Amon Mąż Mut. Ojciec Chonsu. Tebańskie bóstwo wiatrui władca powietrza. Przedstawiany z głową barana lub w czapce z dwoma piórami. Czciciele budowali mu ogromne, kamienne świątynie
Anubis Bóg zmarłych, prowadził ich dusze na sąd. Czuwający nad mumifikacją, opiekun grobów. Wyobrażany z głową szakala lub jako szakal. Głównym ośrodkiem kultu mieścił się w Kynopolis.
Apis Bóg-byk, łączony z Ptahem i Ozyrysem. Czczono go w Memfis. W Sakkara znajduje się cmentarzysko memfickich Apisów, tzw. Serapeum.
Aton Widzialnyprzejawboga Re. Tarcza słoneczna. Przedstawiany jako dysk słoneczny z promieniami zakończonymi dłońmi. Ośrodek jego kultu znajdował się w Achetatonie (dzisiaj: Tell el-Amarnie)
Atum Jeden z najstarszych bogów. Bóg zachodzącego słońca, często czczony jako Re-Atum. Stwórca bogów, świata iludzi. Poświęcone mu były: lew, ihneuom, wąż. Czczony w Heliopolis.
Bastet Boginimuzykiizabawy. Utożsamiana później z wieloma innymi boginiami. Przedstawiana z głową kotki lub jako kotka.
Bes Bóg urodzin, małżeństwa, tańców i wesołości. Był brzydki, miał pokręcone kończyny, garbate plecy i zwisający język.
Chepre Prabóg. Stwórca bóstw.
Chnum Bóg-stórca. Opiekun wylewów Nilu. Przedstawiany w postaci barana lub mężczyzny z jego głową, kształtującego na kole garnarskim istotę ludzką.
Chonsu Bóg księżyca. Syn Amona i Mut, z którymi tworzył triadę. Wyobrażany z głową zwieńczoną tarczą księżyca lub jako dziecko z warkoczem.
Hapi Jeden z czterech synów Horusa. Geniusz Nilu ipraoceanu.
Hathor Bogini miłości, nieba, później bóstwo muzyki i tańca. W Tebach była uważana za boginię zmarłych. Patronkaobcychziem. Wyobrażana w postaci krowy lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym między nimi. Jej atrybutem był sistrum. Utożsamiania często z Izydor
Horus Syn Izydy i Ozyrysa. Opiekun monarchii egipskiej, panujący utożsamiał się z nim i przyjmował jego imię. bóg nieba, w zależności od kolejnej hybostazy syn Re lub Ozyrysa. Czczony pod postacią sokoła lub z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.
Izyda Żona isiostra Ozyrysa. Początkowo czczona jako wzorowa żona i matka (jej synem był m.in. Horus), później jako władczyni niebaiziemi. Opiekunka władzy królewskiej, magii i czarów, później utożsamiana z Hathor lub Bastet. Przedstawiana z rogami krowy i tarcza słoneczną między nimi, z berłem w dłoni lub znakiem anch, symbolem życia, często z Horusem na kolanach.
Maat Córka Re. Boginiprawdyi sprawiedliwości. Uosobienie ładu we wszechświecie, ustalonego po stworzeniu świata. Przedstawiana w postaci siedzącej, z piórem strusim na głowie.
Min Bóstwo płodności iurodzaju. Procesje ku jego czci rozpoczynały okres żniw. Pan wschodnich pustyń, stąd uważany za opiekuna karawan przemierzających drogę z Koptos nad Morze Czerwone.
Nut Córka Szu (powietrza) i Tefnut (wilgoć). Siostrai małżonka Geba. Matka Słońca, które co wieczór połykała i co rano wydawała na świat. Matka Seta, Ozyrysa i Izydy. Wyobrażana w postaci kobiety wygiętej w łuk i dotykającej rękami ziemi.
Ozyrys Syn Geba (ziemi) i Nut (nieba). Brat i wróg Seta. Brat i mąż Izydy, ojciec Hornusa. Umierający (zabijany przez swojego brata - Seta) i zmartwychwstający bóg, decydujący o życiu i wegetacji, najwyższy sędzia zmarłych. Ukazywany w postaci mumii, z berłem i biczem w rękach. Główne ośrodki kultu to Abydos iwyspa File.
Ptah Mąż Sachmet. Bóg miasta Memfis i stwórca świata. Patron rzemiosła, sztukii artystów. Wyobrażany jako człowiek z ogoloną głową i berłem w dłoni. Świętym zwierzęciem przypisywanym Ptahowi był Apis.
Re Albo: Ra. Ubóstwione Słońce. Stwórca świata i pan ładu we wszechświecie. Władca bogów, ludzii państwa zmarłych. Utożsamiano z nim wielu bogów egipskich wyniesionych ze względów politycznych do bóstw naczelnych. Symbolem Re był obelisk.
Sachmet Małżonka Ptaha. Egipskabogini-lwica. Bóstwo chorób iwojny. Jej kapłani tworzyli jedno z najstarszych zrzeszeń lekarzy i weterynarzy.
Set Albo: Seth. Syn Geba (ziemi) i Nut (nieba). Brat i wróg, także zabójca Ozyrysa. Prowadził wojnę o tron Egiptu z jego synem, Horusem. Bóg burzyipustyni. Przyniósł zło. Przedstawiany jako niezidentyfikowane zwierzę.
Sobek Bóg krokodyl. Opiekun terenów obfitujących w wodę.
Szu Bóg swietlistej atmosfery, wypełniającej przestrzeń między niebem, z ziemią.
Tefnut Bogini wilgoci, jako kosmicznego elementu koniecznego do powstania życia
Tot Albo: Thot. Bóg księżyca i władca czasu. Bóstwo mądrości inauki. Wynalazcapismaiopiekunpisarzy. Uważany za posłańca bogów. Przedstawiano jako ibis lub w postaci ludzkiej z głową ibisa albo pawiana. Główny ośrodek kultu to Hermopolis Magna.
Amon
Mąż Mut. Ojciec Chonsu. Tebańskie bóstwo wiatrui władca powietrza. Przedstawiany z głową barana lub w czapce z dwoma piórami. Czciciele budowali mu ogromne, kamienne świątynie
Anubis
Bóg zmarłych, prowadził ich dusze na sąd. Czuwający nad mumifikacją, opiekun grobów. Wyobrażany z głową szakala lub jako szakal. Głównym ośrodkiem kultu mieścił się w Kynopolis.
Apis
Bóg-byk, łączony z Ptahem i Ozyrysem. Czczono go w Memfis. W Sakkara znajduje się cmentarzysko memfickich Apisów, tzw. Serapeum.
Aton
Widzialnyprzejawboga Re. Tarcza słoneczna. Przedstawiany jako dysk słoneczny z promieniami zakończonymi dłońmi. Ośrodek jego kultu znajdował się w Achetatonie (dzisiaj: Tell el-Amarnie)
Atum
Jeden z najstarszych bogów. Bóg zachodzącego słońca, często czczony jako Re-Atum. Stwórca bogów, świata iludzi. Poświęcone mu były: lew, ihneuom, wąż. Czczony w Heliopolis.
Bastet
Boginimuzykiizabawy. Utożsamiana później z wieloma innymi boginiami. Przedstawiana z głową kotki lub jako kotka.
Bes
Bóg urodzin, małżeństwa, tańców i wesołości. Był brzydki, miał pokręcone kończyny, garbate plecy i zwisający język.
Chepre
Prabóg. Stwórca bóstw.
Chnum
Bóg-stórca. Opiekun wylewów Nilu. Przedstawiany w postaci barana lub mężczyzny z jego głową, kształtującego na kole garnarskim istotę ludzką.
Chonsu
Bóg księżyca. Syn Amona i Mut, z którymi tworzył triadę. Wyobrażany z głową zwieńczoną tarczą księżyca lub jako dziecko z warkoczem.
Hapi
Jeden z czterech synów Horusa. Geniusz Nilu ipraoceanu.
Hathor
Bogini miłości, nieba, później bóstwo muzyki i tańca. W Tebach była uważana za boginię zmarłych. Patronkaobcychziem. Wyobrażana w postaci krowy lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym między nimi. Jej atrybutem był sistrum. Utożsamiania często z Izydor
Horus
Syn Izydy i Ozyrysa. Opiekun monarchii egipskiej, panujący utożsamiał się z nim i przyjmował jego imię. bóg nieba, w zależności od kolejnej hybostazy syn Re lub Ozyrysa. Czczony pod postacią sokoła lub z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach.
Izyda
Żona isiostra Ozyrysa. Początkowo czczona jako wzorowa żona i matka (jej synem był m.in. Horus), później jako władczyni niebaiziemi. Opiekunka władzy królewskiej, magii i czarów, później utożsamiana z Hathor lub Bastet. Przedstawiana z rogami krowy i tarcza słoneczną między nimi, z berłem w dłoni lub znakiem anch, symbolem życia, często z Horusem na kolanach.
Maat
Córka Re. Boginiprawdyi sprawiedliwości. Uosobienie ładu we wszechświecie, ustalonego po stworzeniu świata. Przedstawiana w postaci siedzącej, z piórem strusim na głowie.
Min
Bóstwo płodności iurodzaju. Procesje ku jego czci rozpoczynały okres żniw. Pan wschodnich pustyń, stąd uważany za opiekuna karawan przemierzających drogę z Koptos nad Morze Czerwone.
Nechebet
Bogini-sęp. Opiekunka Górnego Egiptu ijego władcy.
Neftyda
Opiekuńcza bogini zmarłych
Neit
Lokalna bogini wojny, władczyni morza.
Nut
Córka Szu (powietrza) i Tefnut (wilgoć). Siostrai małżonka Geba. Matka Słońca, które co wieczór połykała i co rano wydawała na świat. Matka Seta, Ozyrysa i Izydy. Wyobrażana w postaci kobiety wygiętej w łuk i dotykającej rękami ziemi.
Ozyrys
Syn Geba (ziemi) i Nut (nieba). Brat i wróg Seta. Brat i mąż Izydy, ojciec Hornusa. Umierający (zabijany przez swojego brata - Seta) i zmartwychwstający bóg, decydujący o życiu i wegetacji, najwyższy sędzia zmarłych. Ukazywany w postaci mumii, z berłem i biczem w rękach. Główne ośrodki kultu to Abydos iwyspa File.
Ptah
Mąż Sachmet. Bóg miasta Memfis i stwórca świata. Patron rzemiosła, sztukii artystów. Wyobrażany jako człowiek z ogoloną głową i berłem w dłoni. Świętym zwierzęciem przypisywanym Ptahowi był Apis.
Re
Albo: Ra. Ubóstwione Słońce. Stwórca świata i pan ładu we wszechświecie. Władca bogów, ludzii państwa zmarłych. Utożsamiano z nim wielu bogów egipskich wyniesionych ze względów politycznych do bóstw naczelnych. Symbolem Re był obelisk.
Sachmet
Małżonka Ptaha. Egipskabogini-lwica. Bóstwo chorób iwojny. Jej kapłani tworzyli jedno z najstarszych zrzeszeń lekarzy i weterynarzy.
Set
Albo: Seth. Syn Geba (ziemi) i Nut (nieba). Brat i wróg, także zabójca Ozyrysa. Prowadził wojnę o tron Egiptu z jego synem, Horusem. Bóg burzyipustyni. Przyniósł zło. Przedstawiany jako niezidentyfikowane zwierzę.
Sobek
Bóg krokodyl. Opiekun terenów obfitujących w wodę.
Szu
Bóg swietlistej atmosfery, wypełniającej przestrzeń między niebem, z ziemią.
Tefnut
Bogini wilgoci, jako kosmicznego elementu koniecznego do powstania życia
Tot
Albo: Thot. Bóg księżyca i władca czasu. Bóstwo mądrości inauki. Wynalazcapismaiopiekunpisarzy. Uważany za posłańca bogów. Przedstawiano jako ibis lub w postaci ludzkiej z głową ibisa albo pawiana. Główny ośrodek kultu to Hermopolis Magna.