Wypowiedź monologowa : Człowiek w sytuacji zagrożenia.Omów zagadnienie,odwołując się do wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego ,,Z głową na karabinie'' oraz wybranych tekstów kultury.
Krzysztof Kamil Baczyński
,,Z głową na karabinie''
Nocą słyszę,jak coraz bliżej
drżąc i grając krąg się zaciska.
A mnie przecież zdrój rzeźbił chyży,
wyhuśtała mnie chmur kołyska.
A mnie przecież wody szerokie
na dźwigarach swych niosły ptaki
bzu dzikiego;bujne obłoki
były dla mnie jak uśmiech matki.
Krąg powolny dzień czy noc krąży,
ostrzem świszcząc tnie już przy ustach,
a mnie przecież tak jak innym
ziemia rosła tęga-nie pusta.
I mnie przecież jak dymu laska
wytryskała gołębia młodość;
teraz na dnie śmierci wyrastam
ja-syn dziki mego narodu.
Krąg jak nożem z wolna rozcina,
przetnie światło,zanim dzień minie,
a ja prześpię czas wielkiej rzeźby
z głową ciężką na karabinie.
Obskoczony przez zdarzeń zamęt,
kręgiem ostrym rozdarty na pół,
głowę rzucę pod wiatr jak granat,
piersi zgniecie czas czarną łapą;
bo to była życia nieśmiałość,
a odwaga-gdy śmiercią niosło.
Umrzeć przyjdzie,gdy się kochało
wielkie sprawy głupią miłością.
Pomocy,mam to na poniedziałek ! Za odpowiedź daję dużo punktów :)
Krzysztof Kamil Baczyński
,,Z głową na karabinie''
Nocą słyszę,jak coraz bliżej
drżąc i grając krąg się zaciska.
A mnie przecież zdrój rzeźbił chyży,
wyhuśtała mnie chmur kołyska.
A mnie przecież wody szerokie
na dźwigarach swych niosły ptaki
bzu dzikiego;bujne obłoki
były dla mnie jak uśmiech matki.
Krąg powolny dzień czy noc krąży,
ostrzem świszcząc tnie już przy ustach,
a mnie przecież tak jak innym
ziemia rosła tęga-nie pusta.
I mnie przecież jak dymu laska
wytryskała gołębia młodość;
teraz na dnie śmierci wyrastam
ja-syn dziki mego narodu.
Krąg jak nożem z wolna rozcina,
przetnie światło,zanim dzień minie,
a ja prześpię czas wielkiej rzeźby
z głową ciężką na karabinie.
Obskoczony przez zdarzeń zamęt,
kręgiem ostrym rozdarty na pół,
głowę rzucę pod wiatr jak granat,
piersi zgniecie czas czarną łapą;
bo to była życia nieśmiałość,
a odwaga-gdy śmiercią niosło.
Umrzeć przyjdzie,gdy się kochało
wielkie sprawy głupią miłością.
Pomocy,mam to na poniedziałek ! Za odpowiedź daję dużo punktów :)
Jeśli nastanie moment grozy, człowiek może zachowywać się zupełnie inaczej.
Przez całe życie człowiek może być nieśmiały, rozleniwiony. W obliczu niebezpieczeństwa budzi się jego odwaga, tak jak pokazuje to utwór "z głową na karabinie", a czasem naturalne, instynktowne zachowania. Alek, Rudy i Zośka są przykładem osób, które stają do walki. Dla bezpieczeństwa swojego kraju, są w stanie poświęcić życie.
Nie każdy jest w stanie stanąć na przeciw śmierci, tak jak to robili bohaterowie książki "kamienie na szaniec". Wiele osób w niespokojnych czasach po prostu ucieka, co jest dla człowieka naturalne. Zrobi wszystko, żeby zapewnić sobie bezpieczeństwo. Taka osoba idzie po trupach, porzucając wszelkie zasady moralne.