wypisz z wiersza W. Szymborskiej środki poetyckie i wypisz ich funkcje
Wisława Szymborska. Cebula.Co innego cebula.
Ona nie ma wnętrzności.
Jest sobą na wskroś cebula,
do stopnia cebuliczności.
Cebulasta na zewnątrz,
cebulowa do rdzenia,
mogłaby wejrzeć w siebie
cebula bez przerażenia.
W nas obczyzna i dzikość
ledwie skórą przykryta,
inferno w nas interny,
anatomia gwałtowna,
a w cebuli cebula,
nie pokrętne jelita.
Ona wielekroć naga,
do głębi itympodobna.
Byt niesprzeczny cebula,
udany cebula twór.
W jednej po prostu druga,
w większej mniejsza zawarta,
a w następnej kolejna,
czyli trzecia i czwarta.
Dośrodkowa fuga.
Echo złożone w chór.
Cebula, to ja rozumiem:
najnadobniejszy brzuch świata.
Sam się aureolami
na własną chwałę oplata.
W nas - tłuszcze, nerwy, żyły,
śluzy i sekretności.
I jest nam odmówiony
idiotyzm doskonałości.
neologizm artystyczny - cebuliczność,
personifikacja (uosobienie) - ,,[cebula] mogłaby wejrzeć w siebie cebula bez przerażenia."
wyliczenie - tłuszcze, nerwy, żyły, śluzy i sekretności,
anafora - ,,W jednej po prostu druga,
w większej mniejsza zawarta, ",
powtórzenie - ,,Byt niesprzeczny cebula,
udany cebula twór. ",
epitet - najnadobniejszy brzuch,