starym (kościółku) - epitet
drewnianej (nodze) - epitet
(rzecze) spokojnie - epitet
leżą wodze batalionów i żołnierze, i potrzaskane armaty, i grawery - wyliczenie
na białym bożym obrusie - metafora choćby sam cesar przyszedł po nią - metafora
pewnie nie wszystko wypisałam i z góry przepraszam jeśli coś jest
- anafora: spójniki "i“
- apostrofa: „Jenerale,/ Poddaj się… nie giń tak marnie”, „Oddaj szpadę, Jenerale"
- wykrzyknienie: „wszystko stracone!”
- uosobienie: „Aby miasto pamiętało"
- metafora: „Czy mi dobrze noga służy, czy prosto do Boga wiedzie, i prędko tam zaprowadzi”
- porównania: „Na kolana przed nim padli, jak ojca własnego proszą”, „I szpadą się jako fechmistrz opędzał przed bagnetami”
- epitety: „białym bożym obrusie“, „starym kościołku”, „drewnianej nodze”, „potrzaskane armaty”, „polskie dziatki”, „zdrowych nogach”, „człowiek kulawy”, „bomby grające“, „Polak (...) prawy“
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Verified answer
starym (kościółku) - epitet
drewnianej (nodze) - epitet
(rzecze) spokojnie - epitet
leżą wodze batalionów i żołnierze, i potrzaskane armaty, i grawery - wyliczenie
na białym bożym obrusie - metafora choćby sam cesar przyszedł po nią - metafora
pewnie nie wszystko wypisałam i z góry przepraszam jeśli coś jest
- anafora: spójniki "i“
- apostrofa: „Jenerale,/ Poddaj się… nie giń tak marnie”, „Oddaj szpadę, Jenerale"
- wykrzyknienie: „wszystko stracone!”
- uosobienie: „Aby miasto pamiętało"
- metafora: „Czy mi dobrze noga służy, czy prosto do Boga wiedzie, i prędko tam zaprowadzi”
- porównania: „Na kolana przed nim padli, jak ojca własnego proszą”, „I szpadą się jako fechmistrz opędzał przed bagnetami”
- epitety: „białym bożym obrusie“, „starym kościołku”, „drewnianej nodze”, „potrzaskane armaty”, „polskie dziatki”, „zdrowych nogach”, „człowiek kulawy”, „bomby grające“, „Polak (...) prawy“