Dekadentyzm to ruch artystyczny i literacki, który rozwijał się w Europie w drugiej połowie XIX wieku. Artyści dekadenccy podkreślali rozkład moralny, rozpad tradycyjnych wartości i brak celu w życiu. Często przedstawiali obrazy rozpadu i rozkładu, przedstawiali świat jako miejsce pełne wyczerpania, rozpaczy i beznadziei. W swoich dziełach często odwoływali się do motywów egzystencjalnych i filozoficznych, a także do mitów i symboli z różnych kultur.
Wiersz K. Przerwy-Tetmajera "Koniec wieku XIX" jest przykładem dekadenckiej poezji, ponieważ opowiada o rozpadzie i rozkładzie, a także o braku sensu i celu w życiu. Wiersz ten opowiada o mężczyźnie, który jest zmęczony i zniechęcony światem, który go otacza, i który szuka ucieczki w narkotykach i alkoholu. Obraz ten doskonale oddaje dekadenckie podejście do świata i ludzkiego istnienia, które podkreśla brak sensu i celu, rozpad tradycyjnych wartości i rozkład moralny.
Dekadentyzm to ruch artystyczny i literacki, który rozwijał się w Europie w drugiej połowie XIX wieku. Artyści dekadenccy podkreślali rozkład moralny, rozpad tradycyjnych wartości i brak celu w życiu. Często przedstawiali obrazy rozpadu i rozkładu, przedstawiali świat jako miejsce pełne wyczerpania, rozpaczy i beznadziei. W swoich dziełach często odwoływali się do motywów egzystencjalnych i filozoficznych, a także do mitów i symboli z różnych kultur.
Wiersz K. Przerwy-Tetmajera "Koniec wieku XIX" jest przykładem dekadenckiej poezji, ponieważ opowiada o rozpadzie i rozkładzie, a także o braku sensu i celu w życiu. Wiersz ten opowiada o mężczyźnie, który jest zmęczony i zniechęcony światem, który go otacza, i który szuka ucieczki w narkotykach i alkoholu. Obraz ten doskonale oddaje dekadenckie podejście do świata i ludzkiego istnienia, które podkreśla brak sensu i celu, rozpad tradycyjnych wartości i rozkład moralny.