Wuj Tarabuk trzymał w ręku jakąś kartkę. Była ona dokładnie zapisana. Poznałem ją. Był to wiersz. Wuj napisał go na cześć Piruzy. Tarabuk podszedł z nim do królowej olbrzymek i poprosił ją o przeczytanie go.
Wierzył , że oczarowana wierszem królowa uwolni z więzów całą załogę. Olbrzymka jednak odpowiedziała:
- Nie umiem czytać i nie mam czasu na czytanie.
Tak się zakończyła nieudana prośba wyjścia z opresji.
Hans Christian Andersen (1805-1875), to najszerzej w świecie znany duński pisarz, znany przede wszystkim ze swych baśni, choć jest także autorem kilku powieści, wielu sztuk teatralnych, wierszy, wspomnień z podróży. Sławę przyniosły mu jednak baśnie i opowieści. Napisał ich według jednych badaczy 156, według innych 167, a zdaniem jeszcze innych 212 (Andersen eksperymentował, wśród krótkich form są utwory, które trudno jednoznacznie zakwalifikować - stąd te rozbieżności w ocenach), a przetłumaczono je na około 150 języków świata.
Wuj Tarabuk trzymał w ręku jakąś kartkę. Była ona dokładnie zapisana. Poznałem ją. Był to wiersz. Wuj napisał go na cześć Piruzy. Tarabuk podszedł z nim do królowej olbrzymek i poprosił ją o przeczytanie go.
Wierzył , że oczarowana wierszem królowa uwolni z więzów całą załogę. Olbrzymka jednak odpowiedziała:
- Nie umiem czytać i nie mam czasu na czytanie.
Tak się zakończyła nieudana prośba wyjścia z opresji.
Hans Christian Andersen (1805-1875), to najszerzej w świecie znany duński pisarz, znany przede wszystkim ze swych baśni, choć jest także autorem kilku powieści, wielu sztuk teatralnych, wierszy, wspomnień z podróży. Sławę przyniosły mu jednak baśnie i opowieści. Napisał ich według jednych badaczy 156, według innych 167, a zdaniem jeszcze innych 212 (Andersen eksperymentował, wśród krótkich form są utwory, które trudno jednoznacznie zakwalifikować - stąd te rozbieżności w ocenach), a przetłumaczono je na około 150 języków świata.