Henryk Sienkiewicz to najwybitniejszy polski pisarz epoki pozytywizmu i zarazem najbardziej znany na świecie przedstawiciel literatury polskiej. Początkowo zasłynął jako dziennikarz i autor cyklu reportaży z zagranicznych wędrówek pt. "Listy z podróży do Ameryki" oraz "Listy z Afryki". W 1872 roku opublikował powieść "Na marne", jednak podobnie jak większość twórców tego okresu początkową sławę zyskał jako nowelista. Do początkowych nowel należa "Szkice węglem" ukazującą obraz polskiego chłopa wyzyskiwanego przez dwór, Kościół i urzędników carskich oraz mała trylogia utrzymana w konwencji gawędy szlacheckiej, na która składają sie takie utwory jak "Stary sługa", "Hania" i "Selim Mirza". Następne nowele które ugruntowały jego pozycję to m.in. "Bartek Zwycięzca", "Jamioł" i "Janko Muzykant" (o ciężkiej doli polskich chłopów), "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" (o polityce wynarodowiania stosowanej przez zaborców). Odrębne miejsce zajmuje "Niewola tatarska", której akcja toczy się w XVII wieku, opiewająca heroiczną przeszłość Polaków. Podróż do Ameryki zaowocowała takimi utworami jak "Latarnik", "Wspomnienie z Maripozy" i "Za chlebem" (o polskiej emigracji ekonomicznej), "Orso" i "Sachem" (o losie rdzennych mieszkańców Ameryki)
Jednak osiągnięcia Sienkiewicza, jako nowelisty zostały przyćmione jego sukcesami jako powieściopisarza. W 1884 roku została wydana jego powieść historyczna "Ogniem i mieczem", której akcja toczy się w XVII wieku w okresie powstania Chmelnickiego. Mimo głosów krytyki okazała się sukcesem. Wkrótce też doczekała się kontynuacji. W roku 1885 wydany został "Potop", a 1888 "Pan Wołodyjowski" ostatni tom trylogii, która według słów autora pisana była "ku pokrzepieniu serc", czyli celem wzbudzenia w Polakach wiary w niespożyte siły narodu.
W późniejszym okresie Sienkiewicz stworzył dwie powieści o tematyce współczesnej ("Bez dogmatu" i "Rodzina Połanieckich"). W następnych zaś latach powieść "Quo vadis" powieść, której akcja toczy się w Starożytnym Rzymie opowiada o męczeństwie pierwszych chrześcijan oraz "Krzyżacy" powieść z dziejów średniowiecznej Polski, opisującej jej zmagania z Zakonem krzyżackim. Do innych znaczących utworów pisarza zaliczyć można tez powieść dla młodzieży "W pustyni i w puszczy".
Henryk Sienkiewicz to najwybitniejszy polski pisarz epoki pozytywizmu i zarazem najbardziej znany na świecie przedstawiciel literatury polskiej. Początkowo zasłynął jako dziennikarz i autor cyklu reportaży z zagranicznych wędrówek pt. "Listy z podróży do Ameryki" oraz "Listy z Afryki". W 1872 roku opublikował powieść "Na marne", jednak podobnie jak większość twórców tego okresu początkową sławę zyskał jako nowelista. Do początkowych nowel należa "Szkice węglem" ukazującą obraz polskiego chłopa wyzyskiwanego przez dwór, Kościół i urzędników carskich oraz mała trylogia utrzymana w konwencji gawędy szlacheckiej, na która składają sie takie utwory jak "Stary sługa", "Hania" i "Selim Mirza". Następne nowele które ugruntowały jego pozycję to m.in. "Bartek Zwycięzca", "Jamioł" i "Janko Muzykant" (o ciężkiej doli polskich chłopów), "Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela" (o polityce wynarodowiania stosowanej przez zaborców). Odrębne miejsce zajmuje "Niewola tatarska", której akcja toczy się w XVII wieku, opiewająca heroiczną przeszłość Polaków. Podróż do Ameryki zaowocowała takimi utworami jak "Latarnik", "Wspomnienie z Maripozy" i "Za chlebem" (o polskiej emigracji ekonomicznej), "Orso" i "Sachem" (o losie rdzennych mieszkańców Ameryki)
Jednak osiągnięcia Sienkiewicza, jako nowelisty zostały przyćmione jego sukcesami jako powieściopisarza. W 1884 roku została wydana jego powieść historyczna "Ogniem i mieczem", której akcja toczy się w XVII wieku w okresie powstania Chmelnickiego. Mimo głosów krytyki okazała się sukcesem. Wkrótce też doczekała się kontynuacji. W roku 1885 wydany został "Potop", a 1888 "Pan Wołodyjowski" ostatni tom trylogii, która według słów autora pisana była "ku pokrzepieniu serc", czyli celem wzbudzenia w Polakach wiary w niespożyte siły narodu.
W późniejszym okresie Sienkiewicz stworzył dwie powieści o tematyce współczesnej ("Bez dogmatu" i "Rodzina Połanieckich"). W następnych zaś latach powieść "Quo vadis" powieść, której akcja toczy się w Starożytnym Rzymie opowiada o męczeństwie pierwszych chrześcijan oraz "Krzyżacy" powieść z dziejów średniowiecznej Polski, opisującej jej zmagania z Zakonem krzyżackim. Do innych znaczących utworów pisarza zaliczyć można tez powieść dla młodzieży "W pustyni i w puszczy".