Do połowy XV w. procesy agrarne przebiegały w tej części Europy podobnie jak w zachodniej Europie.
Od końca XV w. tendencje te zostały zahamowane i nastąpiło wtórne poddaństwo oraz umocnienie pańszczyzny jako dominującej w ustroju społecznym wsi.
Tworzenie folwarków, ( gospodarstwa pańskie nastawionye na towarową produkcję zboża, w mniejszej mierze produktów hodowlanych ), wiąże się z rosnącym popytem na zboże na zachodzie Europy po wielkich odkryciach geograficznych.
Była to szansa wzbogacenia się dla szlachty. Folwarki powstawały na miejscu dawnych, własnych gospodarstw feudałów, zagospodarowano też pustki, skupowano sołectwa,
Na ziemiach polskich dominował model folwarków związany z rynkiem zewnętrznym, za pośrednictwem portów bałtyckich.
Polska była zapleczem surowcowym Europy eksportując: zboże, bydło rzeźne, skóry, futra.
Do połowy XV w. procesy agrarne przebiegały w tej części Europy podobnie jak w zachodniej Europie.
Od końca XV w. tendencje te zostały zahamowane i nastąpiło wtórne poddaństwo oraz umocnienie pańszczyzny jako dominującej w ustroju społecznym wsi.
Tworzenie folwarków, ( gospodarstwa pańskie nastawionye na towarową produkcję zboża, w mniejszej mierze produktów hodowlanych ), wiąże się z rosnącym popytem na zboże na zachodzie Europy po wielkich odkryciach geograficznych.
Była to szansa wzbogacenia się dla szlachty. Folwarki powstawały na miejscu dawnych, własnych gospodarstw feudałów, zagospodarowano też pustki, skupowano sołectwa,
Na ziemiach polskich dominował model folwarków związany z rynkiem zewnętrznym, za pośrednictwem portów bałtyckich.
Polska była zapleczem surowcowym Europy eksportując: zboże, bydło rzeźne, skóry, futra.