Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie! Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie, Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie. Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają, Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają. Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły Biorą miód, który potem szlachci pańskie stoły. A ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie, Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie. Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie, Jako szczep napłodniejszy w hesperyjskim sadzie.
a) apostrofa - Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie! b) uosobienie - siądź pod mym liściem, przyrzekam ja tobie, wdzięcznie narzekają, pracowite pszczoły c) epitet - proste promienie, rozstrzelane cienie, chłodne wiatry, wonnego kwiatu, pracowite pszczoły, pańskie stoły, cichym szeptem, słodki sen, szczep napłodniejszy d) porównanie - jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie, jako szczep napłodniejszy w hesperyjskim sadzie.
Personifikacja - lipa np. "siądź pod mym liściem".
Apostrofa - uroczysty zwrot do adresata : ,, Gościu, siądź pod mym liściem ''
Porównanie : ,,
Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie
Jako szczep napłodniejszy w hesperyskim sadzie. ''
Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie dojdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,
Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.
Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły
Biorą miód, który potem szlachci pańskie stoły.
A ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,
Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.
Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie,
Jako szczep napłodniejszy w hesperyjskim sadzie.
a) apostrofa - Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
b) uosobienie - siądź pod mym liściem, przyrzekam ja tobie, wdzięcznie narzekają, pracowite pszczoły
c) epitet - proste promienie, rozstrzelane cienie, chłodne wiatry, wonnego kwiatu, pracowite pszczoły, pańskie stoły, cichym szeptem, słodki sen, szczep napłodniejszy
d) porównanie - jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie, jako szczep napłodniejszy w hesperyjskim sadzie.