Większość historyków źle ocenia Michała Korybuta Wiśniowieckiego jako władcę. Zachowane do naszych czasów źródła ukazują go jako gnuśnego, strachliwego, żądnego władzy, bez umiejętności politycznych lub choćby wojskowych (jak jego ojciec); przypadkowego władcę z woli tłumu. Ocena ta wychodziła w głównej mierze ze strony jednego z jego najzagorzalszych wrogów – Jana Sobieskiego, którego trudno posądzić o neutralność, tym bardziej, że efekty jego panowania są przedmiotem nie mniejszych kontrowersji niż w przypadku Wiśniowieckiego. Z drugiej strony uwagę wielu współczesnych historyków zwracają wyważone wypowiedzi Wiśniowieckiego. Można wysnuć wniosek, że król miał bardzo konkretne plany (nieustępujące pod tym względem od tych autorstwa przeciwników) odnośnie rozwoju państwa, których po prostu nie zdążył wprowadzić w życie. Nie pomagała mu też szlachta, zrywająca sejmy i skutecznie paraliżująca wszelkie reformy Rzeczypospolitej.
Większość historyków źle ocenia Michała Korybuta Wiśniowieckiego jako władcę. Zachowane do naszych czasów źródła ukazują go jako gnuśnego, strachliwego, żądnego władzy, bez umiejętności politycznych lub choćby wojskowych (jak jego ojciec); przypadkowego władcę z woli tłumu. Ocena ta wychodziła w głównej mierze ze strony jednego z jego najzagorzalszych wrogów – Jana Sobieskiego, którego trudno posądzić o neutralność, tym bardziej, że efekty jego panowania są przedmiotem nie mniejszych kontrowersji niż w przypadku Wiśniowieckiego. Z drugiej strony uwagę wielu współczesnych historyków zwracają wyważone wypowiedzi Wiśniowieckiego. Można wysnuć wniosek, że król miał bardzo konkretne plany (nieustępujące pod tym względem od tych autorstwa przeciwników) odnośnie rozwoju państwa, których po prostu nie zdążył wprowadzić w życie. Nie pomagała mu też szlachta, zrywająca sejmy i skutecznie paraliżująca wszelkie reformy Rzeczypospolitej.