"Zbyszko z Bogdańca wywodził się ze szlacheckiego rodu ,,Tępa Podkowa' .Ród ten stawał do walki wołając ,,Grady! 'Rodzicami szlachcica byli Jagienka z Mocarzewa i Jaśko z Bogdańca. We wczesnym dzieciństwie zmarła mu matka(podczas pożaru Bogdańca),niedługo potem ojciec. Jedynym opiekunem chłopca stał się jego stryj, Maćko z Bogdańca. Zbyszko był bardzo przystojny, wysoki, dobrze zbudowany i umięśniony. Jego młodą twarz okalały długie blond włosy. Na co dzień nosił skórzany kubrak. Na wyjątkowe okazje wkładał strój zdobyty na rycerzu fryzyjskim: jakie z białego jedwabiu zdobną w złote gryfy, pozłocisty pas, przy którym wisiał mały miecz podróżny zrobiony ze srebra i kości słoniowej, spodnie w zielone, czerwone ,fioletowe, żółte pasy oraz purpurowe trzewiki. Chodził równym, sprężystym krokiem, wyprostowany. Zbyszko był inteligentnym rycerzem, jednak nie umiał ani czytać, ani pisać. Umiejętnie sobie radził w sztuce walki, co potwierdza potyczka z Rotgierem. Miał trzeźwy umysł nie załamywał się, gdy porwano Danusię ,ale starał się ją odzyskać. Zachowywał się bystrze i mądrze, dzielnie i efektownie walczył z Krzyżakami. Zbyszka rozpierała energia, za to brak mu rozsądku. Niepohamowana, porywcza natura młodzieńcza szuka sobie ujścia, Zbyszko rwie się do życia, do wielkich czynów rycerskich, do bitew i pojedynków. Jest bardzo kochliwy, wierny, sprytny i uczciwy. Zbyszko wobec ludzi był przyjaźnie nastawiony. Potrafił się poświecić dla bliźniego. Nie umiał kłamać. Trudno mu było utrzymać każdą tajemnice był honorowy i zawsze dotrzymywał słowa i walczył w imię sprawiedliwości. Uważam ,że Zbyszko miał bardzo pozytywne cechy charakteru. Na szczególną uwagę zasługują Jego honor i odwaga."
"Zbyszko z Bogdańca wywodził się ze szlacheckiego rodu ,,Tępa Podkowa' .Ród ten stawał do walki wołając ,,Grady! 'Rodzicami szlachcica byli Jagienka z Mocarzewa i Jaśko z Bogdańca. We wczesnym dzieciństwie zmarła mu matka(podczas pożaru Bogdańca),niedługo potem ojciec. Jedynym opiekunem chłopca stał się jego stryj, Maćko z Bogdańca.
Zbyszko był bardzo przystojny, wysoki, dobrze zbudowany i umięśniony. Jego młodą twarz okalały długie blond włosy. Na co dzień nosił skórzany kubrak. Na wyjątkowe okazje wkładał strój zdobyty na rycerzu fryzyjskim: jakie z białego jedwabiu zdobną w złote gryfy, pozłocisty pas, przy którym wisiał mały miecz podróżny zrobiony ze srebra i kości słoniowej, spodnie w zielone, czerwone ,fioletowe, żółte pasy oraz purpurowe trzewiki. Chodził równym, sprężystym krokiem, wyprostowany.
Zbyszko był inteligentnym rycerzem, jednak nie umiał ani czytać, ani pisać. Umiejętnie sobie radził w sztuce walki, co potwierdza potyczka z Rotgierem. Miał trzeźwy umysł nie załamywał się, gdy porwano Danusię ,ale starał się ją odzyskać. Zachowywał się bystrze i mądrze, dzielnie i efektownie walczył z Krzyżakami.
Zbyszka rozpierała energia, za to brak mu rozsądku. Niepohamowana, porywcza natura młodzieńcza szuka sobie ujścia, Zbyszko rwie się do życia, do wielkich czynów rycerskich, do bitew i pojedynków. Jest bardzo kochliwy, wierny, sprytny i uczciwy.
Zbyszko wobec ludzi był przyjaźnie nastawiony. Potrafił się poświecić dla bliźniego. Nie umiał kłamać. Trudno mu było utrzymać każdą tajemnice był honorowy i zawsze dotrzymywał słowa i walczył w imię sprawiedliwości.
Uważam ,że Zbyszko miał bardzo pozytywne cechy charakteru. Na szczególną uwagę zasługują Jego honor i odwaga."