Question

Wypisz cechy charakterystyczne dla klasycyzmu. Jest to zadanie z ćwiczeniówki do historii dla 2 gimnazjum przez wieki. strona 53.

Daje najlepszą!

Answer 1

Klasycyzm to kierunek w sztuce i literaturze europejskiej nawiązujący do antycznych wzorców, występujący od XVII do początków XIX w. Był to jednocześnie inspirowany antykiem ruch artystyczny, który narodził się we Włoszech, ale najmocniej rozwinął się we Francji. Jego zwolennicy głosili wiarę w moc rozumu ludzkiego i zakładali, że na świecie istnieje niezmienne prawo ładu. Klasycystyczny twórca powinien więc kierować się przede wszystkim zasadami dobrego smaku i ogólnie przyjętymi normami obyczajowymi. Od literatów wymagano, by podejmowali się zadań dydaktyczno-moralizatorskich; ich główną misją miało być poszukiwanie prawdy o człowieku i jego miejscu w społeczeństwie. Dlatego szczególnie chętnie pisarze sięgali po takie gatunki literackie jak: satyra, bajka, tragedia, oda, epos, poemat opisowy i dydaktyczny. Czołowi twórcy literatury klasycystycznej to: Pierre Corneille, Jean Baptiste Racine, Molier, Pierre de Beaumarchais, Jean de La Fontaine, Nicolas Boileau-Despréaux, François de La Rochefoucauld, a wśród Polaków: Adam Naruszewicz, Stanisław Staszic, Stanisław Trembecki, Franciszek Zabłocki, Ignacy Krasicki, Julian Ursyn Niemcewicz.

Architektura klasycystyczna wyrosła na gruncie fascynacji architekturą starożytnej Grecji i Rzymu, jaka wybuchła po odkryciu ruin Herkulanum (1711 r.) i Pompei (1748 r.). Do spopularyzowania jej przyczynił się znacznie Johann Joachim Winckelmann, niemiecki historyk sztuki żyjący w XVIII w. Uważał on, że artysta powinien realizować ideał piękna (według Winckelmanna była nim "szlachetna prostota i spokojna wielkość"), który odkryli starożytni Grecy. Klasyczny kanon piękna architektonicznego zakładał prostotę i umiar, dlatego preferowano budowle o lżejszych formach architektonicznych i dobrze wyważonych proporcjach. Choć zazwyczaj były wielkie i monumentalne, to proste kolumnady i greckie portyki nadawały im wrażenie smukłości i lekkości. Wznoszono je zazwyczaj na planie regularnego prostokąta lub centralnie na planach kwadratów i kół i oszczędnie dekorowano girlandami, wieńcami laurowymi, sfinksami bądź gryfami. Architekci klasycystyczni kształcili się głównie we Francji, Włoszech i Anglii. Czołówkę architektów klasycystycznych tworzą: Jacques-Ange Gabriel (pałacyk Petit Trianon w parku wersalskim), Jacques-Germain Soufflot (kościół św. Genowefy w Paryżu), Robert Adam (większość klasycystycznych budowli w Edynburgu i Londynie), Dominik Merlini, Jakub Fontana, Victor Louis (naczelni architekci Stanisława Augusta Poniatowskiego, którzy wykonali projekty rozbudowy Zamku Królewskiego i Łazienek w Warszawie).

Malarstwo klasycystyczne, podobnie jak i rzeźba, było przesycone tematyką mitologiczną: chętnie przedstawiano sceny i postacie z dziejów Grecji i Rzymu, treści patriotyczne. Podwaliny malarskiego klasycyzmu i akademizmu stworzyli na przełomie XVII i XVIII w. bracia Carracci (Lodovico, Agostino i Annibale) w swojej akademii. Studiując najwybitniejsze dzieła wybierali z nich najlepsze elementy, by zebrać je w jednym doskonałym arcydziele. Malarskie kompozycje klasycystyczne są bardzo statyczne, ważną rolę odgrywa w nich rysunek - ustalono nawet przepisy dotyczące zasad rysunku, proporcji, kompozycji, kolorów, a nawet tematyczną hierarchię. Dopuszczono też poprawianie natury przez sztukę. Najważniejsi malarze tego okresu to: Nicolas Poussin ("Królestwo Flory", "Siedem sakramentów", "Święta Rodzina na schodach", cykl "Cztery pory roku"), bracia Le Nain ("Rodzina chłopska", "Kuźnia"), Claude Lorrain ("Wylądowanie Kleopatry w Tarsos", "Przybycie św. Pawła do Ostii"), Georges de La Tour ("Sen św. Józefa", "Św. Magdalena").

Answer 2

* wzorowali sie architekturze a takze na sztuce starożytnej Grecji i Rzymu ,
* odwzorywowali elementy dekoracji, stroju czy architektury Antykow,
* statyka,
* oszczędnośći wyrazu,
* spokój,
* uwypuklenie cnót obywatelskich,
* obraz idealistyczny,
* kształty wazniejsze niz barwy,
* tematyka często propagandowa ,

Answer 3

Rzeźba:
• nadal rzeźbiono pomniki, figury do grobowców, portrety ludzi współczesnych, białe marmurowe posągi;
• forma spokojna , zrównoważona , zamknięta,
• linia płynna i miękka;
• artyści dążyli do ukazywania ludzi pięknych i szlachetnych;
• tematyka antyczna;
• gdy ukazywano człowieka współczesnego , strojono go w antyczne szaty lub obnażano;
• rysy potaci ( na wzór starogreckich) były regularne, piękne i nie wyrażały żadnych uczuć;
• rzeźba pełna spokoju, dostojeństwa i powagi;
• artyści: Antonio Canova , Bertel Thorvaldsen – Pomnik Mikołaja Kopernika w Warszawie , Pomnik Księcia Józefa Poniatowskiego w Warszawie ( wzorowany na pomniku konnym Marka Aureliusza na Kapitolu w Rzymie – 166 r. n.e. )



Malarstwo:
• malarze nie mieli do czego nawiązywać, bo brakowało wzorów ( tylko malarstwo ścienne i wazowe ze starożytności);
• tematyka współczesna artystom , jeżeli tematyka antyczna , to jako analogia do tego co się działo współcześnie ;
• kompozycja statyczna;
• idealizm w charakterystyce postaci;
• wizerunek postaci człowieka proporcjonalny i harmonijny;
• postacie w obrazach sprawiają wrażenie pokolorowanej rzeźby;
• stosowano kolor chłodny i przygaszony;
• światło modeluje postać miękko i łagodnie;
• rysunek wyraziście wyodrębnia postacie z tła;
• farba rozkładana jest na płótnie gładko i równomiernie, ślad pędzla starannie ukrywany;
• słynni malarze : Jaques Louis David – „ Przysięga Horacjuszów” ( rysunek o silnie wydobytych konturach, oparty na antycznych rzeźbach, chłodny koloryt, profilowe ujęcie postaci ) , Dominik Ingres – „Źródło”
• Polska : - Marcello Bacciarelli – „Stanisław August w stroju koronacyjnym”
Bernardo Bellotto – “Canaletto” – malarz widoków Warszawy
stanowiły nieocenioną pomoc dla architektów odbudowujących
zniszczoną Warszawę po II Wojnie Światowej,
Antoni Brodowski – „ Portret biskupa Hołowczyca
Architektura:
• wzorowana na budowlach greckich i rzymskich oraz na niektórych budowlach odrodzenia;
• wiernie kopiowano architekturę starożytną;
• budowle wznoszono na planie koła lub prostokąta;
• stosowano kolumnady i kolumnowe portyki, pilastry , duże okna;
portyk – olbrzymi ganek wsparty na kolumnach z tympanonem na szczycie;
• tympanon przeważnie dekorowany płaskorzeźbą;
• dominuje harmonia i spokój , regularne, symetryczne kształty;
• przeważają linie proste bez wygięć i skrętów;
• oszczędnie stosowano ozdoby; jeżeli się pojawiają to uskrzydlone postacie lwów z ludzkimi głowami, orły , wieńce, wazony, girlandy z róż, kokardy, hełmy, tarcze, skrzyżowane sztandary;
• nie stosowano białego marmuru ( za kosztowny ); pojawiają się stiuki czyli fałszywe marmury z gipsu;
• budowle o rozmaitym przeznaczeniu : urzędy , teatry, szpitale, szkoły, zakładane wówczas muzea;
• pałace – duże, niskie, prostokątne, wydłużone, z wysuniętą częścią środkową ozdobioną portykiem;
• we wnętrzach wielkie , podłużne, jasne sale , często malowane na biało, płaskie sufity, okna duże , kwadratowe;
• kościoły – często okrągłe , przykryte kopułą;
• zabytki: Jacques Germain Soufflot – Kościół Św. Genowefy w Paryżu ( od czasów rewolucji francuskiej zwie się PANTEONEM ) ; Jean Francois Chalgrin – Łuk Triumfalny w Paryżu ; Dominik Merlini – Pałacyk Królikarnia , Pałac na Wodzie w Łazienkach - Warszawa ; Kościół ewangelicko – augsburski , Belweder - Warszawa; Antonio Corazzi – Teatr Wielki w Warszawie; rozsiane po całej Polsce dwory i dworki ;