Question

Wypisz i opisz sposoby łączenia drewna.

Answer 1

Tradycyjnie ściany z bali drewnianych wykonywane są z układanych jeden na drugim poziomych elementów, ułożonych na podwalinie trwale zamocowanej do fundamentów. Na samym dole spoczywa podwalina, dawniej wykonywana z drewna dębowego, odzielona od fundamentów izolacją przeciwwilgociową z dwóch warstw papy. Podwalina zwykle wystaje 2 do 3 cm poza lico fundamentu, dzięki czemu woda może swobodnie skapywać, nie wpływając pod belkę podwalinową. Bale mogą tworzyć konstrukcję wieńcową (czyli węgłową lub zrębową), kiedy stosowane są dłuższe odcinki łączące się w narożach, z pozostawionymi otworami na okna i drzwi lub konstrukcję opartą na słupach ustawionych w narożnikach i wokół otworów na stolarkę, wypełnioną krótszymi poziomymi odcinkami bali. W narożnikach najczęściej bale łączone są na tzw. "jaskółczy ogon", rozwiązanie to zapewnia dużą stabilność połączeń. Innym rozwiązaniem jest połączenie na nakładkę lub słup narożny z wpustami. W przypadku dwóch pierwszych rozwiązań często zostawiane są ostatki, czyli dłuższe kawałki bala, wystające poza obrys budynku. Spoczywające na sobie bale mogą być zespalane na różny sposób. W budownictwie góralskim między balami zostawiane są kilkucentymetrowe przestrzenie, które następnie uszczelnia się, przeważnie mchem lub wełną drzewną. W budownictwie skandynawskim przeważają wyprofilowane w dopasowany łuk dolne i górne powierzchnie elementów. Dla uzyskania większej szczelności ściany często stosuje się obecnie połączenia na pióro i wpust lub dwa pióra. Może to być połączenie na tzw. własne pióro lub obce pióro, czyli niezależny element umieszczony w wycięciach obydwu sąsiadujących bali. Dla dodatkowego ustabilizowania konstrukcji kolejne bale łączone są często przy pomocy dybli, czyli kołków drewnianych wbijanych w nawiercone przez sąsiadujące belki otwory. Pozostające między balami szpary od dawien dawna wypełniano naturalnymi materiałami, zwiększajacymi szczelność ściany. Tradycyjnie było to mszenie, czyli upychanie wyschniętego mchu, pakuł, wbijanie plecionych sznurów słomianych, konopnych i lnianych, bądź stosowanie wełny drzewnej. Obecnie do uszczelniania przestrzeni między balami stosowane są nie tylko naturalne materiały: zdarzają się specjalistyczne taśmy gumowe, wełna mineralna, a nawet pianka poliuretanowa.