"STYL JOŃSKI – styl w architekturze starożytnej. Jego początki datuje się na początki VI wieku przed naszą erą. Jak sama nazwa wskazuje porządek joński powstał w Azji Mniejszej na terenie Jonii. Największa popularność tego stylu przypada jednak na IV wiek przed naszą erą. Porządek joński był w zasadzie równoznaczny z pewną lekkością, subtelnością i jednocześnie sporą liczbą najróżniejszych zdobień. Kolumna w stylu jońskim ozdobiona była u szczytu tak zwanymi wolutami (czyli ślimacznicami. Trzon kolumny, zwany kanelurą, cechuje się dość gęstymi pionowymi żłobieniami.
STYL DORYCKI – rozwijał się mniej więcej w tym samym okresie co styl joński, jednakże był jego całkowitym przeciwieństwem. Porządek dorycki cechował się monumentalizmem form, masywnością, która nie występowała w stylu jońskim. Kolumny w stylu doryckim w ogóle nie posiadały tak zwanej bazy i zwężały się do góry. Występowały na nich pionowe żłobienia w liczbie 16 -20. Głowica kolumny w tym stylu ma bardzo prosty kształt, jest raczej pozbawiona zdobień. Zakłada się zresztą, że styl dorycki stanowi poniekąd kontynuacje wcześniejszego budownictwa z drewna.
STYL KORYNCKI– stanowił kontynuację stylu jońskiego. Po raz pierwszy pojawił się mniej więcej na przełomie V i IV wieku przed naszą erą. Kolumna koryncka znacznie przypominała kolumnę jońską. Główna różnice można było zaobserwować w obszarze głowicy – w stylu korynckim jako zdobienia występowały nie ślimacznice, a liście akantu."
"STYL JOŃSKI – styl w architekturze starożytnej. Jego początki datuje się na początki VI wieku przed naszą erą. Jak sama nazwa wskazuje porządek joński powstał w Azji Mniejszej na terenie Jonii. Największa popularność tego stylu przypada jednak na IV wiek przed naszą erą. Porządek joński był w zasadzie równoznaczny z pewną lekkością, subtelnością i jednocześnie sporą liczbą najróżniejszych zdobień. Kolumna w stylu jońskim ozdobiona była u szczytu tak zwanymi wolutami (czyli ślimacznicami. Trzon kolumny, zwany kanelurą, cechuje się dość gęstymi pionowymi żłobieniami.
STYL KORYNCKI– stanowił kontynuację stylu jońskiego. Po raz pierwszy pojawił się mniej więcej na przełomie V i IV wieku przed naszą erą. Kolumna koryncka znacznie przypominała kolumnę jońską. Główna różnice można było zaobserwować w obszarze głowicy – w stylu korynckim jako zdobienia występowały nie ślimacznice, a liście akantu."STYL DORYCKI – rozwijał się mniej więcej w tym samym okresie co styl joński, jednakże był jego całkowitym przeciwieństwem. Porządek dorycki cechował się monumentalizmem form, masywnością, która nie występowała w stylu jońskim. Kolumny w stylu doryckim w ogóle nie posiadały tak zwanej bazy i zwężały się do góry. Występowały na nich pionowe żłobienia w liczbie 16 -20. Głowica kolumny w tym stylu ma bardzo prosty kształt, jest raczej pozbawiona zdobień. Zakłada się zresztą, że styl dorycki stanowi poniekąd kontynuacje wcześniejszego budownictwa z drewna.