gosia14041
W średniowiecznej Europie rzemieślnicy-mieszczanie zrzeszeni byli w cechach, które pilnowały wysokiej jakości produkcji, kontrolowały ceny, a w razie kłopotów służyły pomocą. Broniły także przed konkurencją partaczy - rzemieślników, którzy nie należeli do cechu, których wyroby były zawsze tańsze i często gorsze. Każdy mistrz cechowy miał własny warsztat, uczniów i czeladników, własne sekrety techniczne. Przed wyzwoleniem na mistrza rzemieślnik musiał odbyć wędrówkę po Europie, dzięki której poznawał metody pracy za granicą i najnowsze mody. Często przywoził także wzorniki (zbiory rycin pokazujących modne wzory dekoracji i kształtów), z których później korzystał, nieraz do kończ życia. Pozdrawiam ;)
Cieśla - obróbka drewna
Garbarstwo - garbowanie skór
Garncarstwo - wyroby ceramiczne
Kowalstwo - kształtowanie metali
Krawiectwo - szycie odzieży
Kuśnierstwo - wyroby skórzane
Lutnictwo - wyrób instrumentów strunowych szyjkowych
Płatnerstwo - kształtowanie zbroi
Szewstwo - wyrób obuwia
Ślusarstwo - obróbka metali
Tkactwo - wyrób tkanin
Złotnictwo - wytwarzanie wyrobów ze złota i metali szlachetnych
Zduństwo - budowa i naprawa pieców
Rymarstwo - wytwarzanie uprzęży konnych
Pozdrawiam ;)