Question

Wypisz cechy charakterystyczne:

a) stułbi

b)pantofelka

PLS ! Daje naj ! Conajmniej 7 cech !

Answer 1

Stułbia ; występuje w wodach słodkich, ciało ma kształt polipa, rozmnaza się przez pączkowanie
pantofelek ;  jest mikroskopijnych rozmiarów, żyje w środowisku wodnymm, porusza się za pomocą rzęsek, jest cudożywny, posiada dwie wodniczki : pokarmową i tętniącą

 

Answer 2

Stułbia, hydra, nazwa obejmująca kilka rodzajów jamochłonów, głównie słodkowodnych (Hydra, Chlorohydra, Pelmatohydra), zaliczanych do gromady stułbiopławów.

a) Do stułbi należą gatunki o długości do 2-3 cm, mające postać polipa o półosiadłym trybie życia. Stułbie są zazwyczaj przyczepione do podłoża, potrafią się jednak przemieszczać za pomocą czułków, którymi dotykają podłoża przenosząc równocześnie stopę. Czułki mają ogromną rozciągliwość, służą do chwytania zdobyczy, którą porażają jadem parzydełek. Stułbie rozmnażają się zarówno na drodze bezpłciowej, przez pączkowanie bądź podział, jak i płciowo. Są wśród nich formy obupłciowe i rozdzielnopłciowe.

Przedstawiciele stułbi: stułbia pospolita (Hydra vulgaris), osiągająca do 2 cm długości ciała, czułków do 5 cm, występująca w stawach i drobnych zbiornikach, ubarwiona brązowo, stułbia zielona (Chlorohydra viridissima) osiągająca do 15 mm długości ciała i 15 mm długości czułków, współżyjąca w symbiozie z glonami Chlorella, ubarwiona zielono, oraz stułbia szara (Pelmatohydra oligactis) o długości do 3 cm, czułków do 25 cm, o szarym zabarwieniu.

 

B)

Budowa

Pantofelek ma wykrócone ciało o charakterystycznym kształcie (stąd nazwa), osiąga długość od 50 μm do 350 μm. Z zewnątrz pokryte jest rzędami rzęsek oraz wyposażone w tzw. trichocysty - specyficzne struktury wyrzucane na zewnątrz w przypadku podrażnienia. Rzęski pokrywające ciało służą mu do poruszania się i zdobywania pokarmu. Każda rzęska zakończona jest u swojej podstawy kinetosomem czyli ciałkiem podstawowym. Pantofelek porusza się bardzo szybko, nawet do 2,5 mm/sek[2]. Nie ma ściany komórkowej. Jego ciało otacza żywa osłona zwana pellikulą. Posiada dwa różne jądra komórkowe - mikronukleus i makronukleus. Pantofelek nie ma w sobie ciałek zieleni, w których jest chlorofil (zielony barwnik). To właśnie on decyduje, czy organizm jest samożywny.

Odżywianie

Pantofelek pobiera pokarm przez cytostom, położony w zagłębieniu zwanym perystomem, znajdującym się z boku ciała i otoczonym długimi rzęskami służącymi do pobierania pokarmu i pływania w wodzie. Pokarm wchłonięty przez cytostom tworzy przemieszczające się w cytoplazmie wodniczki pokarmowe, zaś po zakończeniu trawienia niestrawione resztki są wydalane na zewnątrz komórki przez cytopyge. Jest drapieżnikiem, odżywia się bakteriami.

Wydalanie

Pantofelek posiada dwie, umieszczone w biegunach komórki, wodniczki tętniące, które kurcząc się wydalają na zewnątrz nadmiar wody (osmoregulacja).

Rozmnażanie

Rozmnaża się bezpłciowo przez poprzeczny podział komórki. W procesie tym makronukleus dzieli się przez amitozę, a mikronukleus przez mitozę. Pantofelki przeprowadzają również proces płciowy (koniugację) w celu rekombinacji materiału genetycznego. Koniugacja nie jest metodą rozmnażania, ponieważ w jej wyniku nie powstają nowe osobniki.

Występowanie

Pantofelek występuje pospolicie we wszystkich słodkowodnych zbiornikach wodnych na Ziemi. Występuje w strefie przybrzeżnej i otwartej toni wodnej.[potrzebne źródło]

Pantofelek należy do najdokładniej zbadanych orzęsków, stanowi częsty materiał laboratoryjny. W listopadzie 2006 roku międzynarodowe konsorcjum naukowców ustaliło sekwencję genomu pantofelka, składającego się z 39 642 genów (człowiek posiada tylko ok. 30 tys. genów). Pierwotne pantofelki posiadały o połowę mniej genów – według naukowców zwiększenie ich liczby w toku ewolucji stanowi potwierdzenie tezy, że duplikacja materiału genetycznego jest jedną z sił napędowych ewolucji (większa ilość genów umożliwia rozwinięcie pewnych pożądanych cech i dostarcza przewagi ewolucyjnej). Geny pantofelka zajmują aż 80% DNA (u człowieka tylko 3%).