Question

Wyobraź sobie że żyjesz w dawnych czasach i odbywasz daleką podróż czym będziesz podróżował OPOWIADANIE PT , ,, CUDOWNA PODRÓŻ "

Answer 1

Nie poszło najlepiej ale chyba ujdzie, nie?                       


 
   Ach, mam już dosyć tego miejsca. To,  że jestem paziem nie oznacza, że mam być skazany na takie traktowanie.
Spakuje się dzisiaj w nocy i uciekam stąd o świcie. Gdy wstało słońce, pomodliłem się przeprosiłem Boga za swoje czyny i odszedłem. Idąc przez las nikogo nie spotkałem. Zapowiadało się na bajecznie spokojną podróż.
Byłem zmęczony, słońce zbliżało się ku zachodowi gdy szedłem przez małą wioskę. Usiadłem na ławeczce i zacząłem rozmyślać. Nagle zza drzwi domku z naprzeciwka wyszła piękna dziewczyna. Miała długie bląd włosy sięgające do pasa i te oczy. Gdy popatrzyła nimi na mnie poczułem się jak król, jakbym był duchem, stałem się lekki jak piórko. Ale to minęło wraz z tym gdy się uśmiechnęła. Wiedziałem że się czerwienię ale no nic. Spuściłem wzrok do mojego tobołka i wyciągnąłem wodę. Gdy skończyłem pić serce mi mocniej zabiło i aż drgnąłem. Stała tuż przy mnie i powiedziała:
-Witaj podróżniku, na pewno jesteś zmęczony i głodny. Możesz przenocować u mnie jeśli chcesz - powiedziała z uśmiechem i czekała na odpowiedź.
-Eee... Chętnie... eee... Jeśli to nie będzie problem... - wykrztusiłem
-Jasne że nie inaczej bym się nie pytała. Chodź. Em... Jak masz na imię?
-Jestem (wymyśl jakieś imie) A jak Ty masz na imię?
-Mam na Imię X a mój tata X a mama X
-Miło mi poznać taką piękność
-Nie jestem taka łądna. Jestem zwykłą chłopką.
-A ja zwykłym paziem.
 Gdy już się rozgościłem nalegali abym jeszcze został więc zostałem 1 tydzień i kolejny.
W końcu przyszedł czas na odejście które bolało bo kochaliśmy się z X. Ale musiałem odejść.
Gdy właśnie szykowałem się do snu na gałezi usłyszałem kroki. Schowałem się za liśćmi i czekalem aż ten ktoś podejdzie do światła zachodzącego słońca. To była moja miłość X! Szybko zszedłem i przytuliłem ją. Zaczeliśmy rozmawiać. Powiedziałem jej,  że to niebezpieczne bo w nocy czai się pełno bandytów.
-Musiałam uciec, kocham Cię.
-No ale... Ćśśś... słyszysz to?
Nadchodziła zgraja bandytów. Szybko wskoczyliśmy do najbliższego krzacza i czekaliśmy aż się oddalą. Jednak zbliżali się.
- O! co my tu mamy? - powiedział jeden z nich
A niech to! Zapomniałem o tobołku.
-Przeszukajcie krzaki może znajdziecie właściciela.
Gdy zbliżał się jeden do krzaka w którym siedzieliśmy,  szbko nabrałem trochę ziemi i sypnąłem mu po oczach. Niestety zaczął krzyczeć. I wszyscy rzucili się w pogoń za nami. Uciekaliśmy ile sił w nogach. Las był coraz gęstrzy a na szczęśćie bandyci coraz dalej. Więc szybko skręciliśmy w prawo i biegliśmy dalej.
Przystaneliśmy aby odpocząć.
-łuu... ale to było... Fajne
-Taaa noo, bardzo ej widzisz to? Chatka. Chodź zapytamy czy nas przenocuje.
-Skąd wiesz że ktoś tam jest?
-Bo z okien bije światło?
-No tak.
Była to Chatka drwala. Przenocował nas, nakarmił miły człowiek. Rano jednak ruszyliśmy dalej.
Szliśmy i szliśmy aż w końcu trafiliśmy na ścieżkę więć nią szliśmi i doszliwśmy do wsi. Przechodząc przez znią jakiś męszczyzna krzyczał moje imię. Odwróciłem się w jego stronę i rozpoznałem wuja. Obydwoje mieliśmy dość podróży więc zamieszkaliśmy u niego.
  Wkrótce zbudowaliśmy sobie domek. A 2 lata później mieliśmy dziecko. Gdyby nie ta cudowna podróż nie poznał bym X i był dalej poniewierany przez tego durnego rycerzyka. Cieszę sie że wyruszyłem w podróż. Wiem, że ucieczka to nie był błąd.