Wypisz w punktach przyczyny upadku Rzeczpospolitej w 2 połowie XVIII w..
Proszę o wyczerpujące punkty i aby trochę ich było. Z góry tx
simon5005
1. Brak sprawnie działającego systemu władzy Sejmy w XVIII w. nie służyły już państwu polskiemu, lecz w dużej mierze były okupowane przez państwa ościenne, które w ten sposób od środka rujnowały Rzeczpospolitą. Służyła ku temu zasada liberum veto, która uniemożliwiał przeprowadzania bardzo potrzebnych reform.
2. Samowola magnatów i szlachty Magnaci, którzy byli wręcz obrzydliwie bogaci i swoimi majątkami czy rezydencjami dorównywali nawet ówczesnym władcom europejskim, mieli ogromny wpływ na sytuację w kraju. Niestety większość magnatów przeszła na stronę wroga zaślepiona własnym egoizmem i korzyściami. .Podobnie było z gołotą, która za koszyści majątkowe była dla zaborców narzędziem do zrywania sejmów.
3. Szybki i efektywny rozwój państw ościennych. Państwa ościenne dzięki wprowadzeniu wielu reform zgodnie z zasadami epoki oświecenia w tym zasadom merkantylizmu, rozwoju przemysłu oraz rozwoju potęgi militarnej, w bardzo krótkim czasie uzyskały przewagę nad państwami, w którym tych reform nie wprowadzono, a takim właśnie państwem była Polska.
4. Brak silnej władzy królewskiej Realna władza króla była bardzo znikoma, co było bardzo zgubne dla państwa. Sytuacja w której brakowało silnej ręki władcy, który naprawiłbym sytuację Rzeczpospolitej miała miejsce już od czasów panowania dynastii Saskiej. Sasi nie przejmowali się zbyt bardzo losami Rzeczpospolitej, a później Poniatowski wdając się w układy z Rosją pogrążył już kraj całkowicie.
5. Wyniszczenie kraju wojnami Wojny toczone w XVII i na początku XVIII wieku nie pozostały bez echa w późniejszych okresach. Wojny to duże zniszczenia to zrabowane wsie i miasta, zabita ludność. Liczne wojny i powstania to także brak stałej i zrównoważonej gospodarki wewnętrznej. W państwie brakowało też wielu niezbędnych surowców takich jak żelazo czy srebro.
6. Brak silnej armii Wojny toczone z wrogami były bezlitosne dla liczebności wojsk polskich. Brakowało wszelkiego rodzaju żołnierzy, którzy byliby dobrze wyszkoleni i uzbrojeni. Pomimo tego, że posiadaliśmy wielu wybitnych dowódców, którzy sztuki wojennej uczyli się na wszystkich frontach świata, brakowało ludności, którą mogliby prowadzić do zwycięstwa. Brak armii to także skutek braku dobrze rozwiniętej gospodarki państwa, gdyż nie było pieniędzy na wypłacanie żołdu, nie mówiąc już o zwiększaniu liczebności wojsk.
7. Wolna elekcja Wolna elekcja, której zasada działania była początkowo bardzo dobra i przynosiła wymierne skutki z czasem prowadziła jedynie do podziałów państwa na zwolenników różnych kandydatów na tron polski. Zwolennicy ci często wspierali się ze sobą nie tylko na argumenty ale i w sposób zbrojny, czego skutkiem były liczne wojny domowe.
Sejmy w XVIII w. nie służyły już państwu polskiemu, lecz w dużej mierze były okupowane przez państwa ościenne, które w ten sposób od środka rujnowały Rzeczpospolitą. Służyła ku temu zasada liberum veto, która uniemożliwiał przeprowadzania bardzo potrzebnych reform.
2. Samowola magnatów i szlachty
Magnaci, którzy byli wręcz obrzydliwie bogaci i swoimi majątkami czy rezydencjami dorównywali nawet ówczesnym władcom europejskim, mieli ogromny wpływ na sytuację w kraju. Niestety większość magnatów przeszła na stronę wroga zaślepiona własnym egoizmem i korzyściami. .Podobnie było z gołotą, która za koszyści majątkowe była dla zaborców narzędziem do zrywania sejmów.
3. Szybki i efektywny rozwój państw ościennych.
Państwa ościenne dzięki wprowadzeniu wielu reform zgodnie z zasadami epoki oświecenia w tym zasadom merkantylizmu, rozwoju przemysłu oraz rozwoju potęgi militarnej, w bardzo krótkim czasie uzyskały przewagę nad państwami, w którym tych reform nie wprowadzono, a takim właśnie państwem była Polska.
4. Brak silnej władzy królewskiej
Realna władza króla była bardzo znikoma, co było bardzo zgubne dla państwa. Sytuacja w której brakowało silnej ręki władcy, który naprawiłbym sytuację Rzeczpospolitej miała miejsce już od czasów panowania dynastii Saskiej. Sasi nie przejmowali się zbyt bardzo losami Rzeczpospolitej, a później Poniatowski wdając się w układy z Rosją pogrążył już kraj całkowicie.
5. Wyniszczenie kraju wojnami
Wojny toczone w XVII i na początku XVIII wieku nie pozostały bez echa w późniejszych okresach. Wojny to duże zniszczenia to zrabowane wsie i miasta, zabita ludność. Liczne wojny i powstania to także brak stałej i zrównoważonej gospodarki wewnętrznej. W państwie brakowało też wielu niezbędnych surowców takich jak żelazo czy srebro.
6. Brak silnej armii
Wojny toczone z wrogami były bezlitosne dla liczebności wojsk polskich. Brakowało wszelkiego rodzaju żołnierzy, którzy byliby dobrze wyszkoleni i uzbrojeni. Pomimo tego, że posiadaliśmy wielu wybitnych dowódców, którzy sztuki wojennej uczyli się na wszystkich frontach świata, brakowało ludności, którą mogliby prowadzić do zwycięstwa. Brak armii to także skutek braku dobrze rozwiniętej gospodarki państwa, gdyż nie było pieniędzy na wypłacanie żołdu, nie mówiąc już o zwiększaniu liczebności wojsk.
7. Wolna elekcja
Wolna elekcja, której zasada działania była początkowo bardzo dobra i przynosiła wymierne skutki z czasem prowadziła jedynie do podziałów państwa na zwolenników różnych kandydatów na tron polski. Zwolennicy ci często wspierali się ze sobą nie tylko na argumenty ale i w sposób zbrojny, czego skutkiem były liczne wojny domowe.