Studiował i doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach trzydziestych ubiegłego wieku nauczyciel (m.in. w Chorzowie, Mysłowicach i Tarnowskich Górach). W 1937 pełnił funkcję kuratora Związku Nauczycielstwa Polskiego (za jego czasów zaistniał spór z Wandą Wasilewską). Redaktor naczelny "Nowej Polski" (1931–1932), a następnie "Kuźnicy" (1935–1937) – jednego z najważniejszych czasopism kulturalnych na Górnym Śląsku. Na łamach "Kuźnicy" debiutował m.in. Wilhelm Szewczyk. W latach 1928–1930 Paweł Musioł był Prezesem Zarządu Głównego Znicza - organizacji skupiającej studentów-Cieszyniaków. W 1931 utworzył stowarzyszenie "Młoda Polska" – skupiające przede wszystkim przedstawicieli młodego pokolenia śląskiej inteligencji (Alojzy Targ, Jan Kotajny, Emil Świerzy). "Musiołowcy" (jak zaczęto powszechnie określać to środowisko) zaangażowali się następnie w tworzenie Ochotniczych Drużyn Robotniczych, Oddziałów Młodzieży Powstańczej i Robotniczego Instytutu Oświaty i Kultury im. Stefana Żeromskiego. Środowisko Pawła Musioła współpracowało początkowo z sanacją śląską choć nie zyskało sobie przychylności Wojewody Śląskiego Michała Grażyńskiego, a w grudniu 1935 przystąpiło do Ruchu Narodowo-Radykalnego "Falanga". W czasie okupacji Musioł pełnił funkcję Komendanta Związku Walki Zbrojnej w powiecie cieszyńskim. W 1941 aresztowany przez Gestapo i po wielomiesięcznym ciężkim śledztwie zgilotynowany w katowickim więzieniu.
Studiował i doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach trzydziestych ubiegłego wieku nauczyciel (m.in. w Chorzowie, Mysłowicach i Tarnowskich Górach). W 1937 pełnił funkcję kuratora Związku Nauczycielstwa Polskiego (za jego czasów zaistniał spór z Wandą Wasilewską). Redaktor naczelny "Nowej Polski" (1931–1932), a następnie "Kuźnicy" (1935–1937) – jednego z najważniejszych czasopism kulturalnych na Górnym Śląsku. Na łamach "Kuźnicy" debiutował m.in. Wilhelm Szewczyk. W latach 1928–1930 Paweł Musioł był Prezesem Zarządu Głównego Znicza - organizacji skupiającej studentów-Cieszyniaków. W 1931 utworzył stowarzyszenie "Młoda Polska" – skupiające przede wszystkim przedstawicieli młodego pokolenia śląskiej inteligencji (Alojzy Targ, Jan Kotajny, Emil Świerzy). "Musiołowcy" (jak zaczęto powszechnie określać to środowisko) zaangażowali się następnie w tworzenie Ochotniczych Drużyn Robotniczych, Oddziałów Młodzieży Powstańczej i Robotniczego Instytutu Oświaty i Kultury im. Stefana Żeromskiego. Środowisko Pawła Musioła współpracowało początkowo z sanacją śląską choć nie zyskało sobie przychylności Wojewody Śląskiego Michała Grażyńskiego, a w grudniu 1935 przystąpiło do Ruchu Narodowo-Radykalnego "Falanga". W czasie okupacji Musioł pełnił funkcję Komendanta Związku Walki Zbrojnej w powiecie cieszyńskim. W 1941 aresztowany przez Gestapo i po wielomiesięcznym ciężkim śledztwie zgilotynowany w katowickim więzieniu.