I część – Allegro maestoso, ujęta w formę allegra sonatowego, rozpoczyna się energicznym wstępem. Pierwszy temat koncertu jest bardzo liryczny, natomiast drugi, jeszcze bardziej marzycielski, odznacza się wzmożeniem napięcia emocjonalnego. Naturalność, prostota i piękno zawarte w części I, są również cechami pozostałych części koncertu. Zarówno regularna trzyczęściowość Romanzy - Larghetto (część II), jak i kończące koncert Rondo – Vivace (część III) o rytmach krakowiaka, budzą podziw dla zmysłu konstrukcyjnego F. Chopina. Temat pierwszy, odgrywający rolę refrenu w rondzie i temat drugi występują w tej części zgodnie z najbardziej klasyczną logika ronda sonatowego.
W całym koncercie w partiach fortepianu króluje błyskotliwość, wirtuozeria, różnorodność i popisowość ornamentalnych figur fortepianowych połączona z delikatnością fortepianowej kantyleny. Kojarzy mi się z dużą salą, pięknymi romantycznymi sukniami i wachlarzami, działa na mnie uspokajająco.
F. Chopin – I Koncert e-moll, op. 11
(1830 r.)
I część – Allegro maestoso, ujęta w formę allegra sonatowego, rozpoczyna się energicznym wstępem. Pierwszy temat koncertu jest bardzo liryczny, natomiast drugi, jeszcze bardziej marzycielski, odznacza się wzmożeniem napięcia emocjonalnego. Naturalność, prostota i piękno zawarte w części I, są również cechami pozostałych części koncertu. Zarówno regularna trzyczęściowość Romanzy - Larghetto (część II), jak i kończące koncert Rondo – Vivace (część III) o rytmach krakowiaka, budzą podziw dla zmysłu konstrukcyjnego F. Chopina. Temat pierwszy, odgrywający rolę refrenu w rondzie i temat drugi występują w tej części zgodnie z najbardziej klasyczną logika ronda sonatowego.
W całym koncercie w partiach fortepianu króluje błyskotliwość, wirtuozeria, różnorodność i popisowość ornamentalnych figur fortepianowych połączona z delikatnością fortepianowej kantyleny. Kojarzy mi się z dużą salą, pięknymi romantycznymi sukniami i wachlarzami, działa na mnie uspokajająco.
W razie pytań, proszę o kontakt.
Pozdrawiam.