Proszę napisać na temat maksymalnie 3 zdania o każdym
Dziękuje !
mlod125mlod125
Ponieważ mógł by się zepsuć i nie wskazywać prawidłowego kierunku... ...obudowa kompasu powinna być wykonana z tworzywa sztucznego...wskazówka zaczęła by szaleć ponieważ z każdej strony przyciągał by ją stal lub żelazo
Zgłoś nadużycie!
Kompas ~ Budowa kompasu: • igła magnetyczna posiadająca dwa bieguny: N i S • tarcza z podziałką kątową • współczesne kompasy wypełnia sie płynem, ma to zapobiec drganiu igły aby pomiary były bardziej precyzyjne •Obudowa kompasu (nie może być ze stali ani żelaza, ponieważ zakłuciłyby one pracę igły) Teleskop: Teleskop jest przyrządem optycznym, który składa się z obiektywu i okularu (teleskop soczewkowy) lub z okularu i zwierciadła (teleskop zwierciadlany) połączonych tubusem. Można nim powiększać odległe obrazów.Teleskop soczewkowy i zwierciadlany dają obraz rzeczywisty powiększony, odwrócony. Buduje się wiele rodzajów teleskopów od prostych przyrządów optycznych służących do obserwacji krajobrazu po złożone urządzenia służące w astronomii . Teleskop optyczny umożliwia otrzymywanie wiernego rozmieszczenia przestrzennego szczegółów, jak i rozkładu jasności), możliwie najjaśniejszego obrazu badanego wycinka nieba lub obiektu astronomicznego. Zastosowanie w teleskopie zwierciadeł lub soczewek o dużej średnicy umożliwia wychwycenie rozproszonego światła pochodzącego od odległych obiektów dzięki czemu możliwa jest obserwacja lub rejestracja fotograficzna nawet bardzo słabo widocznych obiektów. Użycie teleskopu umożliwia również znaczne zwiększenie zdolności rozdzielczej, dzięki czemu stają się rozróżnialne obiekty, które nieuzbrojonym okiem są widoczne jako pojedynczy obiekt. W zależności od tego, czy do skupienia dających obraz promieni wykorzystuje się zjawisko załamania czy odbicia, teleskopy dzielą się na refraktory i reflektory. Ze względu na osiągane powiększenia teleskopy są zazwyczaj wyposażone w dodatkowa lunetę wizualną , umożliwiającą odszukanie i wstępną identyfikację badanego obiektu. Elementy optyczne teleskopu są zwykle montowane tak, by mogły obracać się wokół 2 osi. W montażach paralaktycznych jedna z osi skierowana jest na biegun nieba , a druga jest prostopadłej do niej. Specjalny mechanizm zegarowy z napędem obraca teleskop wokół osi rektascensji, kompensując pozorny ruch obrotowy nieba, dzięki czemu teleskop „patrzy” podczas obserwacji cały czas na badany obiekt. Mikroskop:
Mikroskop składa sie z : - Okularu - jest zbudowany z soczewek jest miejscem do którego obserwator zbliza oko. - Śrób - (mała czyli mikrometryczna i duż aczyli makrometryczna) służą do ustawiania odległości i ostrości obserwowanego obiektu poprzez poruszanie obiektywem w gore lub w dół. - Lusterko - słuzace do oświetlania preparatu (najczęsiej światłem słonecznym), są mikroskopy które mają własne źródło światła - żarówkę. - Stolik - to miejsce umieszczania preparatu. - Zacisk - służy do umocowania preparatu na stoliku. - Statyw - łączy elemety składowe mikroskopu. - Obiektyw - zbudowany z soczewek, znajduje się bezpośrednio nad obserwowanym obektem. - Tarcza rewlowerowa - to część obrotowa mikroskopu, na której sa umocowane obiektywy o różnych powiększeniach. W mikroskopach w których jest zamocowany jeden obiektyw. nie ma tarczy rewolwerowej.
Lornetka:
lorneta pryzmatyczna – w której rozstaw obiektywów lunet jest większy niż rozstaw oczu człowieka, a różnica odległości pomiędzy środkami obiektywów (czyli osiami lunet) a środkami okularów (czyli osiami oczu człowieka) jest niwelowana poprzez zastosowanie pryzmatów. W lornetach tego typu zarówno obiektywy, jak i okulary, są skupiające, a pryzmaty znajdują się pomiędzy nimi. Lornety pryzmatyczne umożliwiają stosowanie większych szkieł, a co za tym idzie uzyskiwanie większych jasności, dając obraz prosty dzięki pryzmatom mającym dwa zadania – niwelowanie odległości pomiędzy obiektywami lornety oraz skracającymi znacznie układ optyczny do poręcznych rozmiarów, ale także odwracanie obrazu. Dodatkową zaletą lornet pryzmatycznych jest możliwość precyzyjnej regulacji rozstawu okularów do rzeczywistej szerokości rozstawu oczu człowieka, co przy lornetach prostych (teatralnych) jest niemożliwe. Większość lornet to właśnie lornety pryzmatyczne – nazywane są lornetkami polowymi. Są to np. lornetki turystyczne czy wojskowe.lorneta peryskopowa – najczęściej jest to lorneta nożycowa, czyli układ dwóch peryskopów ustawionych względem siebie w układzie litery V, na wspólnym statywie. Służy do obserwacji spoza przeszkody terenowej (przy obserwatorze, lub gdzieś dalej), daje duże powiększenia, a duży rozstaw obiektywów pozwala stosować ją jako precyzyjny dalmierz w geodezji oraz do celów wojskowych. Na podobnej zasadzie działają precyzyjne ręczne dalmierze optyczne, w których oba peryskopy są ustawione dokładnie naprzeciwlegle (jako jedna rura z obiektywami w pobliżu jej końców i okularami pośrodku). Ograniczeniem dla stosowania lornet peryskopowych jest ich stosunkowo duży ciężar.Do obserwacji astronomicznych stosujemy także lornety pryzmatyczne o okularach odchylonych (przy pomocy dodatkowego pryzmatu kątowego) od osi obiektywu o kąt od 45 do 90°, co zapewnia komfort obserwacji obiektów położonych wysoko na niebie bez konieczności przechylania głowy.
...obudowa kompasu powinna być wykonana z tworzywa sztucznego...wskazówka zaczęła by szaleć ponieważ z każdej strony przyciągał by ją stal lub żelazo
• igła magnetyczna posiadająca dwa bieguny: N i S
• tarcza z podziałką kątową
• współczesne kompasy wypełnia sie płynem, ma to zapobiec drganiu igły aby pomiary były bardziej precyzyjne
•Obudowa kompasu (nie może być ze stali ani żelaza, ponieważ zakłuciłyby one pracę igły)
Teleskop:
Teleskop jest przyrządem optycznym, który składa się z obiektywu i okularu (teleskop soczewkowy) lub z okularu i zwierciadła (teleskop zwierciadlany) połączonych tubusem. Można nim powiększać odległe obrazów.Teleskop soczewkowy i zwierciadlany dają obraz rzeczywisty powiększony, odwrócony. Buduje się wiele rodzajów teleskopów od prostych przyrządów optycznych służących do obserwacji krajobrazu po złożone urządzenia służące w astronomii .
Teleskop optyczny umożliwia otrzymywanie wiernego rozmieszczenia przestrzennego szczegółów, jak i rozkładu jasności), możliwie najjaśniejszego obrazu badanego wycinka nieba lub obiektu astronomicznego. Zastosowanie w teleskopie zwierciadeł lub soczewek o dużej średnicy umożliwia wychwycenie rozproszonego światła pochodzącego od odległych obiektów dzięki czemu możliwa jest obserwacja lub rejestracja fotograficzna nawet bardzo słabo widocznych obiektów. Użycie teleskopu umożliwia również znaczne zwiększenie zdolności rozdzielczej, dzięki czemu stają się rozróżnialne obiekty, które nieuzbrojonym okiem są widoczne jako pojedynczy obiekt. W zależności od tego, czy do skupienia dających obraz promieni wykorzystuje się zjawisko załamania czy odbicia, teleskopy dzielą się na refraktory i reflektory. Ze względu na osiągane powiększenia teleskopy są zazwyczaj wyposażone w dodatkowa lunetę wizualną , umożliwiającą odszukanie i wstępną identyfikację badanego obiektu. Elementy optyczne teleskopu są zwykle montowane tak, by mogły obracać się wokół 2 osi. W montażach paralaktycznych jedna z osi skierowana jest na biegun nieba , a druga jest prostopadłej do niej. Specjalny mechanizm zegarowy z napędem obraca teleskop wokół osi rektascensji, kompensując pozorny ruch obrotowy nieba, dzięki czemu teleskop „patrzy” podczas obserwacji cały czas na badany obiekt.
Mikroskop:
Mikroskop składa sie z :
- Okularu - jest zbudowany z soczewek jest miejscem do którego obserwator zbliza oko.
- Śrób - (mała czyli mikrometryczna i duż aczyli makrometryczna) służą do ustawiania odległości i ostrości obserwowanego obiektu poprzez poruszanie obiektywem w gore lub w dół.
- Lusterko - słuzace do oświetlania preparatu (najczęsiej światłem słonecznym), są mikroskopy które mają własne źródło światła - żarówkę.
- Stolik - to miejsce umieszczania preparatu.
- Zacisk - służy do umocowania preparatu na stoliku.
- Statyw - łączy elemety składowe mikroskopu.
- Obiektyw - zbudowany z soczewek, znajduje się bezpośrednio nad obserwowanym obektem.
- Tarcza rewlowerowa - to część obrotowa mikroskopu, na której sa umocowane obiektywy o różnych powiększeniach. W mikroskopach w których jest zamocowany jeden obiektyw. nie ma tarczy rewolwerowej.
Lornetka:
lorneta pryzmatyczna – w której rozstaw obiektywów lunet jest większy niż rozstaw oczu człowieka, a różnica odległości pomiędzy środkami obiektywów (czyli osiami lunet) a środkami okularów (czyli osiami oczu człowieka) jest niwelowana poprzez zastosowanie pryzmatów. W lornetach tego typu zarówno obiektywy, jak i okulary, są skupiające, a pryzmaty znajdują się pomiędzy nimi. Lornety pryzmatyczne umożliwiają stosowanie większych szkieł, a co za tym idzie uzyskiwanie większych jasności, dając obraz prosty dzięki pryzmatom mającym dwa zadania – niwelowanie odległości pomiędzy obiektywami lornety oraz skracającymi znacznie układ optyczny do poręcznych rozmiarów, ale także odwracanie obrazu. Dodatkową zaletą lornet pryzmatycznych jest możliwość precyzyjnej regulacji rozstawu okularów do rzeczywistej szerokości rozstawu oczu człowieka, co przy lornetach prostych (teatralnych) jest niemożliwe. Większość lornet to właśnie lornety pryzmatyczne – nazywane są lornetkami polowymi. Są to np. lornetki turystyczne czy wojskowe.lorneta peryskopowa – najczęściej jest to lorneta nożycowa, czyli układ dwóch peryskopów ustawionych względem siebie w układzie litery V, na wspólnym statywie. Służy do obserwacji spoza przeszkody terenowej (przy obserwatorze, lub gdzieś dalej), daje duże powiększenia, a duży rozstaw obiektywów pozwala stosować ją jako precyzyjny dalmierz w geodezji oraz do celów wojskowych. Na podobnej zasadzie działają precyzyjne ręczne dalmierze optyczne, w których oba peryskopy są ustawione dokładnie naprzeciwlegle (jako jedna rura z obiektywami w pobliżu jej końców i okularami pośrodku). Ograniczeniem dla stosowania lornet peryskopowych jest ich stosunkowo duży ciężar.Do obserwacji astronomicznych stosujemy także lornety pryzmatyczne o okularach odchylonych (przy pomocy dodatkowego pryzmatu kątowego) od osi obiektywu o kąt od 45 do 90°, co zapewnia komfort obserwacji obiektów położonych wysoko na niebie bez konieczności przechylania głowy.