Wypowiedz sie na temat fundamentalnej roli starożytności klasycznej w historii kultury europejskiej.
Pisęłem
Rola starożytności miała niebagatelne znacznie dla kultury europejskiej, ponieważ to na jej podwalinach budowano świat, który widzimy na przykład dzisiaj. Największy wpływ miały oczywiście państwa największe, najsilniejsze lub najlepiej rozwinięte. I tak, możemy wymienić: Grecję, Rzym, Persję czy Mezopotamię - pamiętać należy, że z tymi państwami związane są różnorodne odłamy, które powstały później, lub były zależne bezpośrednio z nimi. W wyżej wymienionych krajach rozwijała się szeroko pojęta nauka, bez której nie wytworzyłaby się kultura. Architektura pozwalała na tworzenie miejsc kultu, spotkań naukowych, powstanie pierwszych teatrów, aren turniejowych i innych licznych budowli, pozwalających na zorganizowanie wystąpień/pokazów publicznych. W ten sposób rodziła się kultura, która wychodziła z pałacu do ludzi. Rozwój nauki sprowokował również do głębszych przemyśleń. W ten sposób powstawały szkoły filozoficzne, ogrody spotkań, czy miejsca wypoczynku - higiena umysłu. Pierwsza literatura, pokazy teatralne, filozofowie nauczający nowe pokolenia, powiększająca się warstwa ludzi wykształconych (urzędnicy rzymscy), stopniowo pozwalała na coraz większe i szersze przenikanie do świadomości człowieka, społecznej mentalności. Już sama obecność miejsc kultury inaczej działa na społeczeństwo niż ich całkowity brak.
Wszystkie zdobycze nauki i przemysłu jakie pojawiły się w cesarstwie rzymskim, natychmiast wprowadzano (w miarę możliwości) na teranie całego państwa. Powierzchnia starożytnego imperium była tak duża, że wpływała na obszar połowy dzisiejszej Europy. Nie bez znaczenia był udział tego państwa, który obok Grecji, dał narzędzia wielu nowym państwom, jakie powstawały w kolejnych stuleciach. Jako prekursorzy dziesiątek dziedzin, stali się autorytetem dla kultury europejskiej.
W wyżej wymienionych krajach rozwijała się szeroko pojęta nauka, bez której nie wytworzyłaby się kultura. Architektura pozwalała na tworzenie miejsc kultu, spotkań naukowych, powstanie pierwszych teatrów, aren turniejowych i innych licznych budowli, pozwalających na zorganizowanie wystąpień/pokazów publicznych. W ten sposób rodziła się kultura, która wychodziła z pałacu do ludzi.
Rozwój nauki sprowokował również do głębszych przemyśleń. W ten sposób powstawały szkoły filozoficzne, ogrody spotkań, czy miejsca wypoczynku - higiena umysłu. Pierwsza literatura, pokazy teatralne, filozofowie nauczający nowe pokolenia, powiększająca się warstwa ludzi wykształconych (urzędnicy rzymscy), stopniowo pozwalała na coraz większe i szersze przenikanie do świadomości człowieka, społecznej mentalności. Już sama obecność miejsc kultury inaczej działa na społeczeństwo niż ich całkowity brak.
Wszystkie zdobycze nauki i przemysłu jakie pojawiły się w cesarstwie rzymskim, natychmiast wprowadzano (w miarę możliwości) na teranie całego państwa. Powierzchnia starożytnego imperium była tak duża, że wpływała na obszar połowy dzisiejszej Europy. Nie bez znaczenia był udział tego państwa, który obok Grecji, dał narzędzia wielu nowym państwom, jakie powstawały w kolejnych stuleciach. Jako prekursorzy dziesiątek dziedzin, stali się autorytetem dla kultury europejskiej.