andzia
Schizofrenia, z pewnego punktu widzenia, może być uważana za najważniejszą chorobę psychiki i największe wyzwanie psychiatrii. Jest tak z kilku powodów. Kliniczne konsekwencje tej choroby są istotne a przebieg często długotrwały, wieloletni. Można mówić też o niezwykłości objawów tego schorzenia, która polega nie tylko na bogactwie, trudnych do precyzyjnego opisania, różnego rodzaju urojeń i omamów. Takie lub podobne objawy występują bowiem i w innych chorobach psychicznych (psychozach). U osoby chorej na schizofrenię dochodzi jednak często do bardzo szczególnej, głębokiej zmiany spostrzegania świata i siebie. Stąd pojęcie „doświadczenia schizofrenicznego”, mające wskazywać na szczególne „dotknięcie” innej, bardzo zmienionej rzeczywistości, z którą chory człowiek musi się zmierzyć, z trudnością nieraz szukając nowych punktów odniesienia i oparcia. Zmiana ta wiąże się z zaburzeniem poczucia tożsamości, integralności, sprawczości swoich myśli i zachowań. Tego rodzaju przemiana psychiczna, określana czasem jako "zaburzenia jaźni", pojawiająca się okresowo lub w sposób bardziej trwały, zdaje się być w doświadczeniu osoby chorej na schizofrenię czymś fundamentalnym, a może nawet dla niego swoistym.
0 votes Thanks 0
Kiniaśś
Schizofrenia jest chorobą psychiczną, dotykającą około 1% populacji krajów wysoko rozwiniętych. Schizofrenia ujawnia się w młodości lub wczesnym okresie dojrzewania. Schizofrenicy cierpią na halucynacje, urojenia, brak kontaktu z rzeczywisto?cią itp. Przyczyny choroby nie są dokładnie znane, ale u podłoża jej występowania specjaliści upatrują czynników genetycznych. Ważne są także czynniki środowiskowe – chęć ucieczki w alternatywną rzeczywistość, gdyż np. realnej chory nie akceptuje. Schizofrenia prosta charakteryzuje się mało uchwytnym przebiegiem, bez urojeń. Chory stopniowo zrywa związki z otoczeniem, przestaje dbać o wygląd zewnętrzny, zaniedbuje się w pracy i nauce, traci inicjatywę i zainteresowania. Schizofrenia hebefreniczna objawia zwykle w wieku pokwitania, chory zachowuje się dziwacznie, bezceremonialnie. Schizofrenia katatoniczna, zwykle rozpoczyna się ostro zaburzeniami ruchowymi. W postaci hipokinetycznej chory jest zahamowany, w postaci hiperkinetycznej chory jest podniecony, pobudzony i agresywny. Schizofrenia paranoidalna, urojeniowa, występuje około trzydziestego roku życia jest najczęściej spotykaną formą choroby. Wśród objawów dominują urojenia, omamy, iluzje itp. Leczenie schizofrenii polega na skojarzeniu leczenia farmakologicznego z psychoterapią. Kuracja farmakologiczna polega na stosowaniu leków neuroleptycznych. Czasem podaje się środki przeciwdepresyjne.
Schizofrenia prosta charakteryzuje się mało uchwytnym przebiegiem, bez urojeń. Chory stopniowo zrywa związki z otoczeniem, przestaje dbać o wygląd zewnętrzny, zaniedbuje się w pracy i nauce, traci inicjatywę i zainteresowania. Schizofrenia hebefreniczna objawia zwykle w wieku pokwitania, chory zachowuje się dziwacznie, bezceremonialnie. Schizofrenia katatoniczna, zwykle rozpoczyna się ostro zaburzeniami ruchowymi. W postaci hipokinetycznej chory jest zahamowany, w postaci hiperkinetycznej chory jest podniecony, pobudzony i agresywny. Schizofrenia paranoidalna, urojeniowa, występuje około trzydziestego roku życia jest najczęściej spotykaną formą choroby. Wśród objawów dominują urojenia, omamy, iluzje itp.
Leczenie schizofrenii polega na skojarzeniu leczenia farmakologicznego z psychoterapią. Kuracja farmakologiczna polega na stosowaniu leków neuroleptycznych. Czasem podaje się środki przeciwdepresyjne.