzymując dla siebie władzę zwierzchnią. Jego siedziba to góra Olimp, a główne miejsca kultu Zeusa były: Olimpia i Dodona. co ciekawe z drzew poświęcono mu dąb, ze zwierząt orła. Atrybutem Zeusa był piorun. Z wielu związków Zeus miał liczne potomstwo wśród bogów (m.in.: Atena, Apollo, Artemida, Dionizos, Herakles) i ludzi. Z powstałych wokół nich mitów czerpała tematy nie tylko starożytna, lecz i nowożytna literatura, sztuka oraz muzyka. Zeusa przedstawiano jako dostojnego starca, dzierżącego w ręku berło z orłem i piorunem, niekiedy z boginią zwycięstwa Nike. Najsłynniejszą starożytną rzeźbą Zeusa był posąg w Olimpii dłuta Fidiasza (Zeusa Olimpijskiego posąg).
Hera Hera (gr. ???) - w mitologii Greków najstarsza córka Kronosa i Rei, żona i siostra Zeusa, królowa Olimpu, bogini niebios i macierzyństwa, patronka kobiet, opiekunka małżeństwa i rodziny. Uosabia cnoty małżeńskie - w tym wierność - i w związku z tym walczy z wszelkimi przejawami zdrady; niestety sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują przede wszystkim jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka. Jako miejsce narodzin Hery mity podają Argos lub wyspę Samos. Najważniejsze ośrodki kultu Hery znajdowały się właśnie na Samos i w Argos, oraz na Peloponezie i w Olimpii, gdzie co pięć lat odbywały się na cześć Hery igrzyska dziewcząt. Hera to obecny symbol zazdrości. Pierwotnie jej wizerunkiem był prosty słup lub belka. Później przedstawiano ją jako poważną, dostojną matronę, często z jabłkiem granatu w ręce - symbolem płodności - lub z lilią. Poświęcony jej ptak to kukułka, lecz często przedstawia się Herę na rydwanie zaprzężonym w pawie, którym powozi Iryda. Oprócz pawi częstym atrybutem Hery jest krowa (Homer często nazywa boginię "krowiooką", chwaląc w ten sposób jej wielkie, błękitne oczy). Dzieci Hery to Hefajstos (którego - według niektórych mitów - miała spłodzić sama, bez pomocy Zeusa), Ares, Hebe oraz Ejlejtyja, bogini czuwającą nad porodem.
HestiaHestia (gr.ognisko domowe) - w mitologii greckiej córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery. Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Każde nowonarodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono dookoło ogniska oddając je Hestii w opiekę. Matka panny młodej rozpalała pierwszy raz ogień w nowym domu płomieniem pochodzącym z jej świątyni. Gość przychodząc do domu, gdzie nie jest mile widziany, musiał złapać się krawędzi ogniska. Odtąd gospodarze nie mogli mu nic zrobić. Kult Hestii miał rodowód praindoeuropejski. Jest to przypuszczalnie jedno z najstarszych bóstw europejskich. Odpowiednikiem Hestii w mitologii rzymskiej jest Westa.
Atena Atena (Athene) - w mitologii greckiej bogini wojny, pokoju, mądrości i sztuki, opiekunka miasta Ateny. Atena była córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi. Ukarała Arachne zamieniając ją w pająka, gdyż ta przechwalała się swoimi umiejętnościami tkackimi. Posiadała liczne przydomki: *Pallas - wg tradycyjnej etymologii "potrząsająca dzidą", wg innej - "młodzieńcza, dziewicza" *Polias - opiekunka miasta *Nike Apteros - Nike bezskrzydła Atrybutami Ateny były: * tarcza (egida) * włócznia * hełm * sowa * drzewo oliwne Stoczyła spór z Posejdonem o opiekę nad Atenami, który wygrała. Podarowała miastu drzewo oliwne, które jest źródłem bogactwa Attyki.Identyfikowana z rzymską Minerwą.
Posejdon Mitologiczny grecki bóg morza, opiekun żeglarzy i rybaków. Posejdon to syn Kronosa i Rei, brat Zeusa i Hadesa, z którymi dzielił władzę nad światem, jego żoną była Amfitryta. Ten bóg morza to także ojciec licznego i potwornego potomstwa. Posejdona przedstawiano zwykle na rydwanie unoszącym się na falach, w otoczeniu wielu bóstw morskich. Atrybutem władzy Posejdona był trójząb, którym bóg dobywał wodę ze skały, burzył i uśmierzał fale. Utorżsamioany rzymskim Neptunem. Wyobrażenia Posejdona występują na greckich wazach, monetach i rzeźbach (m.in. Posejdon z Aten, Posejdon z Artemizjonu, Posejdon z Milos, Spór Posejdona z Ateną grupa z zachodniego przyczółka Partenonu). W sztuce nowożytnej częsty temat w malarstwie (m.in. P. Tibaldi, P.P. Rubens) i rzeźbie (J. Sansovino; fontanny barokowe).
Hades Grecki bóg świata zmarłych, władca podziemi, surowy i bezlitosny, syn Kronosa i Rei, brat Zeusa, Posejdona, Hery, Hestii i Demeter, małżonek Persefony (lub inaczej Kory) w okresie pohomeryckim utożsamiany z Plutonem, bogiem bogactw i dostatku mającego swe źródła we wnętrzu ziemi; pod tym imieniem znany w Rzymie; Hades, poza nielicznymi wyjątkami, nie miał własnego kultu ani świątyń; jego drzewem był cyprys, kwiatem narcyz, zwierzęciem ofiarnym czarna owca. W mitach występuje w zasadzie tylko w epizodzie porwania Persefony; Hades wyobrażany w długiej szacie z berłem i kluczami w rękach (jako Pluton z rogiem obfitości) występował w gr. malarstwie ściennym (Polignot) i wazowym oraz rzym. (pompejańskim), często w scenie porwania Persefony. W czasach nowożytnych w rzeźbie (m.in. G.L. Bernini, F. Girardon) i w malarstwie (Rembrandt).
Hera- Hera (gr. Ἥρα Hēra, łac. Hera, Iuno, Juno, Junona) – w mitologi greckiej trzecia córka Kronosa i Rei, żona Zeusa. Według niektórych źródeł była trzecią małżonką władcy bogów, po Metydzie (Metis) i Temidzie. Była również Zeusową siostrą, królową Olimpu, boginią niebios i płodności, patronką macierzyństwa, opiekunką małżeństwa, piękna i rodziny.
Afrodyta- Afrodyta (gr.. Ἀφροδίτη Aphrodítē, łac. Aphrodite, Venus) – w mitologi greckiej bogini miłości, piękna, kwiatów, pożądania i płodności. Najbardziej urodziwa z bogiń antycznych mitów.
Hefajstos- Hefajstos (gr. Ἥφαιστος Hephaistos, łac. Vulcanus) – w mitologi greckiej bóg ognia, kowali i złotników. Hefajstos był synem Zeusa i Hery. Opiekun rękodzielników. W mitologi rzymskiej jego odpowiednikiem jest wulkan.
Atena- Atena (gr. Ἀθήνη Athene, Ἀθηναίη Athenaie, łac.. Minerva) – w mitologi greckiej bogini mądrości, sztuki, wojny sprawiedliwej oraz opiekunka miast, m.in. Aten i Sparty. Jest jedną z dwunastu głównych bogów olimpijskich. Jej atrybutami były: włócznia i tarcza. Jej świętym zwierzęciem była sowa, a rośliną- oliwka. Jej rzymskim odpowiednikiem jest Minerwa.
Zeusa przedstawiano jako dostojnego starca, dzierżącego w ręku berło z orłem i piorunem, niekiedy z boginią zwycięstwa Nike. Najsłynniejszą starożytną rzeźbą Zeusa był posąg w Olimpii dłuta Fidiasza (Zeusa Olimpijskiego posąg).
Hera Hera (gr. ???) - w mitologii Greków najstarsza córka Kronosa i Rei, żona i siostra Zeusa, królowa Olimpu, bogini niebios i macierzyństwa, patronka kobiet, opiekunka małżeństwa i rodziny. Uosabia cnoty małżeńskie - w tym wierność - i w związku z tym walczy z wszelkimi przejawami zdrady; niestety sama cierpiała z powodu niewierności małżonka. Mity związane z Herą opisują przede wszystkim jej spory i pojednania z Zeusem oraz mściwe knowania wymierzone przeciwko kochankom i nieślubnym dzieciom małżonka.
Jako miejsce narodzin Hery mity podają Argos lub wyspę Samos. Najważniejsze ośrodki kultu Hery znajdowały się właśnie na Samos i w Argos, oraz na Peloponezie i w Olimpii, gdzie co pięć lat odbywały się na cześć Hery igrzyska dziewcząt.
Hera to obecny symbol zazdrości.
Pierwotnie jej wizerunkiem był prosty słup lub belka. Później przedstawiano ją jako poważną, dostojną matronę, często z jabłkiem granatu w ręce - symbolem płodności - lub z lilią. Poświęcony jej ptak to kukułka, lecz często przedstawia się Herę na rydwanie zaprzężonym w pawie, którym powozi Iryda. Oprócz pawi częstym atrybutem Hery jest krowa (Homer często nazywa boginię "krowiooką", chwaląc w ten sposób jej wielkie, błękitne oczy).
Dzieci Hery to Hefajstos (którego - według niektórych mitów - miała spłodzić sama, bez pomocy Zeusa), Ares, Hebe oraz Ejlejtyja, bogini czuwającą nad porodem.
HestiaHestia (gr.ognisko domowe) - w mitologii greckiej córka Kronosa i Rei, siostra Zeusa i Hery. Opiekunka ogniska domowego, podróżnych, nowożeńców i sierot. Każde nowonarodzone dziecko, piątego dnia po urodzeniu, obnoszono dookoło ogniska oddając je Hestii w opiekę. Matka panny młodej rozpalała pierwszy raz ogień w nowym domu płomieniem pochodzącym z jej świątyni. Gość przychodząc do domu, gdzie nie jest mile widziany, musiał złapać się krawędzi ogniska. Odtąd gospodarze nie mogli mu nic zrobić.
Kult Hestii miał rodowód praindoeuropejski. Jest to przypuszczalnie jedno z najstarszych bóstw europejskich. Odpowiednikiem Hestii w mitologii rzymskiej jest Westa.
Atena Atena (Athene) - w mitologii greckiej bogini wojny, pokoju, mądrości i sztuki, opiekunka miasta Ateny. Atena była córką Zeusa i Metis. Urodziła się wyskakując z głowy ojca, w pełnej zbroi. Ukarała Arachne zamieniając ją w pająka, gdyż ta przechwalała się swoimi umiejętnościami tkackimi.
Posiadała liczne przydomki:
*Pallas - wg tradycyjnej etymologii "potrząsająca dzidą", wg innej - "młodzieńcza, dziewicza"
*Polias - opiekunka miasta
*Nike Apteros - Nike bezskrzydła
Atrybutami Ateny były:
* tarcza (egida)
* włócznia
* hełm
* sowa
* drzewo oliwne
Stoczyła spór z Posejdonem o opiekę nad Atenami, który wygrała. Podarowała miastu drzewo oliwne, które jest źródłem bogactwa Attyki.Identyfikowana z rzymską Minerwą.
Posejdon Mitologiczny grecki bóg morza, opiekun żeglarzy i rybaków. Posejdon to syn Kronosa i Rei, brat Zeusa i Hadesa, z którymi dzielił władzę nad światem, jego żoną była Amfitryta. Ten bóg morza to także ojciec licznego i potwornego potomstwa. Posejdona przedstawiano zwykle na rydwanie unoszącym się na falach, w otoczeniu wielu bóstw morskich. Atrybutem władzy Posejdona był trójząb, którym bóg dobywał wodę ze skały, burzył i uśmierzał fale.
Utorżsamioany rzymskim Neptunem. Wyobrażenia Posejdona występują na greckich wazach, monetach i rzeźbach (m.in. Posejdon z Aten, Posejdon z Artemizjonu, Posejdon z Milos, Spór Posejdona z Ateną grupa z zachodniego przyczółka Partenonu). W sztuce nowożytnej częsty temat w malarstwie (m.in. P. Tibaldi, P.P. Rubens) i rzeźbie (J. Sansovino; fontanny barokowe).
Hades Grecki bóg świata zmarłych, władca podziemi, surowy i bezlitosny, syn Kronosa i Rei, brat Zeusa, Posejdona, Hery, Hestii i Demeter, małżonek Persefony (lub inaczej Kory) w okresie pohomeryckim utożsamiany z Plutonem, bogiem bogactw i dostatku mającego swe źródła we wnętrzu ziemi; pod tym imieniem znany w Rzymie; Hades, poza nielicznymi wyjątkami, nie miał własnego kultu ani świątyń; jego drzewem był cyprys, kwiatem narcyz, zwierzęciem ofiarnym czarna owca. W mitach występuje w zasadzie tylko w epizodzie porwania Persefony; Hades wyobrażany w długiej szacie z berłem i kluczami w rękach (jako Pluton z rogiem obfitości) występował w gr. malarstwie ściennym (Polignot) i wazowym oraz rzym. (pompejańskim), często w scenie porwania Persefony. W czasach nowożytnych w rzeźbie (m.in. G.L. Bernini, F. Girardon) i w malarstwie (Rembrandt).