Question

Wyjasnij pojecia pierwiastkow narodowych w polskiej muzyce artystycznej !!!!!!!!!!

na juz! prosze , bardzo pilne,

z gory dzieki ;*

Answer 1

Pierwiastki narodowe pojawiają się w polskiej muzyce artystycznej od XIX wieku. W tym czasie, pod wpływem budzącego się poczucia narodowej odrębności, zaczęto akcentować rodzime elementy. Czynnikiem inspirującym twórczość stał się folklor. W tematyce oper nawiązywano często do scen z historii narodu, a w muzyce instrumentalnej wykorzystywano motywy i rytmu typowe dla polskich tańców polskich. Kompozytorami, których twórczość nawiązuje do tradycji narodu są m.in. F Chopin, S. Moniuszko, K. Szymanowski.

Dla Fryderyka Chopina najważniejszymi wartościami były dom rodzinny i kraj, co często podkreślał w swoich listach. Te tęsknoty przekładał na przepiękną, subtelną, wzruszającą muzykę. W każdym utworze łączył bogate treści emocjonalne z doskonałością formy, często czerpiąc inspiracje z polskiego folkloru. Był mistrzem stylizacji (-  przetwarzania elementów folkloru polskiego). Wyrazem tego jest stworzenie licznych polonezów, mazurków (zawierających cechy mazura, kujawiaka i oberka), czy krakowiaków.

Stanisław Moniuszko jest, oprócz  F. Chopina, najwybitniejszym kompozytorem polskim XIX wieku, głównym przedstawicielem stylu narodowego w Polsce, a przede wszystkim twórcą polskiej opery narodowej i pieśni. Kiedy w roku 1846 Moniuszko przyjechał na krótko do Warszawy, powziął pomysł stworzenia opery, której akcja rozgrywałaby się w Polsce, a muzyka nawiązywałaby do muzycznych tradycji narodowych. Tak narodziła się „Halka” z librettem Włodzimierza Wolskiego, najpierw jako utwór dwuaktowy (Wilno 1848), a następnie czteroaktowy, wystawiony  w Teatrze Wielkim w Warszawie (1858). W Wilnie skomponował wiele pieśni wydanych w zeszytach (1- 6, 1844 – 1859) jako „Śpiewniki domowe” (7 –12 zostały wydane pośmiertnie w latach 1876 – 1910). Z ponad 300 pieśni solowych,  pisanych przez całe życie, najpopularniejsze to: „Dziad i baba”, „Pieśń wieczorna”, „O, matko moja”, „ Prząśniczka”.

Karol Szymanowski w 1905 roku przyłączył się do kompozytorów tzw. Młodej Polski, która nawiązywała do współczesnych kierunków muzyki zachodnio-europejskiej. Jednak poznanie folkloru góralskiego, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców podhalańskich rozbudziło zainteresowanie muzyką ludową. Nawiązanie do tradycji narodowej i Chopina, nowy stosunek do muzyki ludowej oraz silna indywidualność twórcza zadecydowały o jego historycznej pozycji w muzyce europejskiej. Stylizacja folkloru góralskiego, wykorzystanie jego cech melicznych, rytmicznych i tonalnych przejawia się 20 „Mazurkach” na fortepian i w balecie „Harnasie”.