Wieloryb- Średnia długość dorosłego samca wynosi 14 -15 m.
Dorosłe samice są dłuższe o około 60 cm.
Przeciętna waga dorosłego osobnika wynosi około 50-60 t
Wieloryb ten jest dużym, masywnie zbudowanym waleniem, obdarzonym ogromną głową ze szczęką przypominającą gigantyczny łuk.
Cechą charakterystyczną jest brak płetwy grzbietowej.
on.
Ssaki te pojawiają się czasem w płytkich wodach przybrzeżnych, ale w razie potrzeby potrafią pływać na każdej głębokości, podążając za pęknęciami w skorupie lodowej.
Obecnie zamieszkuje Cieśninę Davisa, wody kanadyjskie na północ i na zachód od Labradoru, północne i zachodnie wybrzeże Alaski oraz Morze Beringa, Morze Ochockie oraz Morze Czukockie.
Wiosną gatunek ten wędruje na północ, wykorzystując szczeliny i pęknięcia w cofającym się lodzie.
W tym czasie ssaki te tworzą niewielkie grupki, złożone z trzech lub dwóch osobników.
Jesienią trafiają się grupy liczące i pięćdziesiąt sztuk.
Zwierzęta te żyją bardzo blisko siebie, choć nie są szczególnie towarzyskie.
Wieloryby grenlandzkie żerują tuż przy powierzchni wody oraz pod wodą.
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu się tych ssaków. Ciąża trwa 12-16 miesięcy.
Rodzące się młode ma około 4 m długości.
Niedzwiedz polarny- Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste; sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Skóra ma barwę czarną[4]. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym niemal morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie, oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego systematyczna (łacińska) nazwa Ursus maritimus oznaczaNiedźwiedzie polarne spędzają większość roku wzdłuż skutych lodem brzegów. Najchętniej przebywają na terenie łączącym części oblodzone z otwartymi wodami i ziemią wzdłuż wybrzeża. Niedźwiedzie polarne wiodą samotniczy tryb życia i pokonują duże obszary terenu. Spotykają się tylko przy padlinie i w okresie rozmnażania. Pomimo swojego ciepłego futra i warstwy tłuszczu, niedźwiedzie polarne od września zapadają w sen zimowy w gawrze, którą same wykopują w śniegu. Niedźwiedzie są znakomitymi pływakami. Płynąc posługują się przednimi łapami i mogą osiągnąć szybkość do około 10 km/h. Nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami. Potrafią wytrzymać pod powierzchnią wody do 2 min. Niedźwiedzie polarne żyją średnio 15-18 lat. W niewoli najdłużej żyła niedźwiedzica Debby, w ogrodzie zoologicznym w Winnipeg. Dożyła 42 lat[23]. „niedźwiedź morski”. Przystosował się do życia na lądzie, morzu i lodzie[5].
Wieloryb- Średnia długość dorosłego samca wynosi 14 -15 m.
Dorosłe samice są dłuższe o około 60 cm.
Przeciętna waga dorosłego osobnika wynosi około 50-60 t
Wieloryb ten jest dużym, masywnie zbudowanym waleniem, obdarzonym ogromną głową ze szczęką przypominającą gigantyczny łuk.
Cechą charakterystyczną jest brak płetwy grzbietowej.
on.
Ssaki te pojawiają się czasem w płytkich wodach przybrzeżnych, ale w razie potrzeby potrafią pływać na każdej głębokości, podążając za pęknęciami w skorupie lodowej.
Obecnie zamieszkuje Cieśninę Davisa, wody kanadyjskie na północ i na zachód od Labradoru, północne i zachodnie wybrzeże Alaski oraz Morze Beringa, Morze Ochockie oraz Morze Czukockie.
Wiosną gatunek ten wędruje na północ, wykorzystując szczeliny i pęknięcia w cofającym się lodzie.
W tym czasie ssaki te tworzą niewielkie grupki, złożone z trzech lub dwóch osobników.
Jesienią trafiają się grupy liczące i pięćdziesiąt sztuk.
Zwierzęta te żyją bardzo blisko siebie, choć nie są szczególnie towarzyskie.
Wieloryby grenlandzkie żerują tuż przy powierzchni wody oraz pod wodą.
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu się tych ssaków. Ciąża trwa 12-16 miesięcy.
Rodzące się młode ma około 4 m długości.
Niedzwiedz polarny- Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste; sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Skóra ma barwę czarną[4]. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym niemal morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie, oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego systematyczna (łacińska) nazwa Ursus maritimus oznaczaNiedźwiedzie polarne spędzają większość roku wzdłuż skutych lodem brzegów. Najchętniej przebywają na terenie łączącym części oblodzone z otwartymi wodami i ziemią wzdłuż wybrzeża. Niedźwiedzie polarne wiodą samotniczy tryb życia i pokonują duże obszary terenu. Spotykają się tylko przy padlinie i w okresie rozmnażania. Pomimo swojego ciepłego futra i warstwy tłuszczu, niedźwiedzie polarne od września zapadają w sen zimowy w gawrze, którą same wykopują w śniegu. Niedźwiedzie są znakomitymi pływakami. Płynąc posługują się przednimi łapami i mogą osiągnąć szybkość do około 10 km/h. Nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami. Potrafią wytrzymać pod powierzchnią wody do 2 min. Niedźwiedzie polarne żyją średnio 15-18 lat. W niewoli najdłużej żyła niedźwiedzica Debby, w ogrodzie zoologicznym w Winnipeg. Dożyła 42 lat[23]. „niedźwiedź morski”. Przystosował się do życia na lądzie, morzu i lodzie[5].
Wieloryb- Średnia długość dorosłego samca wynosi 14 -15 m.
Dorosłe samice są dłuższe o około 60 cm.
Przeciętna waga dorosłego osobnika wynosi około 50-60 t
Wieloryb ten jest dużym, masywnie zbudowanym waleniem, obdarzonym ogromną głową ze szczęką przypominającą gigantyczny łuk.
Cechą charakterystyczną jest brak płetwy grzbietowej.
on.
Ssaki te pojawiają się czasem w płytkich wodach przybrzeżnych, ale w razie potrzeby potrafią pływać na każdej głębokości, podążając za pęknęciami w skorupie lodowej.
Obecnie zamieszkuje Cieśninę Davisa, wody kanadyjskie na północ i na zachód od Labradoru, północne i zachodnie wybrzeże Alaski oraz Morze Beringa, Morze Ochockie oraz Morze Czukockie.
Wiosną gatunek ten wędruje na północ, wykorzystując szczeliny i pęknięcia w cofającym się lodzie.
W tym czasie ssaki te tworzą niewielkie grupki, złożone z trzech lub dwóch osobników.
Jesienią trafiają się grupy liczące i pięćdziesiąt sztuk.
Zwierzęta te żyją bardzo blisko siebie, choć nie są szczególnie towarzyskie.
Wieloryby grenlandzkie żerują tuż przy powierzchni wody oraz pod wodą.
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu się tych ssaków. Ciąża trwa 12-16 miesięcy.
Rodzące się młode ma około 4 m długości.
Niedzwiedz polarny- Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste; sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Skóra ma barwę czarną[4]. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym niemal morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie, oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego systematyczna (łacińska) nazwa Ursus maritimus oznaczaNiedźwiedzie polarne spędzają większość roku wzdłuż skutych lodem brzegów. Najchętniej przebywają na terenie łączącym części oblodzone z otwartymi wodami i ziemią wzdłuż wybrzeża. Niedźwiedzie polarne wiodą samotniczy tryb życia i pokonują duże obszary terenu. Spotykają się tylko przy padlinie i w okresie rozmnażania. Pomimo swojego ciepłego futra i warstwy tłuszczu, niedźwiedzie polarne od września zapadają w sen zimowy w gawrze, którą same wykopują w śniegu. Niedźwiedzie są znakomitymi pływakami. Płynąc posługują się przednimi łapami i mogą osiągnąć szybkość do około 10 km/h. Nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami. Potrafią wytrzymać pod powierzchnią wody do 2 min. Niedźwiedzie polarne żyją średnio 15-18 lat. W niewoli najdłużej żyła niedźwiedzica Debby, w ogrodzie zoologicznym w Winnipeg. Dożyła 42 lat[23]. „niedźwiedź morski”. Przystosował się do życia na lądzie, morzu i lodzie[5].
Wieloryb- Średnia długość dorosłego samca wynosi 14 -15 m.
Dorosłe samice są dłuższe o około 60 cm.
Przeciętna waga dorosłego osobnika wynosi około 50-60 t
Wieloryb ten jest dużym, masywnie zbudowanym waleniem, obdarzonym ogromną głową ze szczęką przypominającą gigantyczny łuk.
Cechą charakterystyczną jest brak płetwy grzbietowej.
on.
Ssaki te pojawiają się czasem w płytkich wodach przybrzeżnych, ale w razie potrzeby potrafią pływać na każdej głębokości, podążając za pęknęciami w skorupie lodowej.
Obecnie zamieszkuje Cieśninę Davisa, wody kanadyjskie na północ i na zachód od Labradoru, północne i zachodnie wybrzeże Alaski oraz Morze Beringa, Morze Ochockie oraz Morze Czukockie.
Wiosną gatunek ten wędruje na północ, wykorzystując szczeliny i pęknięcia w cofającym się lodzie.
W tym czasie ssaki te tworzą niewielkie grupki, złożone z trzech lub dwóch osobników.
Jesienią trafiają się grupy liczące i pięćdziesiąt sztuk.
Zwierzęta te żyją bardzo blisko siebie, choć nie są szczególnie towarzyskie.
Wieloryby grenlandzkie żerują tuż przy powierzchni wody oraz pod wodą.
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu się tych ssaków. Ciąża trwa 12-16 miesięcy.
Rodzące się młode ma około 4 m długości.
Niedzwiedz polarny- Grube futro i warstwa tłuszczu chronią go przed zimnem. Włosy tworzące sierść niedźwiedzia są półprzezroczyste; sierść jako całość ma zazwyczaj kolor biały lub kremowy, przez co umożliwia zwierzęciu dobry kamuflaż. Skóra ma barwę czarną[4]. Niedźwiedź polarny ma krótki ogon i małe uszy, co pomaga mu redukować utratę ciepła. Stosunkowo mała głowa i długie, zwężające się ku tyłowi ciało nadają mu opływowy kształt przydatny do pływania. Jest ssakiem prowadzącym niemal morski tryb życia, potrzebującym do przetrwania jedynie kawałka pływającego lodu i żywności znajdowanej w wodzie, oraz miejsca do urodzenia i odchowania młodych. Jego systematyczna (łacińska) nazwa Ursus maritimus oznaczaNiedźwiedzie polarne spędzają większość roku wzdłuż skutych lodem brzegów. Najchętniej przebywają na terenie łączącym części oblodzone z otwartymi wodami i ziemią wzdłuż wybrzeża. Niedźwiedzie polarne wiodą samotniczy tryb życia i pokonują duże obszary terenu. Spotykają się tylko przy padlinie i w okresie rozmnażania. Pomimo swojego ciepłego futra i warstwy tłuszczu, niedźwiedzie polarne od września zapadają w sen zimowy w gawrze, którą same wykopują w śniegu. Niedźwiedzie są znakomitymi pływakami. Płynąc posługują się przednimi łapami i mogą osiągnąć szybkość do około 10 km/h. Nurkują z otwartymi oczami i zamkniętymi nozdrzami. Potrafią wytrzymać pod powierzchnią wody do 2 min. Niedźwiedzie polarne żyją średnio 15-18 lat. W niewoli najdłużej żyła niedźwiedzica Debby, w ogrodzie zoologicznym w Winnipeg. Dożyła 42 lat[23]. „niedźwiedź morski”. Przystosował się do życia na lądzie, morzu i lodzie[5].