• Od kwietnia 1940 roku znajdowała się na linii Maginota, a od początku czerwca uczestniczyła w walkach na odcinku Saary. Osłaniała wycofujące się oddziały francuskie, tocząc potyczki z Wehrmachtem pod Altwiller, Lening i Dieuze.
• W dniu 21 czerwca po okrążeniu francuskiego zgrupowania, w skład którego wchodziła 1DG, przez Niemców dywizja została rozwiązana, a wielu jej żołnierzy udało się do Wielkiej Brytanii.
2 DYWIZJA STRZELCÓW PIESZYCH
• Dowódca – gen. Bronisław Prugar-Ketling.
• Od 10 czerwca działała w rejonie Belfortu w składzie 45 korpusu francuskiego. Walczyła z Wehrmachtem m.in. na wzgórzach Doubs. Po przejściu granicy francusko-szwajcarskiej została internowana w Szwajcarii.
10 BRYGADA KAWALERII PANCERNEJ
• Dowódca – gen. Stanisław Maczek .
• W trakcie odwrotu 4 armii francuskiej z Szampanii brygada 10 czerwca odbiła Montbard.
• Po zwróceniu się nowego francuskiego premiera marsz. Petaina do Niemców o zawieszenie broni (17 czerwca) zniszczono sprzęt i małymi grupkami zaczęto przedzierać się na południe.
Jednostki polskie stacjonujące na Wyspach Brytyjskich oraz biorące udział w walkach w Europie Zachodniej
w latach 1944 – 1945.
1 DYWIZJA PANCERNA
• Dowódca – gen. Stanisław Maczek
• 1 DP nie brała udziału w pierwszym rzucie wojsk lądujących w Normandii 6 czerwca 1944 r. przewieziono ją na brzeg francuski dopiero 1 sierpnia i weszła ona w skład II Korpusu kanadyjskiego. Brała udział w bitwie o Falaise, następnie skierowano 1DP do Belgii. 6 września 1944 roku Polacy przekroczyli granicę francusko-belgijską. Wyzwolili Ypres, Gandawę, a 29 września zdobyli Bredę.
• W kwietniu 1945 r. 1 DP nacierała wzdłuż granicy holendersko-niemieckiej, kończąc swój szlak bojowy w rejonie Wilhelmshaven. W trakcie tych walk 1 DP w Niederlangen uwolniła obóz kobiet – żołnierzy AK – przewiezionych tam po powstaniu warszawskim.
• Po zakończeniu działań wojennych brała udział w okupacji Niemiec.
SAMODZIELNA BRYGADA SPADOCHRONOWA
• Dowódca – gen. Stanisław Sosabowski.
• Brała udział w operacji „Market-Garden”, wraz z brytyjską dywizją spadochronową miała uchwycić prawy brzeg Renu pod Arnhem. Cała operacja zakończyła się niepowodzeniem. Polska brygada powróciła do Wielkiej Brytanii gdzie przeszła reorganizację. W działaniach wojennych nie brała już udziału, kończąc wojnę w rejonie Bersenbrueck, niedaleko miejsca gdzie stacjonowała 1 Dywizja Pancerna. Tam podporządkowano ją polskiemu dowódcy dywizji pancernej.
Polskie formacje zbrojne walczące w Afryce
SAMODZIELNA BRYGADA STRZELCÓW KARPACKICH
• Dowódca – gen. Stanisław Kopański
• Formowana pod zwierzchnictwem francuskim na terytoriach Syrii w Homs. Od 2 lipca 1940 r. znalazła się ona pod zwierzchnictwem brytyjskim. Zgodnie z rozkazami została przeniesiona do Palestyny – na obszar pod kontrolą brytyjską. Na początku października SBSK została przeniesiona do Egiptu, gdzie powierzono jej obronę pozycji pod Aleksandrią.
• Następnie w dniach 18 – 28 sierpnia 1941 r. transportem morskim przemieszczono ją do Tobruku dla zluzowania dywizji australijskiej. Broniła Tobruku od zachodu, a 10 grudnia SBSK zdobyła wzgórze Meduar.
• W marcu 1942 r. brygada została wycofanado Egiptu, a następnie do Palestyny, gdzie przeorganizowano ją w dywizję. Ostatecznie została włączono w skład wojsk gen. Władysława Andersa.
ARMIA ANDERSA
• Dowódca – gen. Władysław Anders.
• Powstała w 1941 r. na terenach ZSRR. Następnie Józef Stalin pod wpływem nacisków strony brytyjskiej wyraził zgodę na przejście Polaków do Iranu. Wkrótce Polacy zostali przeniesieni do Iraku, gdzie ochraniali irackie zagłębie naftowe Mosul-Kirkuk. Tutaj przyłączono do nich oddziały Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Połączone i zreorganizowane siły nazwano Polską Armią na Wschodzie.
• Latem 1943 r. z AP na Wschodzie wydzielono 2. Korpus Polski pod wodzą gen. Andersa. W marcu 1944 r. Korpus został przerzucony do Włoch, gdzie zyskał sławę zdobywając Monte Cassino. W lipcu 2. KP zajął Anconę, a w kwietniu 1945 r. wziął udział w zdobyciu Bolonii.
• W 1946 r. 2. KP został przerzucony do Wielkiej Brytanii po czym w 1947 r. nastąpiło oficjalne jego rozwiązanie.
Front Wschodni
1 DYWIZJA PIECHOTY IM. TADEUSZA KOŚCIUSZKI
• Dowódca – gen. Zygmunt Berling.
• Miejsce formowania – Sielce pod Riazaniem.
• 1 września 1943 r. została skierowana na front. W rejonie Wiażmy weszła ona w skład Frontu Zachodniego, prowadzącego w tym czasie bitwę o Dniepr. 13 października stoczyła pod Lenino na Białorusi swą pierwszą bitwę. Następnie weszła w skład 1. AWP.
1. KORPUS POLSKICH SIŁ ZBROJNYCH W ZSRR / 1 ARMIA WOJSKA POLSKIEGO W ZSRR
• Dowódca – gen. Zygmunt Berling, następnie gen. Stanisław Popławski.
• 1 Korpus Polski utworzony został rozkazem z 10 sierpnia 1943 r. W styczniu jednostki 1 Korpusu przegrupowały się na Smoleńszczyznę do rejonu Łaptiewa.
• 16 marca 1944 r. rząd radziecki wyraził zgodę na rozwinięcie 1. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w Armię Polską.
• 1. AWP od razu wzięła udział w działaniach wojennych, przechodząc chrzest bojowy na linii Wisły. Wkrótce czołgi jej 1. Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte oraz 3. Dywizja Piechoty stoczyły słynną bitwę pod Studziankami (9 – 16 sierpnia 1944 r.).
• W dniach 7 – 14 września 1944 r. żołnierze 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki wzięli udział w zajęciu warszawskiej Pragi.
• Po klęsce powstania warszawskiego 1. AWP obsadziła odcinek obrony między Jabłonną a Karczewem.
• 1. AWP pod dowództwem gen. Popławskiego wyzwoliła ruiny Warszawy 17 stycznia 1945 r.
• Następnie 1. AWP zajęła Kołobrzeg. Po jego zdobyciu odbyła się ceremonia zaślubin Polski z morzem. Natomiast w tym samym czasie 1. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte wzięła udział w walkach o Gdańsk i Kępę Oksywską.
• Kolejnym celem 1. AWP był Berlin. 3 maja 1945 r. jako jedni z pierwszych żołnierzy osiągnęli Łabę. Wydzielone oddziały 1. AWP brały również udział w szturmie na Berlin.
2. ARMIA WOJSKA POLSKIEGO
• Dowódca – gen. Karol Świerczewski.
• Formowanie 2. AWP rozpoczęło się 20 sierpnia 1944 r. początkowym miejscem stacjonowania było Podlasie i Lubelszczyzna. 28 stycznia 1945 r. przegrupowano cała armię w rejon Łodzi, Kutna i Piotrkowa Trybunalskiego.
• Następnie 2. AWP ruszyła na północny zachód, zatrzymując się w rejonie Piły i Krzyża na Pomorzu Zachodnim.
• Następnie 2. AWP wzięła udział w krwawej bitwie pod Budziszynem, gdzie poniosła ogromne straty.
• Zgodnie z kolejnymi rozkazami 2. AWP wzięła udział w zdobyciu czeskiej Pragi. Po zakończeniu działań wojennych 2. AWP została skierowana w rejon Wrocławia i przeszła pod rozkazy Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego.
Odpowiedź:
1 DYWIZJA GRENADIERÓW
• Dowódca – gen. Bronisław Duch.
• Od kwietnia 1940 roku znajdowała się na linii Maginota, a od początku czerwca uczestniczyła w walkach na odcinku Saary. Osłaniała wycofujące się oddziały francuskie, tocząc potyczki z Wehrmachtem pod Altwiller, Lening i Dieuze.
• W dniu 21 czerwca po okrążeniu francuskiego zgrupowania, w skład którego wchodziła 1DG, przez Niemców dywizja została rozwiązana, a wielu jej żołnierzy udało się do Wielkiej Brytanii.
2 DYWIZJA STRZELCÓW PIESZYCH
• Dowódca – gen. Bronisław Prugar-Ketling.
• Od 10 czerwca działała w rejonie Belfortu w składzie 45 korpusu francuskiego. Walczyła z Wehrmachtem m.in. na wzgórzach Doubs. Po przejściu granicy francusko-szwajcarskiej została internowana w Szwajcarii.
10 BRYGADA KAWALERII PANCERNEJ
• Dowódca – gen. Stanisław Maczek .
• W trakcie odwrotu 4 armii francuskiej z Szampanii brygada 10 czerwca odbiła Montbard.
• Po zwróceniu się nowego francuskiego premiera marsz. Petaina do Niemców o zawieszenie broni (17 czerwca) zniszczono sprzęt i małymi grupkami zaczęto przedzierać się na południe.
Jednostki polskie stacjonujące na Wyspach Brytyjskich oraz biorące udział w walkach w Europie Zachodniej
w latach 1944 – 1945.
1 DYWIZJA PANCERNA
• Dowódca – gen. Stanisław Maczek
• 1 DP nie brała udziału w pierwszym rzucie wojsk lądujących w Normandii 6 czerwca 1944 r. przewieziono ją na brzeg francuski dopiero 1 sierpnia i weszła ona w skład II Korpusu kanadyjskiego. Brała udział w bitwie o Falaise, następnie skierowano 1DP do Belgii. 6 września 1944 roku Polacy przekroczyli granicę francusko-belgijską. Wyzwolili Ypres, Gandawę, a 29 września zdobyli Bredę.
• W kwietniu 1945 r. 1 DP nacierała wzdłuż granicy holendersko-niemieckiej, kończąc swój szlak bojowy w rejonie Wilhelmshaven. W trakcie tych walk 1 DP w Niederlangen uwolniła obóz kobiet – żołnierzy AK – przewiezionych tam po powstaniu warszawskim.
• Po zakończeniu działań wojennych brała udział w okupacji Niemiec.
SAMODZIELNA BRYGADA SPADOCHRONOWA
• Dowódca – gen. Stanisław Sosabowski.
• Brała udział w operacji „Market-Garden”, wraz z brytyjską dywizją spadochronową miała uchwycić prawy brzeg Renu pod Arnhem. Cała operacja zakończyła się niepowodzeniem. Polska brygada powróciła do Wielkiej Brytanii gdzie przeszła reorganizację. W działaniach wojennych nie brała już udziału, kończąc wojnę w rejonie Bersenbrueck, niedaleko miejsca gdzie stacjonowała 1 Dywizja Pancerna. Tam podporządkowano ją polskiemu dowódcy dywizji pancernej.
Polskie formacje zbrojne walczące w Afryce
SAMODZIELNA BRYGADA STRZELCÓW KARPACKICH
• Dowódca – gen. Stanisław Kopański
• Formowana pod zwierzchnictwem francuskim na terytoriach Syrii w Homs. Od 2 lipca 1940 r. znalazła się ona pod zwierzchnictwem brytyjskim. Zgodnie z rozkazami została przeniesiona do Palestyny – na obszar pod kontrolą brytyjską. Na początku października SBSK została przeniesiona do Egiptu, gdzie powierzono jej obronę pozycji pod Aleksandrią.
• Następnie w dniach 18 – 28 sierpnia 1941 r. transportem morskim przemieszczono ją do Tobruku dla zluzowania dywizji australijskiej. Broniła Tobruku od zachodu, a 10 grudnia SBSK zdobyła wzgórze Meduar.
• W marcu 1942 r. brygada została wycofanado Egiptu, a następnie do Palestyny, gdzie przeorganizowano ją w dywizję. Ostatecznie została włączono w skład wojsk gen. Władysława Andersa.
ARMIA ANDERSA
• Dowódca – gen. Władysław Anders.
• Powstała w 1941 r. na terenach ZSRR. Następnie Józef Stalin pod wpływem nacisków strony brytyjskiej wyraził zgodę na przejście Polaków do Iranu. Wkrótce Polacy zostali przeniesieni do Iraku, gdzie ochraniali irackie zagłębie naftowe Mosul-Kirkuk. Tutaj przyłączono do nich oddziały Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Połączone i zreorganizowane siły nazwano Polską Armią na Wschodzie.
• Latem 1943 r. z AP na Wschodzie wydzielono 2. Korpus Polski pod wodzą gen. Andersa. W marcu 1944 r. Korpus został przerzucony do Włoch, gdzie zyskał sławę zdobywając Monte Cassino. W lipcu 2. KP zajął Anconę, a w kwietniu 1945 r. wziął udział w zdobyciu Bolonii.
• W 1946 r. 2. KP został przerzucony do Wielkiej Brytanii po czym w 1947 r. nastąpiło oficjalne jego rozwiązanie.
Front Wschodni
1 DYWIZJA PIECHOTY IM. TADEUSZA KOŚCIUSZKI
• Dowódca – gen. Zygmunt Berling.
• Miejsce formowania – Sielce pod Riazaniem.
• 1 września 1943 r. została skierowana na front. W rejonie Wiażmy weszła ona w skład Frontu Zachodniego, prowadzącego w tym czasie bitwę o Dniepr. 13 października stoczyła pod Lenino na Białorusi swą pierwszą bitwę. Następnie weszła w skład 1. AWP.
1. KORPUS POLSKICH SIŁ ZBROJNYCH W ZSRR / 1 ARMIA WOJSKA POLSKIEGO W ZSRR
• Dowódca – gen. Zygmunt Berling, następnie gen. Stanisław Popławski.
• 1 Korpus Polski utworzony został rozkazem z 10 sierpnia 1943 r. W styczniu jednostki 1 Korpusu przegrupowały się na Smoleńszczyznę do rejonu Łaptiewa.
• 16 marca 1944 r. rząd radziecki wyraził zgodę na rozwinięcie 1. Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w Armię Polską.
• 1. AWP od razu wzięła udział w działaniach wojennych, przechodząc chrzest bojowy na linii Wisły. Wkrótce czołgi jej 1. Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte oraz 3. Dywizja Piechoty stoczyły słynną bitwę pod Studziankami (9 – 16 sierpnia 1944 r.).
• W dniach 7 – 14 września 1944 r. żołnierze 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki wzięli udział w zajęciu warszawskiej Pragi.
• Po klęsce powstania warszawskiego 1. AWP obsadziła odcinek obrony między Jabłonną a Karczewem.
• 1. AWP pod dowództwem gen. Popławskiego wyzwoliła ruiny Warszawy 17 stycznia 1945 r.
• Następnie 1. AWP zajęła Kołobrzeg. Po jego zdobyciu odbyła się ceremonia zaślubin Polski z morzem. Natomiast w tym samym czasie 1. Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte wzięła udział w walkach o Gdańsk i Kępę Oksywską.
• Kolejnym celem 1. AWP był Berlin. 3 maja 1945 r. jako jedni z pierwszych żołnierzy osiągnęli Łabę. Wydzielone oddziały 1. AWP brały również udział w szturmie na Berlin.
2. ARMIA WOJSKA POLSKIEGO
• Dowódca – gen. Karol Świerczewski.
• Formowanie 2. AWP rozpoczęło się 20 sierpnia 1944 r. początkowym miejscem stacjonowania było Podlasie i Lubelszczyzna. 28 stycznia 1945 r. przegrupowano cała armię w rejon Łodzi, Kutna i Piotrkowa Trybunalskiego.
• Następnie 2. AWP ruszyła na północny zachód, zatrzymując się w rejonie Piły i Krzyża na Pomorzu Zachodnim.
• Następnie 2. AWP wzięła udział w krwawej bitwie pod Budziszynem, gdzie poniosła ogromne straty.
• Zgodnie z kolejnymi rozkazami 2. AWP wzięła udział w zdobyciu czeskiej Pragi. Po zakończeniu działań wojennych 2. AWP została skierowana w rejon Wrocławia i przeszła pod rozkazy Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego.
• W sierpniu 1945 r. związek został rozwiązany.