Kraj, który złożył wniosek o przystąpienie do Unii Europejskiej. Po oficjalnym przyjęciu wniosku, kraj ten stanie się krajem kandydującym . Więcej informacji na ten temat można znaleźć w glosariuszu Deutsch English Français.
Kryteria kopenhaskie:
W czerwcu 1993 r., przywódcy UE na posiedzeniu w Kopenhadze określili trzy kryteria, które każdy kraj kandydujący musi spełnić przed przystąpieniem do Unii Europejskiej. Po pierwsze, kraj taki musi posiadać stabilne instytucje gwarantujące demokrację, państwo prawne, poszanowanie praw człowieka oraz praw mniejszości. Po drugie musi posiadać funkcjonującą gospodarkę rynkową. Po trzecie musi przyjąć cały dorobek wspólnotowy i wspierać różne cele Unii Europejskiej. Ponadto musi posiadać administrację publiczną zdolną do wprowadzania w życie i praktycznego stosowania przepisów UE. Unia zastrzega sobie prawo do podjęcia decyzji czy kraj kandydujący spełnił te kryteria, i czy jest gotowa na przyjęcie nowego państwa członkowskiego.
Kryteria z Maastricht:
Jest to pięć kryteriów określających, czy dane państwo UE jest gotowe do przyjęcia euro. Kryteria te to:
Stabilność cen: stopa inflacji nie może być wyższa niż 1,5 punktu procentowego powyżej średniej z trzech państw UE o najniższej inflacji w poprzednim roku; Deficyt budżetowy: : ogólnie powinien wynosić mniej niż 3% produktu krajowego brutto (PKB); Dług: dług publiczny nie powinien przekraczać 60% PKB. Jednak państwa, w których dług jest wyższy, wciąż mogą przyjąć euro, o ile wysokość długu stale spada; Stopy procentowe: długoterminowa stopa procentowa nie może wynosić więcej niż 2 punkty procentowe powyżej średniej z trzech państw UE o najniższej inflacji w poprzednim roku; Stabilność kursu walutowego: wahania kursu waluty krajowej powinny mieścić się w ściśle określonych granicach w ostatnich dwóch latach.
Kryteria te ustanowiono w Traktacie z Maastricht – stąd nazwa „kryteria z Maastricht".
Kraj, który złożył wniosek o przystąpienie do Unii Europejskiej. Po oficjalnym przyjęciu wniosku, kraj ten stanie się krajem kandydującym .
Więcej informacji na ten temat można znaleźć w glosariuszu Deutsch English Français.
Kryteria kopenhaskie:
W czerwcu 1993 r., przywódcy UE na posiedzeniu w Kopenhadze określili trzy kryteria, które każdy kraj kandydujący musi spełnić przed przystąpieniem do Unii Europejskiej. Po pierwsze, kraj taki musi posiadać stabilne instytucje gwarantujące demokrację, państwo prawne, poszanowanie praw człowieka oraz praw mniejszości. Po drugie musi posiadać funkcjonującą gospodarkę rynkową. Po trzecie musi przyjąć cały dorobek wspólnotowy i wspierać różne cele Unii Europejskiej. Ponadto musi posiadać administrację publiczną zdolną do wprowadzania w życie i praktycznego stosowania przepisów UE. Unia zastrzega sobie prawo do podjęcia decyzji czy kraj kandydujący spełnił te kryteria, i czy jest gotowa na przyjęcie nowego państwa członkowskiego.
Kryteria z Maastricht:
Jest to pięć kryteriów określających, czy dane państwo UE jest gotowe do przyjęcia euro. Kryteria te to:
Stabilność cen:
stopa inflacji nie może być wyższa niż 1,5 punktu procentowego powyżej średniej z trzech państw UE o najniższej inflacji w poprzednim roku;
Deficyt budżetowy:
: ogólnie powinien wynosić mniej niż 3% produktu krajowego brutto (PKB);
Dług:
dług publiczny nie powinien przekraczać 60% PKB. Jednak państwa, w których dług jest wyższy, wciąż mogą przyjąć euro, o ile wysokość długu stale spada;
Stopy procentowe:
długoterminowa stopa procentowa nie może wynosić więcej niż 2 punkty procentowe powyżej średniej z trzech państw UE o najniższej inflacji w poprzednim roku;
Stabilność kursu walutowego:
wahania kursu waluty krajowej powinny mieścić się w ściśle określonych granicach w ostatnich dwóch latach.
Kryteria te ustanowiono w Traktacie z Maastricht – stąd nazwa „kryteria z Maastricht".