Wypracowanie!
Wizerunki Maryjne w liryce seredniowiecznej. omów temat, dokonując analizy i interpretacji Bogurodzicy i Lementu Świętokrzyskiego. wg planu:
1. wstęp- rola wizerunku Matki Boskiej
2. czas powstania, tytuł, autor
3. podmiot i adresat
4. temat
5. gatunek literacki i budowa
6. zwiazek z filozofią (teocentryzm, ideaa hierarchi i pośrednictwa (św Augustyn i św Tomasz))
7. zwiazek z malarstwem i sztuka (styl romański i styl gotycki)
8. wnioski: boski i ludzki wizerunek
bardzo pilne do jutra.
bardzo dziękuję z góry ;]
More Questions From This User See All
Matka Boska była bohaterką wielu tekstów średniowiecznych. Kult jej był szczególnie popularny w Polsce, co znalazło swoje odzwierciedlenie w literaturze i sztuce tego okresu. Polacy uważali Maryję za opiekunkę narodu przypisując jej rolę pośrednika w kierowaniu próśb do Boga i Jezusa, jako matka miała mieć ona szczególne względy u Syna Bożego prosząc o wstawiennictwo w imieniu ludzi. Stąd też narodził się gatunek liryki maryjnej, w którym podmiotem lirycznym lub adresatem jest właśnie Matka Boska. W mojej pracy pragnę skupić się
na dwóch średniowiecznych utworach należące do liryki maryjnej: ?Bogurodzica? i ?Lament świętokrzyski?.
Utwór ?Lament świętokrzyski? znany jest pod paroma tytułami: ?Posłuchajcie bracia miła?, ?Żale Matki Boskiej pod krzyżem?. Utwór zalicza się do gatunku planktów. Autor czyniąc podmiotem Maryję nadał jej emocje takie jak: żal, poczucie straty, nieszczęścia, smutku. Podmiotem licznym jest Matka Boża. Utwór ma formę monologu Maryi stojącej pod krzyżem, na którym wisi Jezus. Motyw ten był często wykorzystywany w malarstwie średniowiecznym, jak i w apokryfach. Pieśń składa się z ośmiu różnych pod względem długości i budowy zwrotek. Utwór rozpoczyna się apostrofą Maryi do ludzi, Matka Jezusa prosi ich o wysłuchanie historii o tym, co stało się w Wielki Piątek. Maryja mówi do ludzi z czułością i przyjaźnią obrazuje to wyrażenie ?bracia miła?. Prosi ich o wysłuchanie i okazanie jej litości. Pierwsze dwie cztero wersowe zwrotki są swoistym wprowadzeniem. Maryja opisuje przyczynę cierpienia, którą jest śmierć jedynego syna Jezusa Chrystusa. W tych strofach pojawiają się określenia: ?kcęć wam skorżyć krwawą głowę? i ?krwawe gody?, co podkreśla tragizm. Paralelizm składniowy (jednegociem ? tego ciem; miała ? ożalała) podkreśla wielkość straty. W trzeciej zwrotce nie pojawiają się żadni adresaci, jest to typ liryki pośredniej. Maryja opisuje ostatnie chwile życia Jezusa. Maryja mówi w czasie teraźniejszym co sprawia, że czytelnik czuje się jak gdyby stał wraz z nią pod krzyżem. Strofa czwarta i piąta to apostrofa Matki do Syna. Maryja zwraca się do Jezusa używając zdrobnień i czułych określeń (?synku?, ?głowka?, ?miły?, ?wybrany?). Chce dzielić cierpienie razem z Chrystusem, wytrzeć krew na jego ciele, dać mu pić. Bohaterka powołuje się na swoje macierzyństwo i służbę dla Syna. Zwrotka szósta to zwrot do Archanioła Gabriela. Maryja odwołuje się do sceny Zwiastowania, w której anioł obiecywał jej szczęście obietnica ta nie została spełniona. Następna zwrotka przybiera formę apostrofy do wszystkich matek. Maryja utożsamia się z nimi i życzy im, aby nigdy nie doświadczyły tak ogromnego bólu i cierpienia.
Chyba dobrze;)) trochę się napisałam więc liczę na naj.;)))