fujara14
Kultury mieszkańców ziem greckich epoki kamienia nie zasłużyły sobie na tytuł "pierwszych kultur europejskich", ponieważ ich dokonania wypadają blado w porównaniu z cywilizacją powstałą w drugiej części epoki brązu. Tytuł ten przypadł więc w udziale minojskiej kulturze Krety, mykeńskiej kulturze Grecji kontynentalnej oraz kulturze wysp i wybrzeży Morza Egejskiego 1) (część Śródziemnomorza pomiędzy Grecją a Anatolią). Minojczycy, posługujący się językiem, który nie został dotąd zidentyfikowany, stworzyli kwitnącą cywilizację na długo przed mówiącymi po grecku Mykeńczykami. Obie grupy ludnościowe utrzymywały ożywione kontakty handlowe z Bliskim Wschodem, intensywnie rozwijały rolnictwo i metalurgię, stworzyły monumentalną architekturę i pozostawiły po sobie frapujące dzieła sztuki. Obie też charakteryzowały się zamiłowaniem do luksusu. Tak Minojczycy, jak i Mykeńczycy zamieszkiwali jednak świat pełen niebezpieczeństw i zagrożeń, które w końcu położyły kres ich wyrafinowanej cywilizacji.
Epoka brązu na ziemiach greckich była już w stadium rozkwitu w III tysiącleciu p.n.e., kiedy to na Krecie (duża wyspa na południowy wschód od półwyspu greckiego) i Wyspach Cykladzkich na Morzu Egejskim rozwinęła się metalurgia brązu, ołowiu, srebra i złota. Ten technologiczny postęp dokonywał się niezależnie od podobnych przemian zachodzących na Bałkanach i Bliskim Wschodzie. Dzięki wprowadzeniu nowej technologii wytopu metali w wysokich temperaturach egejscy kowale potrafili tworzyć nieznane wcześniej przedmioty luksusowe, lepsze narzędzia dla rolnictwa i budownictwa, a także skuteczniejszą broń. Wytwarzany wcześniej z miedzi oręż był niewiele lepszy od broni z kamienia, ponieważ ten miękki metal łatwo tracił kształt i ostrość krawędzi. Pojawienie się brązu, znacznie trwalszego i nie ulegającego tak łatwo stępieniu, umożliwiło wytwarzanie mocnych sztyletów, mieczy i grotów. Najstarsze egejskie sztylety odkryto w Troi (w zachodniej Anatolii), w warstwie z III tysiąclecia p.n.e. Wkrótce sztylet wszedł w skład podstawowego wyposażenia wojownika epoki brązu i w dziejach ludzkości rozpoczął się pierwszy prawdziwy wyścig zbrojeń. Wraz z wydłużaniem sztyletów, które stopniowo przeistaczały się w miecze, rosła ich zdolność rażenia. ;d .troche bardzo długie ale streść sobie to xD
Epoka brązu na ziemiach greckich była już w stadium rozkwitu w III tysiącleciu p.n.e., kiedy to na Krecie (duża wyspa na południowy wschód od półwyspu greckiego) i Wyspach Cykladzkich na Morzu Egejskim rozwinęła się metalurgia brązu, ołowiu, srebra i złota. Ten technologiczny postęp dokonywał się niezależnie od podobnych przemian zachodzących na Bałkanach i Bliskim Wschodzie. Dzięki wprowadzeniu nowej technologii wytopu metali w wysokich temperaturach egejscy kowale potrafili tworzyć nieznane wcześniej przedmioty luksusowe, lepsze narzędzia dla rolnictwa i budownictwa, a także skuteczniejszą broń. Wytwarzany wcześniej z miedzi oręż był niewiele lepszy od broni z kamienia, ponieważ ten miękki metal łatwo tracił kształt i ostrość krawędzi. Pojawienie się brązu, znacznie trwalszego i nie ulegającego tak łatwo stępieniu, umożliwiło wytwarzanie mocnych sztyletów, mieczy i grotów. Najstarsze egejskie sztylety odkryto w Troi (w zachodniej Anatolii), w warstwie z III tysiąclecia p.n.e. Wkrótce sztylet wszedł w skład podstawowego wyposażenia wojownika epoki brązu i w dziejach ludzkości rozpoczął się pierwszy prawdziwy wyścig zbrojeń. Wraz z wydłużaniem sztyletów, które stopniowo przeistaczały się w miecze, rosła ich zdolność rażenia. ;d .troche bardzo długie ale streść sobie to xD