Egipcjanie podobnie jak mieszkańcy Mezopotamii, byli poiteistami. Wierzyli że źródłem życia na ziemi jest Słońce , dlatego za najważniejsze bóstwo uważali Boga Słońca RE. RE- Bóg Słońca to, najwyższe bóstwo czczone przez egipcjan. Wierzono że w ciągu dnia podróżował łodzią i był widoczny jako tarcza słoneczna. Sprawował on władzę nie tylko nad lecz nad innymi bogami i krainą zmarłych. Oprócz niego szczególną czcią darzono Ozyrysa- pana odradzającego się świata oraz jego małżonkę, władczynię nieba i ziemi Izydę. Ozyrys- uważany był za boga śmierci i zmartwychwstania. Przedstawiano go jako owiniętego w bandaże człowieka z koroną na głowie. Izyda-była opiekunką magii i rodziny. Wyobrażano ją sobie jako kobietę z krowimi rogami na głowie, pomiędzy którymi spoczywał dysk słoneczny. Do najważniejszych bóstw zaliczano także Seta, Thota i Horusa. Set- to zły bóg burzy i pustyni. Przedstawiano go jako człowieka z głową zwierzęcia, podobnego do szakala antylopy i osła. Thot- opiekował się pisarzami i uczonymi. Przyjmował postać człowieka z głową Ibisa lub pawiana. Horus-był bogiem nieba i światła oraz opiekunem władzy królewskiej. Wyobrażano go sobie jako człowieka z głową sokoła.
-Aby zyskać przychylność bogów, ludzie składali w świątyniach ofiary: przynosili kwiaty, owoce, chleb, napoje, zwierzęta. Wszystko to w nadziei, że im więcej ofiarują bogom darów, tym większych łask będą mogli się spodziewać.
-Egipcjanie wierzyli, że posąg wiedzie życie podobne życiu ludzi. Ukazując postać bóstwa, króla, czy zwykłego człowieka, staje się istotą, którą przedstawia. Dlatego starano się umieszczać na nim imię oraz cechy danej osoby tak, aby nie utracił swej mocy.
Egipcjanie wierzyli w dalsze życie duszy i ciała po śmierci. twierdzili, że jest ona tylko stanem przejściowym do nowego świata.
Aby zyskać przychylność bogów, ludzie składali w świątyniach ofiary: przynosili kwiaty, owoce, chleb, napoje, zwierzęta. Wszystko to w nadziei, że im więcej ofiarują bogom darów, tym większych łask będą mogli się spodziewać. Egipcjanie wierzyli, że posąg wiedzie życie podobne życiu ludzi. Ukazując postać bóstwa, króla, czy zwykłego człowieka, staje się istotą, którą przedstawia. Dlatego starano się umieszczać na nim imię oraz cechy danej osoby tak, aby nie utracił swej mocy.
Faraon: Jego władza miała charakter religijny, gdyż czczono go jak bóstwo, a nawet uważano go za syna boga słońca - Re. Jego głównym zadaniem było pozyskiwanie przychylności bogów dla swego królestwa.
Faraonowie, ludzie szlachetnie urodzeni oraz bogacze wydawali fortuny, aby mieć pogrzeb zgodny z ich wierzeniami. Ich ciał, po śmierci, dokładnie balsamowano, a następnie owijano w delikatne opaski i składano w drogocennych sarkofagach. Często znajdował się na nich wyrzeźbiony, na drewnianym lub kamiennym wieku, wizerunek zmarłego. Wewnątrz umieszczano zwoje papirusu, na których były zapisane magiczne formuły. Miały one pomagać zmarłemu w pokonywaniu przeszkód dzielących go od wiecznego spoczynku.
Egipcjanie podobnie jak mieszkańcy Mezopotamii, byli poiteistami. Wierzyli że źródłem życia na ziemi jest Słońce , dlatego za najważniejsze bóstwo uważali Boga Słońca RE. RE- Bóg Słońca to, najwyższe bóstwo czczone przez egipcjan. Wierzono że w ciągu dnia podróżował łodzią i był widoczny jako tarcza słoneczna. Sprawował on władzę nie tylko nad lecz nad innymi bogami i krainą zmarłych. Oprócz niego szczególną czcią darzono Ozyrysa- pana odradzającego się świata oraz jego małżonkę, władczynię nieba i ziemi Izydę. Ozyrys- uważany był za boga śmierci i zmartwychwstania. Przedstawiano go jako owiniętego w bandaże człowieka z koroną na głowie. Izyda-była opiekunką magii i rodziny. Wyobrażano ją sobie jako kobietę z krowimi rogami na głowie, pomiędzy którymi spoczywał dysk słoneczny. Do najważniejszych bóstw zaliczano także Seta, Thota i Horusa. Set- to zły bóg burzy i pustyni. Przedstawiano go jako człowieka z głową zwierzęcia, podobnego do szakala antylopy i osła. Thot- opiekował się pisarzami i uczonymi. Przyjmował postać człowieka z głową Ibisa lub pawiana. Horus-był bogiem nieba i światła oraz opiekunem władzy królewskiej. Wyobrażano go sobie jako człowieka z głową sokoła.
- Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe
-Wierzyli w wielu bogów
-Aby zyskać przychylność bogów, ludzie składali w świątyniach ofiary: przynosili kwiaty, owoce, chleb, napoje, zwierzęta. Wszystko to w nadziei, że im więcej ofiarują bogom darów, tym większych łask będą mogli się spodziewać.
-Egipcjanie wierzyli, że posąg wiedzie życie podobne życiu ludzi. Ukazując postać bóstwa, króla, czy zwykłego człowieka, staje się istotą, którą przedstawia. Dlatego starano się umieszczać na nim imię oraz cechy danej osoby tak, aby nie utracił swej mocy.
Egipcjanie wierzyli w dalsze życie duszy i ciała po śmierci. twierdzili, że jest ona tylko stanem przejściowym do nowego świata.
Aby zyskać przychylność bogów, ludzie składali w świątyniach ofiary: przynosili kwiaty, owoce, chleb, napoje, zwierzęta. Wszystko to w nadziei, że im więcej ofiarują bogom darów, tym większych łask będą mogli się spodziewać. Egipcjanie wierzyli, że posąg wiedzie życie podobne życiu ludzi. Ukazując postać bóstwa, króla, czy zwykłego człowieka, staje się istotą, którą przedstawia. Dlatego starano się umieszczać na nim imię oraz cechy danej osoby tak, aby nie utracił swej mocy.
Faraon: Jego władza miała charakter religijny, gdyż czczono go jak bóstwo, a nawet uważano go za syna boga słońca - Re. Jego głównym zadaniem było pozyskiwanie przychylności bogów dla swego królestwa.
Faraonowie, ludzie szlachetnie urodzeni oraz bogacze wydawali fortuny, aby mieć pogrzeb zgodny z ich wierzeniami. Ich ciał, po śmierci, dokładnie balsamowano, a następnie owijano w delikatne opaski i składano w drogocennych sarkofagach. Często znajdował się na nich wyrzeźbiony, na drewnianym lub kamiennym wieku, wizerunek zmarłego. Wewnątrz umieszczano zwoje papirusu, na których były zapisane magiczne formuły. Miały one pomagać zmarłemu w pokonywaniu przeszkód dzielących go od wiecznego spoczynku.