ModastylMit o Tangunie Mit ten składa się z czterech części. Według tejże opowieści Hwanung, młodszy syn Władcy Nieba Hwanina, chce zejść na ziemię i rządzić ludźmi. Hwanin wybiera miejsce dla swego syna, przydziela mu świtę oraz wręcza symbole władzy: trzy niebiańskie pieczęcie. Hwanung zstępuje na ziemię na szczyt góry Taebaek , zakłada święte miasto – stolicę Sinsi oraz przekazuje ludziom wiele umiejętności i praw. W trzeciej części mitu występuję tygrysica i niedźwiedzica, pragnące stać się ludźmi. W tym celu muszą one przejść wyznaczoną im przez Hwanunga próbę. Powodzi się niedźwidzicy, która zostaje zamieniona w kobietę. Tygrysica zaś nie zalicza próby i pozostaje w swojej postaci. Następnie przemieniona w kobietę niedźwiedzica prosi Hwanunga o potomstwo. Ten przystaje na jej prośbę i następuje symboliczne zbliżenie nieba i ziemi. Z tego związku zrodzony zostaje Tangun, pan drzewa sandałowego, założyciel rodu królewskiego. Mit o Dzumongu To najstarszy spisany mit koreański, pochodzi z chińskiego zbioru z I wieku n.e. Jest to opowieść o założycielu państwa Kogurjo. Według tegoż mitu, król Kymwa spotkał córkę Habeka, ducha rzeki, uwiedzioną i porzuconą przez Hemosu, ducha nieba. Kymwa zabrał ją do swego pałacu, a tam urodziła ona wielkie jajo. Król próbował wielu sposobów, by jajo zniszczyć. Kiedy się to nie powiodło, oddał je matce. Wówczas z jaja wydostał się Dzumong. Bardzo szybko poznał on sztukę wojenną, przez co wzbudził zazdrość synów króla. Postanowili oni zabić Dzumonga, ale ten zdołał uciec. Kiedy wraz z przyjaciółmi dotarł do rzeki, krzyknął, że jest synem nieba i wnukiem rzeki. Wówczas ryby i żółwie utworzyły most, po którym Dzumong i jego towarzysze przeszli na drugą stronę rzeki. Gdy zaś Dzumong dotarł do Dzolbondzu, wzniósł tam królewską rezydencję, utworzył zręby nowego narodu, a swe państwo nazwał Kogurjo. Mit o trzech przodkach klanów Historia ta została spisana w dziele Korjo-sa (Historia Korjo) w XV wieku. Mówi ona o tym, jak przodkowie trzech klanów, którzy nazywali się Jang, Ko i Pu, wyszli kolejno na świat ze skalnego otworu na górskim zboczu. Następnie założyli oni społeczności myśliwych i zbieraczy. Pewnego dnia znaleźli oni unoszącą się na wodzie skrzynię, w której znajdowały się trzy księżniczki, nasiona pięciu zbóż, a także cielęta i źrebaki. Młodzieńcy pojęli księżniczki za żony i każdy z nich założył odrębną społeczność rolników. Z tych trzech małżeństw początek wzięły trzy klany wyspy Dzedzu.
Mit o Dzumongu To najstarszy spisany mit koreański, pochodzi z chińskiego zbioru z I wieku n.e. Jest to opowieść o założycielu państwa Kogurjo. Według tegoż mitu, król Kymwa spotkał córkę Habeka, ducha rzeki, uwiedzioną i porzuconą przez Hemosu, ducha nieba. Kymwa zabrał ją do swego pałacu, a tam urodziła ona wielkie jajo. Król próbował wielu sposobów, by jajo zniszczyć. Kiedy się to nie powiodło, oddał je matce. Wówczas z jaja wydostał się Dzumong. Bardzo szybko poznał on sztukę wojenną, przez co wzbudził zazdrość synów króla. Postanowili oni zabić Dzumonga, ale ten zdołał uciec. Kiedy wraz z przyjaciółmi dotarł do rzeki, krzyknął, że jest synem nieba i wnukiem rzeki. Wówczas ryby i żółwie utworzyły most, po którym Dzumong i jego towarzysze przeszli na drugą stronę rzeki. Gdy zaś Dzumong dotarł do Dzolbondzu, wzniósł tam królewską rezydencję, utworzył zręby nowego narodu, a swe państwo nazwał Kogurjo.
Mit o trzech przodkach klanów Historia ta została spisana w dziele Korjo-sa (Historia Korjo) w XV wieku. Mówi ona o tym, jak przodkowie trzech klanów, którzy nazywali się Jang, Ko i Pu, wyszli kolejno na świat ze skalnego otworu na górskim zboczu. Następnie założyli oni społeczności myśliwych i zbieraczy. Pewnego dnia znaleźli oni unoszącą się na wodzie skrzynię, w której znajdowały się trzy księżniczki, nasiona pięciu zbóż, a także cielęta i źrebaki. Młodzieńcy pojęli księżniczki za żony i każdy z nich założył odrębną społeczność rolników. Z tych trzech małżeństw początek wzięły trzy klany wyspy Dzedzu.