Wypisz problemy Polski w 1918 roku . pomoże ktoś ? Tylko solidnie prosze , bo to zalezy od mojej oceny , czy nie udupie :(
Anakondaxxx
Robiłam o tym prezentację i skopiowałam od siebie mam nadzieję że chociaż troszkę pomogłam :) Pierwsza Wojna Światowa przyniosła Polakom długo oczekiwaną szansę wybicia się wreszcie na niepodległość i utworzenie suwerennego państwa polskiego. Sytuacja międzynarodowa, która wykształciła się w wyniku tego globalnego konfliktu, pozwoliła na odrodzenie się Rzeczypospolitej. Państwa zaborcze znalazły się w gronie państw pokonanych (Niemcy, Austro-Węgry) lub też przestały istnieć (carska Rosja, Austro-Węgry). W tych sprzyjających okolicznościach na nowo rodziło się państwo polskie, które już od samego początku borykało się wręcz z kolosalnymi problemami. W pierwszych latach istnienia przed młodym państwem stanęło kilka palących zadań. Przede wszystkim walka o kształt granic, toczona zarówno na frontach wojennych jak i dyplomatycznych w Paryżu, a także odbudowa życia gospodarczego i politycznego, zadanie tym trudniejsze, że Polska była zlepkiem trzech zaborów, nierównomiernie rozwiniętych, nie powiązanych gospodarczo i komunikacyjnie, a także różniących się pod wieloma innymi względami (chociażby administracja, waluta, prawo). Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego, który odbył się w Paryżu (podczas tej konferencji przedstawicielami polskimi byli Ignacy Padarewski i Roman Dmowski) o przynależności Górnego Śląska, Warmii i Mazur, zdecydować miał plebiscyt. W przypadku Górnego Śląska, pomimo wybuch 3 powstań organizowanych przez Polaków, i 40% poparciu Polski w plebiscycie, Polsce przyznano 29% tego obszaru (choć początkowo do wybuchu trzeciego powstania śląskiego przyznano jeszcze mniej). Był to region silnie uprzemysłowiony i niezwykle istotny dla gospodarki odradzającej się Rzeczypospolitej. Również plebiscyt na Warmii i Mazurach, przeprowadzany w trudnym dla Polski okresie ofensywy bolszewickiej i przy szykanach ze strony niemieckich władz, zakończył się niepomyślnie. W przypadku spornego Śląska Cieszyńskiego podjęto także decyzję niekorzystną dla Polski. Państwu polskiemu przyznano Wielkopolskę, choć była to raczej decyzja pro forma, gdyż w wyniku powstania znajdowała się całkowicie pod polską kontrolą. Przyznano też wąski dostęp do Morza Bałtyckiego, ale bez Gdańska, ponieważ na mocy traktatu wersalskiego z Pomorza Wschodniego wydzielono Wolne Miasto Gdańsk pozostające pod kontrolą Ligi Narodów. Zupełnie inaczej sprawa granic przedstawiała się na wschodzie. We wschodniej Galicji od utworzenia Ukraińskiej Rady Narodowej 1 listopada 1918 roku i proklamowania Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL) toczyły się walki ukraińsko-polskie. Ostatecznie w maju 1919 r. w wyniku ofensywy polskiej wyparto wojska ukraińskie na Zbrucz i położono kres ZURL. W tej sytuacji Rada Najwyższa mocarstw zachodnich podjęła decyzję o przekazaniu Polsce na 25 lat władzę nad Galicją, z gwarancją autonomii ludności ukraińskiej. Jednak głównym czynnikiem decydującym o kształcie wschodnich granic była wojna z bolszewicką Rosją.
Pierwsza Wojna Światowa przyniosła Polakom długo oczekiwaną szansę wybicia się wreszcie na niepodległość i utworzenie suwerennego państwa polskiego. Sytuacja międzynarodowa, która wykształciła się w wyniku tego globalnego konfliktu, pozwoliła na odrodzenie się Rzeczypospolitej. Państwa zaborcze znalazły się w gronie państw pokonanych (Niemcy, Austro-Węgry) lub też przestały istnieć (carska Rosja, Austro-Węgry). W tych sprzyjających okolicznościach na nowo rodziło się państwo polskie, które już od samego początku borykało się wręcz z kolosalnymi problemami.
W pierwszych latach istnienia przed młodym państwem stanęło kilka palących zadań. Przede wszystkim walka o kształt granic, toczona zarówno na frontach wojennych jak i dyplomatycznych w Paryżu, a także odbudowa życia gospodarczego i politycznego, zadanie tym trudniejsze, że Polska była zlepkiem trzech zaborów, nierównomiernie rozwiniętych, nie powiązanych gospodarczo i komunikacyjnie, a także różniących się pod wieloma innymi względami (chociażby administracja, waluta, prawo).
Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego, który odbył się w Paryżu (podczas tej konferencji przedstawicielami polskimi byli Ignacy Padarewski i Roman Dmowski) o przynależności Górnego Śląska, Warmii i Mazur, zdecydować miał plebiscyt. W przypadku Górnego Śląska, pomimo wybuch 3 powstań organizowanych przez Polaków, i 40% poparciu Polski w plebiscycie, Polsce przyznano 29% tego obszaru (choć początkowo do wybuchu trzeciego powstania śląskiego przyznano jeszcze mniej). Był to region silnie uprzemysłowiony i niezwykle istotny dla gospodarki odradzającej się Rzeczypospolitej. Również plebiscyt na Warmii i Mazurach, przeprowadzany w trudnym dla Polski okresie ofensywy bolszewickiej i przy szykanach ze strony niemieckich władz, zakończył się niepomyślnie. W przypadku spornego Śląska Cieszyńskiego podjęto także decyzję niekorzystną dla Polski. Państwu polskiemu przyznano Wielkopolskę, choć była to raczej decyzja pro forma, gdyż w wyniku powstania znajdowała się całkowicie pod polską kontrolą. Przyznano też wąski dostęp do Morza Bałtyckiego, ale bez Gdańska, ponieważ na mocy traktatu wersalskiego z Pomorza Wschodniego wydzielono Wolne Miasto Gdańsk pozostające pod kontrolą Ligi Narodów.
Zupełnie inaczej sprawa granic przedstawiała się na wschodzie. We wschodniej Galicji od utworzenia Ukraińskiej Rady Narodowej 1 listopada 1918 roku i proklamowania Zachodnio-Ukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL) toczyły się walki ukraińsko-polskie. Ostatecznie w maju 1919 r. w wyniku ofensywy polskiej wyparto wojska ukraińskie na Zbrucz i położono kres ZURL. W tej sytuacji Rada Najwyższa mocarstw zachodnich podjęła decyzję o przekazaniu Polsce na 25 lat władzę nad Galicją, z gwarancją autonomii ludności ukraińskiej. Jednak głównym czynnikiem decydującym o kształcie wschodnich granic była wojna z bolszewicką Rosją.