Question

Wypisz cytaty z książki Krzyżacy o Bitwie pod Grunwaldem.

PLISS pomózcie

Answer 1

- Bóg pobłogosławi wszelkim uczynkom mającym na celu dobro Zakonu.

Opis: rozdział 23. Postać: Zygfryd de Lowe, usprawiedliwiając zbrodnie krzyżackie.

- Kto przeciw Krzyżakowi rękę podnosi, synem ciemności jest.

Opis: rozdział 20. Hugo Danveld, nawiązując do występków Juranda przeciw Zakonowi.

- Lecz był to człowiek mający nie tylko ciało, lecz i duszę z żelaza. Umiał łamać innych, umiał i siebie.

- Mieczów ci u nas dostatek, ale i te przyjmuję jako wróżbę zwycięstwa, którą mi sam Bóg przez wasze ręce zsyła.

Opis: rozdział 51 Król Jagiełło do posłańców krzyżackich przesyłających mu dwa nagie miecze.

- Mój ci jest!

Opis: rozdział 6. Danusia, ratując Zbyszka przed karą śmierci.

- Nie daj Bóg, abych ja hańbę od śmierci wolał. Jam to uczynił: Zbyszko z Bogdańca!

Opis: rozdział 5, spektakularne wejście bohatera w czasie procesu sądowego z Lichtensteinem.

- Oto jest ten, który jeszcze dziś rano mniemał się być wyższym nad wszystkie mocarze świata.

Opis: tom II, rozdział 51, Władysław Jagiełło o Ulryku von Jungingen.             - Pogański kraj, pogańskie obyczaje!

Opis: Kuno Lichtenstein

- Toś mi i ty dziecko!...

Opis: rozdział 31. Postać: Jurand ze Spychowa, wyznając swoją wdzięczność dla Zbyszka.

- Więc tobie, wielka, święta przeszłości, i tobie, krwi ofiarna, niech będzie chwała i cześć po wszystkie czasy!

Opis: tom II, rozdz. 51.

- Zali cały Zakon tu leży?

Opis: tom II, rozdział 51, Władysław Jagiełło po bitwie pod Grunwaldem.

 

Cytaty dotyczące Danusi:
"Ona zaś wzięła przed się lutnię, podniosła do góry głowę jak ptak, który chce śpiewać, i przymknąwszy oczęta poczęła srebrnym głosikiem."
"Twarz miała śmiejącą się i uradowaną."
"Danusia zaś skoczyła w pierwszej chwili ku niemu jak sama."
"Łzy Danusine całkiem skruszyły w nim serce."
"Tak by mi bez Danuśki na świecie było jak psu na powrozie albo niedźwiedziowi w dole. Ni radości nijakiej, ni uciechy."

 

Cytaty o Jagience:
"Jagienka sama wytopiła duży garnek niedźwiedziego sadła."
"Zych z chęcią pokazywał swoje bogactwa mówiąc co chwila, że to Jagienkowe gospodarowanie."
"Przyjechałam pokłonić się wam od tatula i zapytać o zdrowie."
"Od Jagienki bił po prostu blask zdrowia, miłości i siły."
"Oto na chybkim srokaczu sadziła ku nim, siedząc po męsku dziewczyna z kuszą w ręku i z oszczepem na plecach."
"Gdy w niedzielę wchodziła do kościoła, witał ją szmer podziwu i uwielbienia."
"Jagienka, z natury harda, skora do wyśmiewania, a nawet zaczepna, stawała się stopniowo z nim coraz pokorniejsza, zupełnie jak służka, która w oczy patrzy, w czym by usłużyć i dogodzić."