WYPRACOWANIE - 1 DO 1,5 STR A4
Kariera w literaturze.:
Porównanie kariery : Wokulskiego z Lalki, Nowosilcowa z Dziady cz. III, Makbeta i Dyzmy z Kariera Nikodema Dyzmy.
na podstawie pkt.
1.wstęp
2.popełnianie zbrodni przez nowosilcowa i makbeta w celu utrzymania władzy, wokulski i dyzma nie.
3.immurionalizm Senatora i oportunizm dyzmy,a uczciwość wokulskiego
4. szczescie i brak zasad moralnych u nowosilcowa i dyzmy, a ciężka praca Wokulskiego.
5.ciągłe dążenie do celu u wszystkich bohaterów.
6.walka wewnętrzna w dziadach i makbecie (diabły, wiedzmy)
7. kariera prowadzaca do degradacji moralnej u senatora i makbeta.
8. zakończenie
to ma być wypracowanie mniej wiecej na podstawie tych pktów.
More Questions From This User See All
W obecnych czasach modnym słowem stało się słowo : kareirowicz. Co ono oznacza? Czy rzeczywiście jest ono tylko tak współczesne? Karierowiczem nazwiemy kogoś kto za wszelką cene chcę osiągnąć sukses, i jak podaję Władysław Kopaliński w Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych karierowicz to człowiek dążący bez skrupułów do sukcesów życiowych.
Otóż okazuję się, że to słow wcale nie jest takie nowe i obce ludzkości, na przestrzeni dziejów możemy spojrzeć i wskazać na kilka postaci zarówno tych literackich jak i historycznych nuworyszów (synonim do karierowicza, tego nie pisz:P, będe używać jeszcze dorobkiewicz, arywista, parweniusz :). Ale czy wszyscy oni byli tylko prostymi parweniuszami jak nam się wydaję? A może tylko na pierwszy rzut oka, tak jest, bo w głebi serca, kieruje nim inna pobudka...
Jako dwie negatywne postaci, które mogę przywołać w celu ukazania nadmiernej chęci dążenia do kariery (władzy), podam tytułowego bohatera sztki Szekspira Makbet i senatora Nowosilcowa z III części Dziadów Pana Tadeusza. Makbet jest postacią niezwykle tragiczną, kierowany rządzą władzy, podsyconą przez przepowiednie wiedźm zabija króla Dunkana, we własnym domu. Dunkan nie smie przypuszczać, że będąc gościem otrzyma od gospodarza takie przyjęcie... A przeceiż nie tak zaczeła się historia Makbeta, był on przecież walecznym zołnierzem, który zasłużył się dla ojczyzny, mógł zajść daleko inną drogą.
O zasługach dla ojczyzny można też powiedzieć w przypadku senatora Nowisilcowa,był on urzędnikiem rosyjskim, stanowiącym z rozkazu cara najwyższą władze w Polsce. W swych poczynaniach i prowadzonej polityce był niezwykle okrutny.Ludzkie cierpienie było dla niego bez znaczenia. Mając ogromną władzę nigdy nie zawahał się jej użyć, kierując się wykreowaną postawą okrutnego, bezwzględnego i nielitościwego tyrana. Niestety w drodze na szczyt nie oszczędzał nikogo, nawet młodych. Mickiewicz podaje tutaj przykład Rolinsona, który okazał się bohaterem i pomimo młodego wieku nie ugiął się pod wpływem tortur i nie wydał nikogo. Zapłacił za to najwyższą cene.
Nikodem Dyzma,bohater utworu Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, jako prowincjusz z kresów, przebywał w Warszawie poszukując pracy. Pewnien przypadek odmienił jego życie, otóż kariera Nikodema Dyzmy rozpoczęła się w momencie, w którym zachował się obcesowo wobec nieznanej osoby, która okazała się być wysoko postawionym ministrem. Dyzma zdobył w ten sposób poklask towarzystwa oraz został zauważony przez bogatego zmienianina i dostał bardzo dobrą pracę, pomimo braku jakichkolwiek kompetencji.Od tego momentu kariera Nikodema Dyzmy nabrała rozpędu. Stał się typowym karierowiczem. Jego działania były podporządkowane jedynie uzyskaniu przez niego jak najwyższej pozycji społecznej oraz materialnej.Bez skrupułów dążył do sukcesu, toteż zaowocowało to awansem z bezrobotnego na prezesa Banku rolnego.
Przykładem stanowiącym kontrast dla podanych bohaterów jest niewątpliwie Stanisław Wokulski z Lalki Bolesława Prusa. Główny bohater co prawda też jest arywistą, jednak on, w przeciwieństwie do Nowosilcowa i Dyzmy, doszedł do swojego majątku, pozycji i uznania ciężką pracą i uporem. Jest to doskonały przykład na zaangażowanie się całym sercem w swoją prace. Ponad to Wokulski miał też sporo szczęścia. Dzięki temu z biednego asystenta subiekta w sklepie staje się właścicielem tego sklepu, kamienicy i wielu innych dóbr, których wartość znacznie nobilituje go w klasie społeczeństwa.
Co łączy tych czterech bohaterów? Jest to kariera, która niewątpliwie odmieniła ich życie. Zmienili swoje statusy społeczne na znacznie lepsze. Czuli się lepsi. A władza i majątek uzależniają.
Dlatego na kartach podanych utworów możemy obserwować usilne dążenie do kariery, ciągła chęć pięcia się góre. Żaden z naszych bohaterów nie wyobraża sobie że mógłby stracić posiadane dobra. A ponieważ zmiana która zaszła w ich życiu nie zawsze była wynikiem dobrych poczynań ( Makbet, Nowosilcow), ich psychika zaczeła sie odgrywać. Wyrzuty sumienia zaczynają coraz głośniej mówić do naszych postaci, a ci, chcąc je zagłuszyć brną w swoje szaleństwo i manie. Zarówno szekspir jak i Mickiewicz uosobiają (personifikują) te niepokoje i strach poprzez wiedźmy czy diabła. Te straszne maszkary potęgują tylko strach i paranoję u Makbeta i senatora.
Na podstawie przytoczonych bohaterów, można stwierdzić że karierowicze w swoim usilnym dążeniu do celu zatracają siebie i swoje systemy moralne. Zmieniając swoje życie pozornie na lepsze wpędzają się w problemy i lęki. Tak jest w utworach Mickiewicza i Szekspira. Trochę inną sytuację widzimy u Prusa, który ukazuję bezwzględność i nie przekraczalność klas społecznych, pomimo tego że Wokulski jest dobrym człowiekiem i kariera go nie zmieniła, marznie do którego dąży - Izabela działa na jego życie bardzo destruktywnie, mozna powiedzieć że ostatni szczebel w drbinie sukcesu okazał się pułapką. Dyzma natomiast jest postacią satyryczną, autor utworu pokazuję nam jak bardzo bezczelność, arogancja i łud szczęścia potrafią z bezrobotnego zrobić prezesa banku. Jednakże Nikoś i tak pozbawiony kręgosłupa morlanego wchodzi w nie lepsze towarzystwo.
Uważam, że robienie kariery za wszelką cene jest złe i działa destruktywnie na człowieka,kiedy przedkłada się swoje ambitne plany i cele nad podstawowe wartości takie jak rodzina, przyjaciele, zdrowie, to nigdy nie konczy się to dla człowieka dobrze. Bo nie jest istotny sam cel, ważne po co chcemy go osiągnąć i czy będzie się z kim podzielić sukcesem, bo czasem może się okazać, że tam na szczycie jestesmy sami. A jeżeli do wszystkiego nie doszlismy uczciwie, szybko znajdzie się coś lub ktoś, kto strąci nas z samego wierzchołka na twarde dno...
Oczywiście to jest tylko propozycja, nie gwarantuję jakości ani oceny :p proponuje Ci to przeczytać i przerobić odrobine na swój jezyk, ja mam swój styl (niekoniecznie podoba sie wszystkim) :P i jeżeli nauczyciel Cię zna to odrazu pozna że to Ty tak nie mówisz :P po prostu napisz zdanie w sposób jaki Ty byś go powiedział :)
pozdrawiam i mam nadzieje że pomogłam :)