Bóbr europejski- Zamieszkuje zalesione brzegi rzek i jezior. W brzegach wykopuje mieszkalne nory, otwór wejściowy znajduje się pod wodą. Ze ściętych zębami drzew buduje tamy, które uszczelniane są mułem, gliną oraz roślinnością. W ten sposób bobry powodują spiętrzenie wody tak aby wejście do wykopanej podziemnej nory było zawsze ukryte pod wodą. Na wodzie budowane są tzw. "żeremia" zbudowane z mułu, gałęzi i liści, tutaj znajduje się komora mieszkalna. Bóbr jest gryzoniem, posiada palce spięte błoną pławną, szeroki spłaszczony i pokryty łuskami ogon, gęste brunatnoczarne futro. Długość ciała od 100cm ciężar do 30 kg. Jest to zwierze aktywnie głównie w ciągu dnia i o zmierzchu. Bobry na lądzie są powolne i niezdarne natomiast w wodzie poruszają się bardzo zwinnie. Dorosłe ostrzegają się przed niebezpieczeństwem uderzeniami ogona o powierzchnie wody. Pożywienie stanowi roślinność, zimą kora drzew, łyko.
Foka- jest ssakiem wodnym, rzadko wychodzącym na ląd. Najliczniej występuje w Zatoce Botnickiej. Znakomicie pływa i nurkuje. Długość ciała samców około 3,5 m, samic 2,5 m ciężar samców do 315 kg, samic do 200 kg. Głównym składnikiem jej pożywienia są ryby. Foka posiada opływowy kształt ciała, zredukowaną małżowinę uszną, która chroni przed dostawaniem się wody do uszu, tylne nogi tworzą płetwę ogonową służąca do sprawnego poruszania się w wodzie. Sierść foki jest krótka szarobrunatna z charakterystycznymi plamami. Duże oczy z płaską rogówką pozwalają jej dobrze widzieć nawet w ciemnej wodzie. Doskonały zmysł słuchu i węchu przydatne w czasie polowania.
Koszatka- występuje w lasach, wysoko w górach, czasami w parkach i ogrodach. Posiada szarobrązową sierść, po spodniej stronie przyjmuje ona kolor białokremowy. Długość ciała do10 cm, ogona około 8 cm, waga 28g. Spotykana jest w lasach, wysokich górach, czasem w parkach i sadach. Zimę spędza w głębokich norach, dziuplach. Jest to zwierzę nocne, dzień spędza w ukryciu w gnieździe, które buduje pośród traw i gałęzi lub w starym ptasim gnieździe. Pokarmem koszatki są owady i ich larwy, nie gardzi również owocami i nasionami.
Koza-Miejscem występowania kozicy są wysokie góry, zwłaszcza ich strome, skaliste zbocza. Środowisko życia stanowią głównie hale i turnie.Kozica posiada jasne ubarwienie głowy, po bokach charakterystyczne ciemne pasy, ciemna smuga ciągnie się również wzdłuż grzbietu. Sierść ciemnobrunatna w zimie nieco ciemniejsza i dłuższa. Samiec i samica posiadają haczykowate rogi. Długość do ciała do 130 cm wysokość w kłębie do 90 cm, ciężar ciała do 50 kg. Kozice znakomicie wspinają się i skaczą po skałach. Jest zwierzęciem aktywnym w ciągu dnia, żyje stadnie, starsze samce poza okresem godowym występują samotnie. Kozice swoje terytorium znakują wydzieliną gruczołów z głowy. Pożywienie tych zwierząt stanowią trawy i zioła, zimą mchy i porosty.
Łasica- posiada ciemnobrązową sierść, brzuch i wewnętrzną stronę nóg żółtobiałe. Jest najmniejszym polskim ssakiem drapieżnym aktywnym w dzień i w nocy. Długość ciała 18-30 cm, ciężar około 130 g. Swoim wyglądem bardzo przypomina gronostaja. Jest to zwierzę bardzo ruchliwe, często staje słupka. Zamieszkuje lasy, pola uprawne, ogrody. Pożywienie łasicy stanowią owady, drobne kręgowce. Jest naturalnym wrogiem gryzoni. Dobrze wspina się i pływa, jest zwierzęciem żyjącym samotnie. Swoje gniazda łasica zakłada w małych jamkach w ziemi, które wyściela sianem lub mchem. Łasica rodzi od 3-9 młodych, które uzyskują samodzielność już po 3-4 miesiącach.
Odpowiedź:
Bóbr europejski- Zamieszkuje zalesione brzegi rzek i jezior. W brzegach wykopuje mieszkalne nory, otwór wejściowy znajduje się pod wodą. Ze ściętych zębami drzew buduje tamy, które uszczelniane są mułem, gliną oraz roślinnością. W ten sposób bobry powodują spiętrzenie wody tak aby wejście do wykopanej podziemnej nory było zawsze ukryte pod wodą. Na wodzie budowane są tzw. "żeremia" zbudowane z mułu, gałęzi i liści, tutaj znajduje się komora mieszkalna. Bóbr jest gryzoniem, posiada palce spięte błoną pławną, szeroki spłaszczony i pokryty łuskami ogon, gęste brunatnoczarne futro. Długość ciała od 100cm ciężar do 30 kg. Jest to zwierze aktywnie głównie w ciągu dnia i o zmierzchu. Bobry na lądzie są powolne i niezdarne natomiast w wodzie poruszają się bardzo zwinnie. Dorosłe ostrzegają się przed niebezpieczeństwem uderzeniami ogona o powierzchnie wody. Pożywienie stanowi roślinność, zimą kora drzew, łyko.
Foka- jest ssakiem wodnym, rzadko wychodzącym na ląd. Najliczniej występuje w Zatoce Botnickiej. Znakomicie pływa i nurkuje. Długość ciała samców około 3,5 m, samic 2,5 m ciężar samców do 315 kg, samic do 200 kg. Głównym składnikiem jej pożywienia są ryby. Foka posiada opływowy kształt ciała, zredukowaną małżowinę uszną, która chroni przed dostawaniem się wody do uszu, tylne nogi tworzą płetwę ogonową służąca do sprawnego poruszania się w wodzie. Sierść foki jest krótka szarobrunatna z charakterystycznymi plamami. Duże oczy z płaską rogówką pozwalają jej dobrze widzieć nawet w ciemnej wodzie. Doskonały zmysł słuchu i węchu przydatne w czasie polowania.
Koszatka- występuje w lasach, wysoko w górach, czasami w parkach i ogrodach. Posiada szarobrązową sierść, po spodniej stronie przyjmuje ona kolor białokremowy. Długość ciała do10 cm, ogona około 8 cm, waga 28g. Spotykana jest w lasach, wysokich górach, czasem w parkach i sadach. Zimę spędza w głębokich norach, dziuplach. Jest to zwierzę nocne, dzień spędza w ukryciu w gnieździe, które buduje pośród traw i gałęzi lub w starym ptasim gnieździe. Pokarmem koszatki są owady i ich larwy, nie gardzi również owocami i nasionami.
Koza-Miejscem występowania kozicy są wysokie góry, zwłaszcza ich strome, skaliste zbocza. Środowisko życia stanowią głównie hale i turnie.Kozica posiada jasne ubarwienie głowy, po bokach charakterystyczne ciemne pasy, ciemna smuga ciągnie się również wzdłuż grzbietu. Sierść ciemnobrunatna w zimie nieco ciemniejsza i dłuższa. Samiec i samica posiadają haczykowate rogi. Długość do ciała do 130 cm wysokość w kłębie do 90 cm, ciężar ciała do 50 kg. Kozice znakomicie wspinają się i skaczą po skałach. Jest zwierzęciem aktywnym w ciągu dnia, żyje stadnie, starsze samce poza okresem godowym występują samotnie. Kozice swoje terytorium znakują wydzieliną gruczołów z głowy. Pożywienie tych zwierząt stanowią trawy i zioła, zimą mchy i porosty.
Łasica- posiada ciemnobrązową sierść, brzuch i wewnętrzną stronę nóg żółtobiałe. Jest najmniejszym polskim ssakiem drapieżnym aktywnym w dzień i w nocy. Długość ciała 18-30 cm, ciężar około 130 g. Swoim wyglądem bardzo przypomina gronostaja. Jest to zwierzę bardzo ruchliwe, często staje słupka. Zamieszkuje lasy, pola uprawne, ogrody. Pożywienie łasicy stanowią owady, drobne kręgowce. Jest naturalnym wrogiem gryzoni. Dobrze wspina się i pływa, jest zwierzęciem żyjącym samotnie. Swoje gniazda łasica zakłada w małych jamkach w ziemi, które wyściela sianem lub mchem. Łasica rodzi od 3-9 młodych, które uzyskują samodzielność już po 3-4 miesiącach.