Question

Wyobraź sobie świat i ludzkość w dalekiej przyszłości. Swoje refleksje zawrzyj w liście do kolegi lub koleżanki. <co najmniej 1str A4 nie z internetu>

Pilne! Z góry dziękuję.

Answer 1

Kochana Kasiu,

siedzę na werandzie mojego domu i patrzę na otaczający mnie świat. Niby wszystko jest takie piękne i kolorowe ale czy zawsze tak będzie? Czy nasze dzieci będą mogły swobodnie biegać i bawić się na zielonych łąkach i trawnikach? Czy może nie będzie im dane ujrzeć skrawka zieleni? Ostatnio coraz częściej nurtują mnie te pytania. Patrząc na fabryczne kominy, hałdy niesegregowanych śmieci i ścieki spływające do naszych rzek, zastanawiam się jak będzie wyglądał nasz świat w przyszłości. Niby tyle mówi się o dziurze ozonowej, segregacji i utylizacji odpadów a jednak nikt z nas nie bierze tego na poważnie do siebie. Aż strach pomyśleć co stanie się z naszą piękną planetą.

Gdy zamykam oczy myśląc o tym wszystkim widzę zatrważający obraz. Przed moimi oczami rysuje się obraz naszej planety zupełnie wyniszczonej. Zamiast lasów, trawy i bujnej zieleni jest tylko sucha ziemia pozbawiona jakiejkolwiek roślinności. W rzekach zamiast czystej wody płynie żółtawo-brązowy płyn o  odpychającym zapachu. Nie słychać już śpiewu ptaków, nie widać kicających zajączków ani lisków chowających się w norkach. Wokoło jest brak jakiejkolwiek zwierzyny i życia, totalna pustka. Ludzie żyją stłoczeni w ogromniej szklanej kopule, która chroni ich przed kwaśnym deszczem i zarazkami znajdującymi się na zewnątrz. Jedyne pożywienie stanową sztucznie produkowane pasty o różnych smakach. Nie ma już owoców i warzyw, nigdzie nie dostanie się mleka czy soku pomarańczowego. Cała żywność to jedynie papkowata chemiczna masa ledwo oddająca smak danej potrawy  czy produktu. Nie ma śmiechu i zabaw na świerzym powietrzu,nie ma spacerów i kompania się w jeziorze.Poza kopułę można wyjść tylko w specjalnym kombinezonie który chroni przed zarazkami. Śpiewu słowika czy kukania kukułki można posłuchać tylko z odtwarzacza płyt czy komputera.

Nikt nie jeździ na wakacje bo nie ma gdzie, całe życie zostało zamknięte i stoczone pod jedną wielką kopułą,której zadaniem jest chronić to co pozostało żywe. Brakuje wody dlatego też dzięki specjalnym nawilżanym ręczniką możliwa jest codzienna higiena. Praktycznie wszystko co zostało ludzią podarowane uległo zanieczyszczeniu i skażeniu. Naukowcy prowadzą prace mające na celu odbudowę  fauny i flory ziemskiej, jednak jest to bardzo ciężka i trudna praca. A wszyscy ludzie czekają kiedy na zewnątrz wykiełkuje chodź jedno małe ziarenko roślinki,która będzie zwiastunem odrodzenia się życia na naszej planecie.

Moja kochana mam nadzieję że ani my, ani nasze dzieci, wnuki czy nawet prawnuki nigdy nie doczekają takich czasów. Miejmy nadzieję że naszą ludzkość nie spotka taki los. Jednak zdaję sobie z tego sprawę że aby tak było, każdy z nas musi włączyć się w dbanie o dobro naszej planety. Musimy wpajać innym ochronę środowiska aby inne pokolenia mogły żyć ciesząc się pięknem przyrody.

Na dziś już kończę mam nadzieje że wkrótce się spotkamy aby przedyskutować nasz program ochrony świata przed wyniszczeniem.

Pozdrawiam i mocno całuje

Twoja Wiola