Question

Wyjasnij różnicę w sposobie działania obronnego limfocyutu T, a limfocytu B

Answer 1

limfocyty T pomocnicze sa niezbędne do uruchomienia swoistej odpowiedzi immunologicznej a podczas jej zachodzenia steruja jej przebiegiem, natomiast limfocyty B tworzaą przeciwciała wiążące antygeny(odpowiedź humorlana) w praktyce przeciwciało jest identyczne z receptorem, który znajdował sie na pobudzonym limfocycie B

Answer 2

Limfocyty T. Limfocyty T stanowią 2/3 limfocytów krwi krążącej, zasiedlają strefę przykorową węzłów chłonnych i tworzą mufki wokół tętniczek śledzionowych. Spośród wielu podgrup limfocytów T ważniejsze to limfocyty pomocnicze (T helper) oraz limfocyty T supresorowe/cytotoksyczne. Limfocyty T pomocnicze kooperują z limfocytami B w produkcji swoistych przeciwciał. Limfocyty T supresorowe/cytotoksyczne regulują odpowiedź immunologiczną, a także niszczą w drodze cytolizy komórki zakażone przez wirusy lub komórki nowotworowe rozpoznawane przez organizm jako „obce”.

Wspólny dla wszystkich limfocytów T jest receptor powierzchniowy komórek T (TCR) powiązany z białkiem powierzchniowym CD3. TCR służy rozpoznawaniu antygenów przez limfocyty T. Kompleks TCR-CD3 jest więc zasadniczy dla funkcji limfocytów T. Podobnie jak inne geny odziedziczone po naszych rodzicach gen dla TCR jest obecny we wszystkich komórkach organizmu, ale ulega ekspresji tylko na limfocytach T. Aktywacja genu TCR zachodzi poprzez rearanżację części genu. Ponieważ rearanżacja TCR zachodzi tylko w limfocytach T, jest on unikalnym genetycznym znacznikiem limfocytów T. Jest to ważne, ponieważ 10 – 15% limfocytów obwodowych podobnych do limfocytów T nie ma TCR. i są CD3־. Te komórki znane są jako naturalni zabójcy (natural killer cells -NK). Komórki te nie są zaangażowane w immunologicznych reakcjach limfocytów T lub B. Ich funkcją jest zabijanie komórek zainfekowanych przez wirusy lub komórek nowotworowych rozpoznanych przez nasz organizm jako obce komórki bez uprzedniego uczulenia.

Limfocyty pomocnicze charakteryzuje antygen CD4, a supresorowe/cytotoksyczne antygen CD8, co pozwala na ocenę tych subpopulacji limfocytów T. W normalnej krwi przeważają limfocyty pomocnicze, a stosunek limfocytów CD4 do CD8 wynosi około 2:1. Odwrócenie tej proporcji charakteryzuje sarkoidozę (omówiona później). U chorych na AIDS dochodzi do selektywnej utraty komórek CD4.

Limfocyty B. Limfocyty B różnicują się w kierunku komórek produkujących przeciwciała. Różnicowanie jest wieloetapowe i każdy z tych etapów może być ściśle zdefiniowany w drodze określenia ekspresji determinantów powierzchniowych i zmian cytoplazmatycznych uwidacznianych badaniami immunocytochemicznymi. Pewne jednak cechy są wspólne dla wszystkich limfocytów B i ich komórek potomnych – plazmocytów. Najważniejszą wspólną cechą jest aktywacja genu immunoglobulinowego, która występuje tylko w linii limfocytów B. Gen immunoglobulinowy jest podobny do TCR, a jego aktywacja podobnie zachodzi przez rearanżację części genu. Rearanżacja genu immunoglobulinowego umożliwia limfocytom B produkcję immunoglobulin.