Kaszuby to obszar, który obfituje w lasy, jeziora i rzeki. Ma to więc przełożenie na istniejącą na tych terenach florę i faunę.
Najpospolitszym drzewem na Kaszubach jest sosna, występująca bądź to w drzewostanach jednorodnych (bory sosnowe) bądź mieszanych – z bukiem lub świerkiem. Szczególnie często porasta obszary sandrowe (czyli południe Kaszub, a więc tereny Pojezierza Bytowskiego i Kaszubskiego, a także Równinę Charzykowską i Bory Tucholskie) oraz na piaskach budujących mierzeje (Mierzeja Helska i Wybrzeże Słowińskie).
Do rzadkich drzew iglastych należy cis, Coraz częściej spotykany modrzew polski jest zwykle sadzony w zespole leśnym z bukiem, dębem i sosną. Charakterystycznym elementem florystycznym, związanym z klimatem morskim i podłożem gliniastym, są lasy bukowe i mieszane – z dębem i grabem. Porastają one stoki wysoczyzn, zbocza rynien i stoki moren czołowych. Najbardziej są znane lasy bukowe Wzgórz Szymbarskich i Kępy Redłowskiej.
Wzdłuż potoków i nad jeziorami występują łęgi. Głównymi drzewami są tu: olsza szara, wierzba i topola. Warto dodać, że pod kątem powierzchni obszarów leśnych (42%) Kaszuby znacznie przekraczają średnią krajową Polski (28%).
Typowym dla Kaszub rodzajem roślinności, bezpośrednio związanym z wilgotnym podłożem są torfowiska niskie. Porastają je głównie trzciny, turzyce i mchy. Gdzieniegdzie występują wrzosowiska porośnięte krzewinkami, których dominującym elementem są wrzosy, jak też byliny, trawy, mchy i porosty. Miejscami spotykamy tu sosny, brzozy i jałowce. Odrębny typ roślinności występuje na wybrzeżu, w strefie nadmorskiej, gdzie piaski są przesycone solą. Panuje tu roślinność słonolubna, której reprezentantami są jarnik solankowy, aster solny, miecznik nadmorski. Na wydmach rosną również m.in. mikołajek nadmorski (występujący też jako jeden z elementów wzornictwa hafty kaszubskiego, szczególnie szkoły puckiej), wydmuchrzyca piaskowa i fiołek nadmorski.
Kaszuby to obszar, który obfituje w lasy, jeziora i rzeki. Ma to więc przełożenie na istniejącą na tych terenach florę i faunę.
Najpospolitszym drzewem na Kaszubach jest sosna, występująca bądź to w drzewostanach jednorodnych (bory sosnowe) bądź mieszanych – z bukiem lub świerkiem. Szczególnie często porasta obszary sandrowe (czyli południe Kaszub, a więc tereny Pojezierza Bytowskiego i Kaszubskiego, a także Równinę Charzykowską i Bory Tucholskie) oraz na piaskach budujących mierzeje (Mierzeja Helska i Wybrzeże Słowińskie).Do rzadkich drzew iglastych należy cis, Coraz częściej spotykany modrzew polski jest zwykle sadzony w zespole leśnym z bukiem, dębem i sosną. Charakterystycznym elementem florystycznym, związanym z klimatem morskim i podłożem gliniastym, są lasy bukowe i mieszane – z dębem i grabem. Porastają one stoki wysoczyzn, zbocza rynien i stoki moren czołowych. Najbardziej są znane lasy bukowe Wzgórz Szymbarskich i Kępy Redłowskiej.
Wzdłuż potoków i nad jeziorami występują łęgi. Głównymi drzewami są tu: olsza szara, wierzba i topola. Warto dodać, że pod kątem powierzchni obszarów leśnych (42%) Kaszuby znacznie przekraczają średnią krajową Polski (28%).
Typowym dla Kaszub rodzajem roślinności, bezpośrednio związanym z wilgotnym podłożem są torfowiska niskie. Porastają je głównie trzciny, turzyce i mchy. Gdzieniegdzie występują wrzosowiska porośnięte krzewinkami, których dominującym elementem są wrzosy, jak też byliny, trawy, mchy i porosty. Miejscami spotykamy tu sosny, brzozy i jałowce. Odrębny typ roślinności występuje na wybrzeżu, w strefie nadmorskiej, gdzie piaski są przesycone solą. Panuje tu roślinność słonolubna, której reprezentantami są jarnik solankowy, aster solny, miecznik nadmorski. Na wydmach rosną również m.in. mikołajek nadmorski (występujący też jako jeden z elementów wzornictwa hafty kaszubskiego, szczególnie szkoły puckiej), wydmuchrzyca piaskowa i fiołek nadmorski.m.in. :) tojad dzióbaty, podrzeń żebrowiec, skrzyp olbrzymi, kokoryczka okółkowa, kozłek bzowy, przetacznik górski, dąbrówka piramidalna, manna gajowa, niezapominajka leśna,mącznica lekarska, bażyna czarna, bagno zwyczajne, grzybienie północne, wielosił błękitny.