Tam gdzie topienie śniegu jest równe jego dostawie, występuje granica wiecznego śniegu. Najwyżej (ponad 6000 m.n.p.m.) znajdują się lodowce w strefie zwrotnikowej – występuje tam mały opad i temperatury są bardzo wysokie. Na równiku ta granica jest nieco niżej (4500 m.n.p.m.), gdyż na skutek nagrzania lądu występują tam stale opady. Granica wiecznego śniegu spada do poziomu morza w strefie okołobiegunowej. Zanim powstanie lód lodowcowy, śnieg zamienia się w lód ziarnisty (firn), a następnie w lód lodowcowy. 15 cm śniegu daje 1 mm lodu lodowca. Dlatego pole, w którym tworzy się lód w górach nazywa się polem firnowym. Nadmiar lodu spływa doliną w postaci jęzora lodowcowego. Lodowce i lądolody niosą ze sobą sporo materiału skalnego i nim szlifują powierzchnię Ziemi. Po wytopieniu się lodu, materiał skalny niesiony przez lądolód bądź lodowiec górski też tworzy różne formy.
Tam gdzie topienie śniegu jest równe jego dostawie, występuje granica wiecznego śniegu. Najwyżej (ponad 6000 m.n.p.m.) znajdują się lodowce w strefie zwrotnikowej – występuje tam mały opad i temperatury są bardzo wysokie. Na równiku ta granica jest nieco niżej (4500 m.n.p.m.), gdyż na skutek nagrzania lądu występują tam stale opady. Granica wiecznego śniegu spada do poziomu morza w strefie okołobiegunowej.
Zanim powstanie lód lodowcowy, śnieg zamienia się w lód ziarnisty (firn), a następnie w lód lodowcowy. 15 cm śniegu daje 1 mm lodu lodowca. Dlatego pole, w którym tworzy się lód w górach nazywa się polem firnowym. Nadmiar lodu spływa doliną w postaci jęzora lodowcowego.
Lodowce i lądolody niosą ze sobą sporo materiału skalnego i nim szlifują powierzchnię Ziemi. Po wytopieniu się lodu, materiał skalny niesiony przez lądolód bądź lodowiec górski też tworzy różne formy.