Hans Memling (1435-1494) malarz niderlandzki, w którego obrazach widać ścieranie się tendencji jeszcze średniowiecznego (gotyckiego) malarstwa i cech sztuki renesansowej. Memling wypracował indywidualny styl malowanych postaci: łagodność, liryzm, spokój, wewnętrzne skupienie i zaduma. Był malarzem dość popularnym, maił duzo zamówień, a wiec także bogatym.
Hieronim Bosch, właściwie Hieronymus (Jeroen) Anthoniszoon van Aken, pochodził z północnej Brabancji, urodził się około roku 1450 w mieście `s-Hertogenbosch. Stąd nazwisko Bosch, którym sygnował część prac. Jego rodzina znana była z malarstwa już od pokoleń.
Niewiele zachowało się źródeł pozwalających odkryć fakty z życia Boscha. W wieku 13 lat widział wielki pożar, co prawdopodobnie wpłynęło na jego późniejszy styl malarski. Około 1480 roku ożenił się z Aleyt Goyaerts van der Meervenne, pochodzącą z zamożnej rodziny. Żona wniosła mu w posagu miasto Oirschot i ziemie uprawne, co ustaliło ich pozycję majątkową na wysokim poziomie. W 1486 r., a może już wcześniej, został reprezentantem Bractwa Najświętszej Marii Panny, skupiającego wpływowych obywateli `s-Hertogenbosch.
Jego talent został uznany jeszcze za życia artysty, świadczą o tym ważne zlecenia, takie jak „Sąd Ostateczny” zamówiony przez Filipa Pięknego, a także nazwiska nabywców m.in: Małgorzaty Habsburskiej, namiestniczki Niderlandów („Kuszenie św. Antoniego”), rodziny Hoss i Bergh.
Bosch tworzył głównie w rodzinnym mieście i w najbliższej okolicy, choć prawdopodobnie odbył też podroż do Włoch. Po roku 1500 w jego pracach wzrasta rola pejzażu, co wskazuje na inspirację stylem włoskim, ponadto w weneckich kolekcjach można odnaleźć kilka jego prac.
Malarz zmarł w 1516 roku w swoim rodzinnym mieście
Stwosz, Stosz, Stvos, Wit, właściwie Veit Stoss (ok. 1447-1533), niemiecki rzeźbiarz, malarz i grafik - wybitny przedstawiciel późnegogotyku. Pochodził z Horb (południowa Szwabia). Wykształcony wStrasburgu w latach 60. XV w., przejął cechy monumentalnego realizmudziałającego tam wówczas Mikołaja z Lejdy. Jednocześnie w zakresie kompozycji plastycznej ulegał wpływom malarstwa niderlandzkiego z kręgu R. van der Weydena. Głębia uduchowienia i wizyjny nastrój dominowały w twórczości Stwosza nad elementami realizmu oraz wątkami narracyjnymi.
Artysta pracował w drewnie i kamieniu po mistrzowsku traktując oba tworzywa, co uwidaczniało się zwłaszcza w drapowaniu przedstawianych szat. Przed 1477 Stwosz przybył do Krakowa, by wykonać ołtarz Zaśnięcia NMP (zwany Mariackim) w kościele Mariackim - ukończył go w 1489.
Hans Memling (1435-1494) malarz niderlandzki, w którego obrazach widać ścieranie się tendencji jeszcze średniowiecznego (gotyckiego) malarstwa i cech sztuki renesansowej. Memling wypracował indywidualny styl malowanych postaci: łagodność, liryzm, spokój, wewnętrzne skupienie i zaduma. Był malarzem dość popularnym, maił duzo zamówień, a wiec także bogatym.
Hieronim Bosch, właściwie Hieronymus (Jeroen) Anthoniszoon van Aken, pochodził z północnej Brabancji, urodził się około roku 1450 w mieście `s-Hertogenbosch. Stąd nazwisko Bosch, którym sygnował część prac. Jego rodzina znana była z malarstwa już od pokoleń.
Niewiele zachowało się źródeł pozwalających odkryć fakty z życia Boscha. W wieku 13 lat widział wielki pożar, co prawdopodobnie wpłynęło na jego późniejszy styl malarski. Około 1480 roku ożenił się z Aleyt Goyaerts van der Meervenne, pochodzącą z zamożnej rodziny. Żona wniosła mu w posagu miasto Oirschot i ziemie uprawne, co ustaliło ich pozycję majątkową na wysokim poziomie. W 1486 r., a może już wcześniej, został reprezentantem Bractwa Najświętszej Marii Panny, skupiającego wpływowych obywateli `s-Hertogenbosch.
Jego talent został uznany jeszcze za życia artysty, świadczą o tym ważne zlecenia, takie jak „Sąd Ostateczny” zamówiony przez Filipa Pięknego, a także nazwiska nabywców m.in: Małgorzaty Habsburskiej, namiestniczki Niderlandów („Kuszenie św. Antoniego”), rodziny Hoss i Bergh.
Bosch tworzył głównie w rodzinnym mieście i w najbliższej okolicy, choć prawdopodobnie odbył też podroż do Włoch. Po roku 1500 w jego pracach wzrasta rola pejzażu, co wskazuje na inspirację stylem włoskim, ponadto w weneckich kolekcjach można odnaleźć kilka jego prac.
Malarz zmarł w 1516 roku w swoim rodzinnym mieście
Stwosz, Stosz, Stvos, Wit, właściwie Veit Stoss (ok. 1447-1533), niemiecki rzeźbiarz, malarz i grafik - wybitny przedstawiciel późnegogotyku. Pochodził z Horb (południowa Szwabia). Wykształcony wStrasburgu w latach 60. XV w., przejął cechy monumentalnego realizmudziałającego tam wówczas Mikołaja z Lejdy. Jednocześnie w zakresie kompozycji plastycznej ulegał wpływom malarstwa niderlandzkiego z kręgu R. van der Weydena. Głębia uduchowienia i wizyjny nastrój dominowały w twórczości Stwosza nad elementami realizmu oraz wątkami narracyjnymi.
Artysta pracował w drewnie i kamieniu po mistrzowsku traktując oba tworzywa, co uwidaczniało się zwłaszcza w drapowaniu przedstawianych szat. Przed 1477 Stwosz przybył do Krakowa, by wykonać ołtarz Zaśnięcia NMP (zwany Mariackim) w kościele Mariackim - ukończył go w 1489.