Wypisz po 3 przykłady środków stylistycznych z oopowiadania K.Iłłakowiczównej ,,Opowieść żony św.Aleksego'' azimiera Iłłakowiczówna Opowieść małżonki świętego Aleksego Zostawiona sama śród nocy w oczekiwaniu, spędziłam czas od rana na pustym bez ciebie posłaniu, owinięta twego płaszcza rycerską purpurą o Aleksy. Czekałam na ciebie lat dziesięć i dwadzieścia, i trzydzieści z górą, młoda, piękna, pachnąca - potem zimna, twarda, z zeschłą, pomarszczoną skórą. Na wezgłowiu mym pozostał pas i płaszcz twój purpurowy zwinięty o Aleksy. Wysyłałam po ciebie sługi i wysyłałam po ciebie okręty... ...Nie przywiedziono cię...Lecz wieść głosiła, żeś święty... I zagasła mi twoja twarz, i tysiączne miałeś dla mnie lica o Aleksy. Ja - miłująca cię, ja - ślubowana ci oblubienica... Lecz tyś odszedł...Stopy bose, sakwy, kij i włosiennica1, I mrowie robactwa, i dokoła twarze plugawe żebraków o Aleksy. I chwytałam się nadziei jak odlatujących ptaków, i biegłam do wróżbitów, i szukałam na niebie znaków, i biłam głową o mur, i wzywałam cię w imię Jezu Chrysta o Aleksy. Zamieszkał w dwudziestym roku stwór, płaz, zjawa nieczysta w komorze zimnej u bramy, włóczęga obmierzły jak glista, jeden z gadów, dla których opuściłeś mnie - z rodu królewską o Aleksy. Sypiał na kawałku drewna drugą przykryty deską, by za odpadki z kuchni, za drwiny, za rany nieopatrzone wysłużyć koronę niebieską. I tak mieszkał lat dziesięć i więcej, aż śmiertelnie wreszcie zachorzał2 o Aleksy. Zbudzono mnie nad ranem, bo zdawało się, że ze wszech stron pożar ogarnął Rzym; coś się tłukło po powietrzu jak orzeł dzwony biły i latały światła, i ludzie wylegli z domów o Aleksy. Ruszyły zewsząd procesje z lasem gromnic i feretronów3, papież z cesarzem wyszli na bruk śród modlitw i bicia dzwonów i wszystkie ulice poczęły iść jak nagle zbudzone rzeki o Aleksy. A gdym się ocknęła ze strachu i przetarłam zdumione powieki, tom ujrzała i posłyszała, że zbliżał się grom, zrazu daleki, śpiew, jęk, bełkotanie bębnów, mieczów szczęk o kolczugi o Aleksy. Już są...już tutaj doszli, już popadały w proch sługi, już znikli w bramie - papież pierwszy, a cesarz drugi, już dziedziniec pełen świty mocarzów, gdy oni w komorze o Aleksy. Zbiegłam w dół...Klęczą... płacz... migotanie świec... I w pokorze modlący się owi dwaj... I żebrak umarły - o Boże! - i teść mój, i świekra4 leżący krzyżem tuż przy barłogu o Aleksy. I spytał się Ojciec Święty: "Kto zacz, kto oddał Bogu w tym domu czystą swą duszę?" - I nie ozwał się nikt. U progu byłam wówczas już i ujrzałam na ciele umarłego stojące rzędem anioły o Aleksy. Milczenie... A w ręku trup trzymał kartę, ukrytą na poły, więc sięgną po nią cesarz, lecz cofnął się wnet, jakby goły miecz ujrzał, i papież tknąć jej nie mógł ni żaden z księży o Aleksy. Tedy teść mój jął próbować, czyli zwoju sam nie dosięże, jako gospodarz trupa... I już strach w ich sercach się lęże, bo i świekra pergaminu nie mogła z dłoni zimnego wziąć trupa o Aleksy. Przeleciał szept po obecnych, od ciury aż do biskupa zbledli wszyscy... Lecz jam ujrzała światła snop na kształt słupa, który wołał mnie po imieniu twoim umiłowanym głosem o Aleksy. Więc przeszłam pośród klęczących, zakrywszy oblicze włosem, i poznałam cię, jakeś leżał obdarty, sczerniały i bosy, i wzięłam twoim pismem kreśloną z twej ręki kartę o Aleksy. Przeczytałam im dziesięćkroć imię twe, po wieczność niestarte, całowałam ręce twoje, oczy twe szeroko otwarte... ...Ojciec twój, matka twoja legli na twym ciele płaczący o Aleksy. Oto papież z cesarzem sławią cię ponad tysiące, oto ciżby wokoło klęczące, oto dzwony w niebo bijące, chorągwie - w pokłonach, monstrancje idą ku tobie ze wszystkich kościołów o Aleksy. Jako rybak mądry wyszedłeś wczesnym rankiem z siecią na połów; powróciłeś z chwałą w twej sieci, w chórze aniołów... ...Lecz moje serce - rozdarte, rozdarte, ciężkie, ciężkie jak ołów, o Aleksy, Aleksy, Aleksy! wypisz z tego po 3:epitety,metafory,porównania,uosobienia,ożywienia,symbole,alegorie,powtórzenie,epifore, podawajcie choć kilka jak coś resztę zrobię sama
Epitet - żebrak umarły
Przenośnia (metafora) - "Zgasła mi twoja twarz"
Porównanie - "cięże jak ołów