Muzyka ludowa to rdzenny folklor związany z charakterystycznymi cechami naszego kraju. Przyczynia się do wzrostu świadomości narodowej i staje się podstawą tożsamości etnicznej narodów.
Cechy muzyki polskiej to:
1. Wariantywność – wynika z wyłącznie ustnego przekazu, sprzyja to twórczemu przetwarzaniu tekstu lub muzyki, wprowadzaniu zmian i modyfikacji w różnych rejonach. Muzyka przetrwała głównie tradycji.
3. Anonimowość - brak ustalenia konkretnego autora.
4. Synkretyzm - połączenie muzyki, słowa, czy tańca.
5. Związek z życiem ludu (zwyczaje, obrzędy, praca).
Przykładami muzyki ludowej są tańce ludowe. Dzięki swym właściwościom muzycznym i ruchowym stały się polskimi tańcami narodowymi (krakowiak, mazur, oberek, kujawiak i polonez).
Muzyka ludowa to rdzenny folklor związany z charakterystycznymi cechami naszego kraju. Przyczynia się do wzrostu świadomości narodowej i staje się podstawą tożsamości etnicznej narodów.
Cechy muzyki polskiej to:
1. Wariantywność – wynika z wyłącznie ustnego przekazu, sprzyja to twórczemu przetwarzaniu tekstu lub muzyki, wprowadzaniu zmian i modyfikacji w różnych rejonach. Muzyka przetrwała głównie tradycji.
2. Schematyczność - powtarzalność układów kompozycyjnych, nieskomplikowana budowa, łatwa do zapamiętania.
3. Anonimowość - brak ustalenia konkretnego autora.
4. Synkretyzm - połączenie muzyki, słowa, czy tańca.
5. Związek z życiem ludu (zwyczaje, obrzędy, praca).
Przykładami muzyki ludowej są tańce ludowe. Dzięki swym właściwościom muzycznym i ruchowym stały się polskimi tańcami narodowymi (krakowiak, mazur, oberek, kujawiak i polonez).
Pozdrawiam.